Τόσο πολύ θέλει να ενδυναμώσει τους εκπαιδευτικούς η υπουργός Παιδείας, που τους πετάει τυράκια -μόρια- στη φάκα της αξιολόγησης και χρησιμοποιεί ωραίες λέξεις, παρμένες ακόμα κι από την Οδύσσεια, για να κρύψει την πραγματική της επιδίωξη
Είναι πάγια τακτική των κυβερνήσεων, και ειδικά αυτή η κυβέρνηση το έχει εξελίξει σε τέχνη της παραπλάνησης: Ο,τι προκαλεί αντιδράσεις, το «βαφτίζουμε» αλλιώς, το πακετάρουμε με ωραίο περιτύλιγμα για όσους αρέσκονται να θαυμάζουν εξώφυλλα και το πουλάμε για κάτι άλλο.
Αυτό ακριβώς κάνει -για πολλοστή φορά- η κ.Κεραμέως, που εξήγγειλε χτες 3 νέους θεσμούς που θα λειτουργήσουν στα σχολεία από τον Σεπτέμβριο, τους εκπαιδευτικούς ομίλους, τους Μέντορες και τους ενδοσχολικούς συντονιστές, όπως προβλέπεται εξάλλου στο περυσινό νομοσχέδιό της με τον βαρύγδουπο τίτλο «Αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών και άλλες διατάξεις»

Τόσο πολύ θέλει να ενδυναμώσει τους εκπαιδευτικούς η υπουργός Παιδείας, που τους πετάει τυράκια -μόρια- στη φάκα της αξιολόγησης και χρησιμοποιεί ωραίες λέξεις, παρμένες ακόμα κι από την Οδύσσεια για να κρύψει την πραγματική της επιδίωξη.

Που δεν είναι άλλη από την εξάρθρωση κάθε ατομικής πρωτοβουλίας και την καθυπόταξη όλων των εκπαιδευτικών πρωτοβουλιών στην αυθεντία διευθυντικών στελεχών μέσω της καθιέρωσης μιας ακόμα ιεραρχίας, και, βέβαια, ο έμμεσος εξαναγκασμός τους σε συμμετοχή τους στην αξιολόγηση που έρχεται…

Ας τα δούμε αναλυτικά:

Οι εκπαιδευτικοί όμιλοι και το τυράκι στη φάκα

Σύμφωνα με την χτεσινή βαρύγδουπη εξαγγελία του ΥΠΑΙΘ, οι Διευθυντές/ντριες των σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης μπορούν να συγκροτούν εκπαιδευτικούς ομίλους, μετά τη λήξη του ημερήσιου ωρολογίου προγράμματος διδασκαλίας ή κατά τις διδακτικές ώρες του ολοήμερου προγράμματος. Οι όμιλοι μπορούν να προσφέρουν αντικείμενα και δράσεις όπως δημιουργική απασχόληση, ελεύθερη έκφραση και ψυχαγωγία με αντικείμενα σχετιζόμενα, μεταξύ άλλων, με τον αθλητισμό, τα ομαδικά αθλήματα, τους παραδοσιακούς ή μοντέρνους χορούς, τη χοροκινητική έκφραση, τις εικαστικές τέχνες, τις χειροτεχνίες και κατασκευές, την εκμάθηση μουσικών οργάνων, την εκπαιδευτική ρομποτική, τα παραδοσιακά παιχνίδια, τις επιστημονικές κατασκευές – πειράματα, τα μαθηματικά παιχνίδια, τη ρητορική τέχνη και δημιουργική γραφή, το ασφαλές και δημιουργικό διαδίκτυο, τη διαπολιτισμική παιδεία, την πολιτειότητα και πολιτότητα, τον εθελοντισμό, την παιδική επιχειρηματικότητα, τη δημιουργία εφημερίδας. Μπορούν, επιπλέον, να δραστηριοποιούνται στην οργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων, κοινωνικών-βιωματικών και περιβαλλοντικών δράσεων, τη συγκρότηση χορωδίας, θεατρικής ομάδας και μαθητικής ορχήστρας.

Αλλά προσέξτε πίσω από την εξαγγελία: Σύμφωνα με το άρθρο 89 του νομοσχεδίου Κεραμέως, «ο χρόνος που οι Υπεύθυνοι Εκπαιδευτικών Ομίλων αφιερώνουν στην οργάνωση και λειτουργία των εκπαιδευτικών ομίλων δεν προσμετράται στο εργασιακό τους ωράριο, αλλά συνεκτιμάται κατά την ατομική αξιολόγησή τους, καθώς και κατά την επιλογή τους ως στελεχών εκπαίδευσης». Καλό;

Ο Μέντορας, η Αννα Διαμαντοπούλου και η «Οδύσσεια»
Το δεύτερο νέο, είναι ότι σε νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια εισάγεται ο θεσμός του Παιδαγωγικού Συμβούλου – Μέντορα. Σημειολογικά, το όνομα έχει ειδικό βάρος αφού ο Μέντορας ήταν ο αφοσιωμένος φίλος του Οδυσσέα, που σ’ αυτόν ο ήρωας εμπιστεύτηκε την ανατροφή του γιου τού Τηλέμαχου, προτού φύγει για την εκστρατεία στην Τροία. Μόνο που τώρα αυτός ο αφοσιωμένος φίλος θα έχει έναν πολύ διαφορετικό, ουσιαστικά εξουσιαστικό ρόλο. Όσο για την Οδύσσεια, αυτή τη βιώνουν κάθε χρόνο οι περιπλανώμενοι αναπληρωτές…

Κατά τις διακηρύξεις του ΥΠΑΙΘ, «ο ρόλος του Μέντορα είναι να εμπνεύσει, να προσανατολίσει και να υποστηρίξει κάθε νεοδιοριζόμενο ή πρόσφατα τοποθετημένο στη σχολική μονάδα μόνιμο ή αναπληρωτή ή ωρομίσθιο εκπαιδευτικό, με προϋπηρεσία έως πέντε έτη, με στόχο την ποιοτική αναβάθμιση της διδασκαλίας του και εν γένει του παρεχόμενου από αυτόν εκπαιδευτικού έργου. Ο Παιδαγωγικός Σύμβουλος – Μέντορας συμβάλλει στην προαγωγή των επαγγελματικών δεξιοτήτων του εκπαιδευόμενου και την επίλυση προβλημάτων, κατευθύνει, πληροφορεί, εξηγεί, παραινεί, συμβουλεύει, προτρέπει και ενθαρρύνει τον νέο συνάδελφό του, σε άμεση συνεργασία με τον Σύμβουλο Εκπαίδευσης»

Ωραία λόγια! Αλλά πίσω από αυτά, λέει ο εκπαιδευτικός Γιώργος Μακράκης, θα έχουμε τον διευθυντή ενός σχολείου θα επιλέγει τον «μέντορα» που θα ελέγχει τους νέους συναδέλφους, ο διευθυντής –πάλι– θα επιλέγει τον ενδοσχολικό συντονιστή τάξεων, ο οποίος θα διευθύνει τον εκπαιδευτικό προγραμματισμό των τμημάτων ευθύνης του. Με λίγα λόγια, ο διευθυντής συγκεντρώνει υπερεξουσίες και συνάμα δημιουργούνται διαφορετικές κατηγορίες εκπαιδευτικών μέσα σ’ ένα σχολείο. Μάλιστα, οι επιλεγμένοι στις νέες αυτές θέσεις θα πριμοδοτούνται με μόρια, όποτε θελήσουν να συμμετέχουν σε κρίσεις στελεχών εκπαίδευσης. Η νέα αυτή ιεραρχική δομή σε συνδυασμό με την ατομική αξιολόγηση διαλύει το δημοκρατικό και συλλογικό τρόπο λειτουργίας του σχολείου, ενώ παράλληλα κατεδαφίζεται η παιδαγωγική διάσταση της εκπαίδευσης. Το καινούριο μοντέλο βασίζεται στη φιλοσοφία της εξατομίκευσης, του εσωτερικού ατέρμονου ανταγωνισμού συγκέντρωσης μορίων για επιβίωση και ανέλιξη σ’ ένα γραφειοκρατικό και διεκπεραιωτικό σχολείο.

Σημειώστε ακόμα: «Μετά από την πρώτη εφαρμογή του συστήματος αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, ως παιδαγωγικοί σύμβουλοι – μέντορες μπορούν να επιλεγούν μόνο εκπαιδευτικοί με αξιολόγηση «εξαιρετική» ή «πολύ καλή» σε όλα τα πεδία, ενώ η θητεία ενός εκπαιδευτικού ως παιδαγωγικού συμβούλου – μέντορα συνεκτιμάται κατά την ατομική αξιολόγησή του, καθώς και κατά την επιλογή του ως στελέχους εκπαίδευσης», λέει ο νόμος. Όχι, δεν είναι έμμεση προσπάθεια να περάσει η αξιολόγηση με όμορφα λόγια και νεολογισμούς, ιδέα σας είναι.

Επιπλέον, και σε αυτό το θέμα, η κ. Κεραμέως «μιμείται» την Άννα Διαμαντοπούλου: Η Άννα Διαμαντοπούλου ήταν η πρώτη που, με το νόμο 3848/19.5.2010 που είχε τον τίτλο «Αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού – καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση» θεσμοθέτησε το «μέντορα» στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση -αλλά δεν της πέρασε.

Οι ενδοσχολικοί συντονιστές
Τέλος, ο τρίτος «νεοτερισμός» αφορά στους Ενδοσχολικούς Συντονιστές (Συντονιστές Τάξεων ή Συντονιστές Γνωστικών Πεδίων) οι οποίοι, κατά την κ.Κεραμέως, «είναι όργανα συντονισμού του εκπαιδευτικού έργου σε επίπεδο σχολικής μονάδας Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, οι οποίοι συντονίζουν και υποστηρίζουν τους εκπαιδευτικούς στο έργο τους, καθώς και τις προσπάθειες της Διεύθυνσης κάθε σχολικής μονάδας να την ενισχύσουν ως επαγγελματική κοινότητα μάθησης και ανάπτυξης. Διοικητικά τελούν υπό την εποπτεία της Διεύθυνσης της σχολικής μονάδας και παιδαγωγικά βρίσκονται σε άμεση επικοινωνία και συνεργασία με τον Σύμβουλο Εκπαίδευσης παιδαγωγικής και επιστημονικής ευθύνης, ανάλογα με τη φύση των θεμάτων που ανακύπτουν και καθίστανται αρμοδίως αντικείμενο ενασχόλησής τους. Επιπλέον, συνεπικουρούν τον/τη Διευθυντή/ντρια και τον/την Υποδιευθυντή/τρια της σχολικής μονάδας στο έργο τους, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους»

Κοιτάξτε τωρα: Η ΔΟΕ από τον περασμένο Μάρτιο, έχει αναφερθεί στο έργο όχι των ενδοσχολικών, αλλά των συντονιστών εκπαιδευτικού έργου (ΣΕΕ). Τους έχει χαρακτηρίσει σαν «πολιορκητικό κριό» που σκοπεύει να χρησιμοποιήσει το υπουργείο Παιδείας, στην προσπάθειά του να εφαρμόσει την αξιολόγηση στα σχολεία.

Όταν λοιπόν οι «λοχαγοί» ήδη συμπεριφέρθηκαν σαν γενίτσαροι της εκπαιδευτικής εξουσίας, άραγε τι περιμένουμε ότι θα κάνουν οι «λοχίες», όταν μάλιστα «τελούν υπό την εποπτεία της Διεύθυνσης της σχολικής μονάδας και παιδαγωγικά βρίσκονται σε άμεση επικοινωνία και συνεργασία με τον Σύμβουλο Εκπαίδευσης παιδαγωγικής και επιστημονικής ευθύνης»; Επίσης, μετά την πρώτη εφαρμογή του συστήματος αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, ως συντονιστές τάξεων ή γνωστικών πεδίων μπορούν να επιλεγούν μόνο εκπαιδευτικοί με αξιολόγηση «εξαιρετική» ή «πολύ καλή» σε όλα τα πεδία, ενώ όπως και με τους Μέντορες (που μπορεί και να είναι τα ίδια πρόσωπα με τους Συντονιστές) η θητεία ενός εκπαιδευτικού ως Ενδοσχολικού Συντονιστή (Συντονιστή Τάξης ή Γνωστικού Πεδίου) συνεκτιμάται κατά την ατομική αξιολόγησή του, καθώς και για την επιλογή του ως στελέχους εκπαίδευσης.

Νομίζουμε πώς είναι πλέον εμφανές τι κρύβουν πίσω τους τα μεγάλα και ωραία λόγια και οι νεολογισμοί.

ΠΗΓΗ: Νίκος Μάστορας – alfavita.gr