Όταν ξεσπάει μια πυρκαγιά με πολλές ταυτόχρονες εστίες σε περιοχή φιλέτο, κάντε μια αναζήτηση στο google το όνομα της περιοχής και δίπλα γράψτε “επενδύσεις” και βουαλά λύνεται το μυστήριο.
Τυχαίο άρθρο του in.gr πριν ένα εξάμηνο:
«Ως μαγνήτης για την προσέλκυση επενδύσεων στην ευρύτερη περιοχή Βαρυμπόμπης – Κρυονερίου λειτουργούν τα πρώην βασιλικά κτήματα στο Τατόι.»
«Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, πολλοί… μνηστήρες «σκανάρουν» τις γύρω εκτάσεις και διερευνούν τις δυνατότητες αξιοποίησής τους. Ωστόσο, μεγάλο τμήμα τους είναι δασικό, ενώ η διαθέσιμη «καθαρή» γη είναι ελάχιστη και με περιορισμούς στις χρήσεις γης.»
«Για τη διαχείριση του έργου θα συσταθεί Εταιρεία Ειδικού Σκοπού, η οποία θα προετοιμάσει και τις συμβάσεις παραχώρησης. Ο προϋπολογισμός εκτιμάται στα 97-130 εκατ. ευρώ, με το υπουργείο Πολιτισμού να έχει αιτηθεί τα 49 εκατ. από το Ταμείο Ανάκαμψης. Τα υπόλοιπα θα αναζητηθούν με τη συνεργασία Δημοσίου και ιδιωτών»
Εντελώς τυχαία έχει αλλάξει ο νόμος που οι καμένες εκτάσεις κρίνονται αμέσως αναδασωτέες και αυτό γίνεται με προϋποθέσεις. Όταν βέβαια δεν έχουν οριστικοποιηθεί ποτέ οι δασικοί χάρτες και το Κτηματολόγιο από σύστασης ελληνικού κράτους, αυτό γίνεται εξαιρετικά εύκολο για εγχώριους και ξένους επενδυτές που έχουν πρόσβαση στα αρμόδια υπουργεία.
Φυσικές καταστροφές ή κυβερνητικές ευθύνες και καπιταλιστικά σχέδια;
Του Θύμιου Δαβιώτη – tetartopress.gr
Βλέποντας για ένα ακόμη καλοκαίρι καταστροφικές πυρκαγιές, αναρωτιέται κανείς πότε επιτέλους θα σταματήσει αυτός ο εφιάλτης, πότε θα σταματήσουμε να θρηνούμε θύματα, κατεστραμμένες περιουσίες και φυσικό περιβάλλον. Θα ήταν αφέλεια να αναζητήσουμε την πηγή των τόσων πυρκαγιών σε αμέλειες – πόσο μάλλον σε φυσικές καταστροφές – ενώ μπορούμε απλώς να δούμε τι γίνεται τα επόμενα χρόνια σε αρκετές καμένες δασικές περιοχές ανά την Ελλάδα. Και αφού δούμε τι γίνεται σε αυτές, θα κατανοήσουμε ότι η κοινωνία δομείται με αυτόν ακριβώς τον τρόπο: με την ατιμωρησία, την υποκρισία και τις διευκολύνσεις. Εκεί θα συναντήσουμε πολλές διαφορετικές ευθύνες αλλά όλες έχουν ένα κοινό παρονομαστή: το κράτος και την προτεραιοποίηση των κερδών.
– Ευθύνες που δεν υπάρχει το αναγκαίο πλαίσιο προστασίας δασικών και θαλάσσιων περιοχών και το νομοθετικό πλαίσιο που να απαγορεύει την εγκατάσταση ανεμογεννητριών, τις επενδύσεις και τα σχέδια ανάπλασης σε καμένες περιοχές, ακόμα και αν αυτά είχαν σχεδιαστεί πριν τις πυρκαγιές. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις της Πάρνηθας, της Εύβοιας και της Αιτωλοακαρνανίας, περιοχές οι οποίες έχουν κατακλιστεί με ανεμογεννήτριες, λίγο μετά τις καταστροφικές περιοχές.
– Ευθύνες που δεν υπάρχει πρόληψη και μέριμνα διότι αυτά κοστίζουν. Οι αντιπυρικές ζώνες και η πυροπροστασία είναι πλήρως εξαφανισμένες στις περισσότερες δασικές περιοχές. Παράλληλα, οι δρόμοι είναι δύσβατοι, στενοί και συχνά οι αναπλάσεις των μεγάλων έργων δεν προβλέπουν τη διέλευση πυροσβεστικών οχημάτων, γιατί απλώς δεν είναι υποχρεωμένες από τη σύμβαση. Παράδειγμα σε αυτό το τελευταίο, είναι οι πρόσφατα κατασκευασμένες γέφυρες στη Ζήρια, που παρόμοιες υπάρχουν σε μεγάλο μήκος του οδικού άξονα (π.χ. Ψαθόπυργος). Τέλος, το κακοσυντηρημένο δίκτυο γραμμών της ΔΕΔΔΗΕ αποτελεί σημαντικό παράγοντα επιδείνωσης των πυρκαγιών.
– Ευθύνες που ιεραρχείται η κατασταλτική θωράκιση του κράτους αντί για την πρόληψη όπως η στελέχωση του υγειονομικού και του πυροσβεστικού σώματος. Οι επιλογές της κυβέρνησης ήταν σαφείς: προσλήψεις αστυνομικών, αγορές αυτοκινήτων και φορτηγών της αστυνομίας, 60 εκατομμύρια στα ΜΜΕ, 120 εκατομμύρια στην Aegean, το 1,8 δις του μεγάλου περίπατου, τα 2,5 δις των μαχητικών αεροσκαφών Rafale. Αναρωτιέται κανείς σε πόσα πυροσβεστικά μέσα (επίγεια και εναέρια), πυροσβέστες, σε πόσους γιατρούς, ασθενοφόρα και κλίνες ΜΕΘ αντιστοιχούν τα παραπάνω. Αλλά μην κάνετε τους υπολογισμούς, δεν είναι θέμα οικονομικών αλλά προτεραιοτήτων και πολιτικής κατεύθυνσης. Το πόσο υποστελεχωμένες είναι οι πυροσβεστικές υπηρεσίες θα το καταλάβουμε αν δούμε ότι η περιοχή της Βαρυπόμπης που χτες κάηκε, βρίσκεται το πολύ 2 χλμ από τον 6ο Πυροσβεστικό Σταθμό της Αθήνας. Η κρατική δαπάνη για αντιπυρικά έργα φέτος ήταν στο 1/10 από αυτά που ζήτησαν τα δασαρχεία της χώρας. Μια ματιά στα στατιστικά του πυροσβεστικού σώματος στην Ελλάδα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη θα μας πείσει περισσότερο: Η χώρα μας βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της αναλογίας πυροσβεστών/πληθυσμού, πολύ μακριά από το Μ.Ο. των Ευρωπαϊκών χωρών. Η αναλογία για 100.000 κατοίκους στη χώρα μας είναι 500 αστυνομικοί και 123 πυροσβέστες.
Η κυβέρνηση όμως έχει και ηθικές ευθύνες. Το κόμμα που έκανε πολιτική με τους νεκρούς από την τραγωδία στο Μάτι, που χρησιμοποίησε πολιτικά την τραγωδία με όρους τυμβωρυχίας για να ανέβει στην εξουσία, δεν μπορεί να δείχνει αυτή την αδιαφορία, την αναλγησία και την αποποίηση ευθυνών τρία χρόνια μετά. Η ΝΔ έχει αποδειχτεί παντελώς ανίκανη να διαχειριστεί την οποιαδήποτε κρίσιμη κατάσταση, από την πανδημία ως τις πυρκαγιές. Δεν είναι τυχαίο. Ένα κόμμα που έχει ως πυρηνική λογική το νεοφιλελευθερισμό, τις ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων και δημοσίων αγαθών, τη χρεοκοπία των δημοσίων υπηρεσιών προς όφελος της ιδιωτικοποίησής τους, την χρηματοδότηση του ιδιωτικού κεφαλαίου έναντι της ενίσχυσης των κρατικών δομών και την κατασπατάληση κρατικών πόρων για ιδιωτικά οφέλη, φτάνει στο σημείο όπου δέχεται τις συνέπειες των πολιτικών επιλογών της. Μετά από δύο χρόνια διακυβέρνησης, είναι εύκολα αντιληπτό το πόσο επικίνδυνο είναι να αφήνεται η κρατική εξουσία σε ανίκανους θιασώτες του Θατσερισμού, που για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι η αρπαγή των κρατικών πόρων.
e-prologos.gr
