Μαλλιοτραβιούνται οι άγιοι πατέρες, της Ορθοδοξίας. «Αυτός είναι ο ορθός εκπρόσωπος του Κυρίου», επί της γης τής Ουκρανίας, ο «δικός» μας. «Όχι ο δικός μας είναι ο ορθός». Σε αυτόν θα μιλάμε και σε αυτόν δε θα μιλάμε. Αυτόν θα μνημονεύουμε στας Εκκλησίας του Κυρίου και τον άλλο δεν θα τον μνημονεύουμε. Σε αυτές τις εκκλησίες μπορείτε να προσεύχεσθε, στις άλλες απαγορεύεται, προειδοποιούνται οι πιστοί.. Αλληλοκατηγορίες για διάπραξη αμαρτιών, καταστροφικών ενεργειών, επιβουλών, διατυπώνονται αλλήλοις. Το «Αγαπάτε Αλλήλους», στην πιο χαρντ ροκ εκδοχή του, από τους αποκαλούμενους εκπροσώπους του Θεού της Ορθοδοξίας.

Οι διαμάχες στους ανώτατους κύκλους της ορθοδοξίας είναι γνωστές, είναι παλιές και μόνο από ένα διάφανο φερετζέ, αυτόν της Πρωτοκαθεδρίας του Φαναριού και την ταυτόχρονη «Αυτοκεφαλία», κρυβόντουσαν. Η κρίση που ξέσπασε, απειλεί να δημιουργήσει «Σχίσμα», δηλαδή το σπάσιμο σε δυο διαφορετικές Εκκλησίες, στην πάλαι ποτέ Ορθόδοξη Εκκλησία. Το προηγούμενο Σχίσμα στη Χριστιανική Εκκλησία, έγινε το 1054μΧ, όταν διαχωρίστηκε σε Καθολική και Ορθόδοξη εκκλησία- θρησκεία. Από την Ουκρανία μέχρι τη Ρωσία και τα Βαλκάνια, την Κωνσταντινούπολη, την Ελλάδα και συνακόλουθα τις υπόλοιπες Εκκλησίες -Βιλαέτια στη Μέση Ανατολή, την Αφρική και τον υπόλοιπο κόσμο, η αναταραχή και η στοίχιση, είναι σε εξέλιξη.

Για να γνωρίζουμε: Αυτήν τη στιγμή στην Ουκρανία, οι τρεις μεγαλύτερες εκκλησίες, γιατί υπάρχουν και άλλες μικρότερες, είναι: Η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, που υπάγεται στο Πατριαρχείο της Μόσχας, (η πολυπληθέστερη), το Πατριαρχείο του Κιέβου (στην κεφαλή του οποίου βρίσκεται ο μητροπολίτης Φιλάρετος), και η Αυτοκέφαλη Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, που θεωρούνται από το Πατριαρχείο της Μόσχας σχισματικές.

Για να γνωρίζουμε: Επειδή το διαδίκτυο είναι μαρτυριάρικο, ο Φιλάρετος και το πατριαρχείο του, τού Κιέβου, πρωτοστάτησαν στο φασιστικό πραξικόπημα του  Ομπάμα, του Πάιατ, του Μακέιν και του Δεξιού Τομέα, (στο Μεϊντάν).  Η εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς, στις 4 Δεκέμβρη του 2013, έγραφε:  «…οι διαδηλωτές που διέφυγαν, βρήκαν κάτι περισσότερο από ζεστασιά και ασφάλεια. Είχαν φθάσει σε ένα προπύργιο του Πατριαρχείου του Κιέβου…». Τρεις μήνες αργότερα, το Φλεβάρη του 2014, οι φασίστες του  Δεξιού Τομέα, έπαιρναν την κυβέρνηση στην αιματοβαμμένη Ουκρανία.

Η Αυτού Θειοτάτη Παναγιότητα, Βαρθολομαίος ο Α’, Αρχιεπίσκοπος Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης, (καλά, σαν τίτλος ζυγίζει… κιλά επισημότητας), που, παρεμπιπτόντως, εκπλήρωσε τις στρατιωτικές υποχρεώσεις του ως έφεδρος αξιωματικός στον τουρκικό στρατό, αποφάσισε. Αποφάσισε να αποκαταστήσει τον Φιλάρετο, (που είχε αποπέμψει η Ρωσική εκκλησία σαν σχισματικό), αλλά και να αφαιρέσει το, από το 1686μΧ, προνόμιο που είχε δώσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο στον Πατριάρχη Μόσχας, να χειροτονεί τον εκάστοτε μητροπολίτη Κιέβου, πράξη που ουσιαστικά χορηγεί την Αυτοκεφαλία σε μια από τις Εκκλησίες τής Ουκρανίας! «Ο Κύριος είδε τον αγώνα του ουκρανικού λαού για την ανεξαρτησία του, και εισάκουσε τις προσευχές μας» – ανέκραξε αμέσως μετά την ανακοίνωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου ο Πρόεδρος της Ουκρανίας κ. Πέτρο Ποροσένκο. Άγιος, άγιος, άγιος, Κύριος Σαββαώθ, πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης σου.

Μην αναρωτιέστε τι του ήρθε του Βαρθολομαίου και ανακατεύτηκε στα της Ουκρανίας. Δεν του «ήρθε». Στην εποχή που επιβάλλουν οι ισχυροί τη στοίχιση, οι πατριαρχαίοι, οι προκαθήμενοι και οι πάπες, κάνουν αυτό που πάντα κάνανε σε καιρό ειρήνης, πολέμου, πραξικοπήματος, φασισμού. Στοιχίζονται. Η όξυνση του ανταγωνισμού  των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων έχει πιάσει ταβάνι. Δεν αφήνουν αναξιοποίητη, ούτε την Εκκλησία.

Το κλειδί στην υπόθεση είναι ο άγριος ανταγωνισμός των δυτικών με το ρώσικο ιμπεριαλισμό. Για να μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία, το καθόλα ΜΗ εκκλησιαστικό, αμερικανικό Υπουργείο  Εξωτερικών, έκφρασε «τη στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών στην απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης για την παροχή Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανική Εκκλησία», χαρακτηρίζοντας τον κ. Βαρθολομαίο «φωνή της θρησκευτικής ανοχής και του διαθρησκειακού διαλόγου».

Τώρα μένει στους πιστούς, εκατέρωθεν, να αποφασίσουν αν μετά το «Άγιος ο Θεός Μου, Άγιος ο Ισχυρός Μου, Άγιος ο Αθάνατός Μου», αρπάξουν τις χατζάρες και αρχίσουν να σφάζονται αναμεταξύ τους, ή ρίξουν και με τα δυο τους τα χέρια μια μούντζα στους προκαθήμενους.

Τάνια