«Κάτω από την πίεση των μπλόκων και της κλιμάκωσης των τελευταίων ημερών σε πανελλαδικό συντονισμό, η κυβέρνηση, τελικά, δέχτηκε συνάντηση με την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων σε επίπεδο κυβερνητικού κλιμακίου, αποτελούμενου από τους Στ. Αραχωβίτη, υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Κατερίνα Παπανάτσιου, υφυπουργό Οικονομικών, Σωκ. Φάμελλο, αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος και Τάσο Πετρόπουλο, υφυπουργό Κοινωνικής Ασφάλισης, για την Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου, στις 6.30 μ.μ., στην Αθήνα». Με αυτή τη λιτή ανακοίνωση η αγροτιά, μετά από 17 ημερών άγρυπνης παραμονής στα μπλόκα Νίκαιας, Τεμπών, Δερβενίου, Μαλγάρων, Κουλούρας, Γυψοχωρίου, Πράβεζας, Πελασγίας, Εθνικού Σταδίου Κατερίνης, Π.Ε.Ο Κατερίνης–Θεσσαλονίκης, Σιδηροκάστρου, Χαλικίου Αιτωλοακαρνανίας, Εγνατίας Οδού Θεσσαλονίκης-Κρυσταλλοπηγής, Ε.Ο Χανίων-Ηρακλείου, Πραιτωρίου Κρήτης, Χανδρινού μεσσηνίας, Αγ. Γεωργίου Ηλείας, Ε.Ο.Πάτρας-Πύργου, κλπ., σπάει την κυβερνητική άρνηση για διϋπουργική συνάντηση, χωρίς ωστόσο να περιμένει και ουσιαστικές λύσεις των βασικών αιτημάτων της καθώς και των ανεπίλυτων προβλημάτων της.

Όλες αυτές τις μέρες, οι αμετροεπείς αναφορές βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ (Κούλογλου, Βράντζα, Τελιγιορίδου, κ.α.) ότι δήθεν «έχουν επιλυθεί τα προβλήματα των αγροτών», ότι υπάρχει κυβερνητική «εξόφθαλμη μεροληψία υπέρ των αγροτών τόσο στο Φορολογικό όσο και στο Ασφαλιστικό», ότι οι αγρότες κάνουν «επίδειξη κυνισμού και παρωχημένου πολιτικού εκβιασμού», κ.α.π., έχουν προφανείς στόχους τόσο την κατασυκοφάντηση των αγροτικών αγώνων, όσο και την υποκίνηση του «κοινωνικού αυτοματισμού». Προφανώς πίσω από αυτές τις ανοησίες, ελλοχεύει η αντιαγροτική πολιτική όλων των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων που δεν αφήνει κανένα περιθώριο ελπίδας για την επίλυση των ουσιαστικών προβλημάτων κυρίως της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Γιατί η πολιτική αυτή συγκαλύπτει τις συνέπειες της αντιαγροτικής ΚΑΠ, της πολιτικής των Μνημονίων και της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης. Γιατί είναι η ΚΑΠ που εφαρμόσθηκε την τελευταία σχεδόν 40ετία, που οδήγησε τη ντόπια παραγωγή αγροτικών προϊόντων σε συρρίκνωση και τις τιμές του παραγωγού σε κάθετη πτώση. Την ίδια στιγμή τα λιπάσματα, τα φυτοφάρμακα, τα κτηνιατρικά σκευάσματα, τα αγροτικά μηχανήματα και εργαλεία, οι σπόροι και τα ζώα αναπαραγωγής, τα αγροτικά τιμολόγια της ΔΕΗ, τα καύσιμα, ο ΦΠΑ, τα επιτόκια, οι παρακρατήσεις, κλπ., κλπ., αυξήθηκαν δραματικά σε συνδυασμό τόσο με την ανελέητη μνημονιακή φοροληστεία  και εισφοροληστεία, όσο και με τις συνεχείς περικοπές των επιδοτήσεων, των αγροτικών ενισχύσεων και των αγροτικών συντάξεων.

***

Αυτό που επιχειρεί τώρα η κυβέρνηση να εμφανίσει τάχα σαν λύση του αγροτικού προβλήματος και σαν υπέρβαση της χώρας από την κρίση, αποτελεί προσβολή στη νοημοσύνη του λαού και πρωτίστως της φτωχομεσαίας αγροτιάς.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός καμώνεται ότι δεν ξέρει ότι οι τιμές στον αγρότη είτε αφορούν τη γεωργική παραγωγή (λάδι, σιτηρά, τριφύλλια, καλαμπόκι, κλπ.), είτε τη ζωική (πρόβειο, μοσχαρίσιο, χοιρινό κρέας, κοτόπουλα, γάλα, κλπ.), έχουν από καιρό τώρα πέσει κάτω από το κόστος παραγωγής σε εξευτελιστικά επίπεδα. Η μεγάλη μάζα των γεωργών και κτηνοτρόφων καταστρέφεται, ενώ την ίδια στιγμή το Αγροτικό Εμπορικό Ισοζύγιο παρουσιάζει συνεχές έλλειμμα. Οι αθρόες εισαγωγές φτηνών ομοειδών προϊόντων από Τρίτες χώρες –αλλά και της Ε.Ε.- συνθλίβει την ντόπια αγροτική παραγωγή με το μικρό πολυτεμαχισμένο κλήρο και την ανυπαρξία εγχώριων μέσων παραγωγής (αγροτικά μηχανήματα και εργαλεία, σπόροι, φυτοφάρμακα, λιπάσματα, κτηνιατρικά σκευάσματα, ζωικό πληθυσμό, κ.α.)

Με το Νόμο για το Μητρώο Αγροτών διαχωρίζει οριστικά τους «κατά κύριο επάγγελμα αγρότες», από την τεράστια πλειοψηφία της φτωχομεσαίας αγροτιάς, εξασφαλίζοντας στους πρώτους τις απαραίτητες εγγυήσεις ώστε «να μπορούν να παρακολουθούν τις εξελίξεις». Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει ό,τι ξεκίνησε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή το διαχωρισμό των αγροτών σε «κατά κύριο επάγγελμα» και μη, αίτημα των μεγαλοαγροτών και της ΠΑΣΕΓΕΣ. Έτσι θα περιοριστεί ο αριθμός των αγροτών που επιδοτούνται, θα μοιραστούν οι επιδοτήσεις/ενισχύσεις (που είναι δεδομένες για κάθε κράτος-μέλος της Ε.Ε.) σε λιγότερους αγρότες, αποκλείοντας και ξεκληρίζοντας φτωχούς αγρότες με μικρό αγροτικό εισόδημα, που καταφεύγουν σε εξωγεωργικά μεροκάματα και αποτελούν τελικά το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματος τους.

Στα όρια της εξαφάνισης έχουν φέρει η οικονομική κρίση και οι μνημονιακές πολιτικές τον γεωργικό πληθυσμό της χώρας, σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας των ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ. Στη μελέτη επισημαίνεται ότι από τους 1.762.181 αγρότες, οι 740.001 (42,0%) είναι συνταξιούχοι, δηλ. πάνω από 60 χρονών που κάποιοι απ’ αυτούς εξακολουθούν να καλλιεργούν το χωράφι τους, 349.815 (19,9%) είναι μάχιμοι αγρότες αυτοαπασχολούμενοι χωρίς εργάτες (προφανώς φτωχομεσαίοι), 65.217 (3,7%) είναι αγρότες μερικής απασχόλησης (κάνοντας και κάποια άλλη εργασία), 153.768 (8,7%) είναι μισθωτοί πλήρους απασχόλησης και εκτός γεωργικής δραστηριότητας (πιθανόν σε Δημόσιες υπηρεσίες, Δήμους, Συνεταιρισμούς, κ.α.), 17.950 (1,0%) είναι μισθωτοί μερικής απασχόλησης, 120.629 (6,8%) δηλώνουν οικιακή εργασία (εργάζονται σαν εργάτες γης), 60.437 (3,4%) είναι φοιτητές, 218.074 (12,4%) άνεργοι (έχουν εγκαταλείψει την αγροτική απασχόληση και έχουν νοικιάσει τα χωράφια τους). Τέλος, μονάχα 36.290 (2,1%) είναι αυτοαπασχολούμενοι αγρότες που χρησιμοποιούν εργάτες γης και προφανώς αφορούν τα πιο μεγάλα αγροτικά νοικοκυριά.

Εξάλλου με τον νεοφιλελεύθερο νόμο για τους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς βάζει ταφόπλακα στο υπάρχον –έστω στρεβλό- συνεταιριστικό κίνημα, δημιουργώντας ένα «συνεταιριστικό» κίνημα κατ’ εικόνα και ομοίωση των ισχυρών καπιταλιστικά κρατών-μελών της Ευρώπης, που δεν αντιστοιχεί στην δανειοσυντηρούμενη, επιδοτούμενη, υπερφορολογούμενη και καθόλου ανταγωνιστική ελληνική Γεωργία.

***

Δηλώνει αναίσχυντα ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Στ. Αραχωβίτης ότι: «…ευελπιστούμε και βασιζόμαστε στην διαρκή και αγαστή συνεργασία του αγροτικού κόσμου και των οργανώσεών του, προκειμένου από κοινού να δώσουμε την ώθηση στην πρωτογενή παραγωγή…». Γελοιότητες. Κάνει πως δεν βλέπει την κατάρρευση της κτηνοτροφίας, την εξαφάνιση της τευτλοκαλλιέργειας, τις αθρόες εισαγωγές σταριών, τη μείωση της βαμβακοκαλλιέργειας, την καταστροφή των καπνοχώραφων, τον αφανισμό της σταφίδας, τη διάλυση και μετανάστευση της αλιείας, τον εξευτελισμό του ελαιόλαδου.

Κάνει πως δεν βλέπει τα στοιχεία της Eurostat που δείχνουν ότι το αγροτικό εισόδημα το 2017 μειώθηκε στην Ελλάδα κατά 4,3%, ενώ από το 2000 μέχρι το 2016 μειώθηκε κατά 24,9%.

Κάνει πως δεν βλέπει τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, σύμφωνα με την οποία από το 2004 έως το 2014 ο όγκος της παραγωγής μειώθηκε κατά 7% για τη φυτική και κατά 3,5% για τη ζωική.

Να τονίσουμε τέλος, πως για όλα τα αγροτικά προϊόντα, και εκμεταλλευόμενη τις ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες, η αγροτιά μας θα μπορούσε να κάνει ποιοτικά θαύματα! Κι αν ήθελε η κυβέρνηση να στηρίξει πραγματικά τη Γεωργία θα το είχε κάνει!

Αλλά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει από μία κυβέρνηση βουτηγμένη μέχρι το λαιμό στην εξάρτηση και την υποτέλεια.

Γι’ αυτό το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να εμπαίζει την αγροτιά και προκαλεί το κοινό αίσθημα, με «λύσεις» που αποτελούν «ασπιρίνες» στη βαριά, χρόνια ασθένεια της ελληνικής Γεωργίας/Κτηνοτροφίας.

Ιωσήφ Σταυρίδης,  μέλος της  ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ, γεωπόνος