Ένα χρόνο μετά την πραξικοπηματική κατάργηση του αυτοδιοίκητου και το διορισμό έμμισθου διοικητικού συμβουλίου της αρεσκείας της, η κυβέρνηση της Δεξιάς έρχεται να δώσει τη χαριστική βολή στο ΚΕΘΕΑ και τον αναντικατάστατο κοινωνικό-θεραπευτικό του ρόλο (είναι χαρακτηριστικό πως παρά την κυρίαρχη πολιτική υποχρηματοδότησης – εγκατάλειψης – απαξίωσής του που υπηρετούν διαχρονικά όλες οι αντιλαϊκές κυβερνήσεις, το ΚΕΘΕΑ εδώ και 34 χρόνια προσφέρει τις υπηρεσίες του σε 16.245 άτομα, ενώ πάνω από 100 βγαίνουν ετησίως απεξαρτημένοι).

Πιο συγκεκριμένα, με το προσχέδιο νόμου για το νέο κανονισμό λειτουργίας του οργανισμού, καταργούνται τόσο η θεραπευτική κοινότητα ως επιστημονικά θεμελιωμένο και αποτελεσματικό μοντέλο κοινωνικής επανένταξης, όπως επίσης και οι επωνυμίες των θεραπευτικών προγραμμάτων (Ιθάκη κ.ά.). Στα πλαίσια της αγοραίας λογικής «κόστους-οφέλους» εξοβελίζεται η «στεγνή θεραπεία» και προωθούνται οι φθηνές «λύσεις» του «υποκατάστατου» και της «μείωσης βλάβης» (διάβαζε άμβλυνσης των πιο ακραίων συνεπειών του προβλήματος), όπως επιβάλλουν τα ευρωενωσιακά πρότυπα, μιας και η έννοια απεξάρτηση απουσιάζει εκκωφαντικά από τον επίμαχο κανονισμό λειτουργίας. Στις κυβερνητικές πρόνοιες όπως είναι φυσικό συμπεριλαμβάνεται και η γενναία …μείωση κατά 30% των ήδη υπαρχόντων θεραπευτικών δομών με αλλεπάλληλες συγχωνεύσεις.

Μπροστά στη φούρια τους να ξηλώσουν το ΚΕΘΕΑ, «οι άριστοι» της ΝΔ και οι διορισμένοι λαγοί τους προβλέπουν και συγχωνεύσεις ανόμοιων μονάδων (προγράμματα για φυλακισμένους με δομές απεξάρτησης από αλκοόλ ή τυχερά παιχνίδια), κατά παράβαση κάθε έννοιας επιστημονικότητας. Στο εκτρωματικό προσχέδιο περιγράφεται λεπτομερώς η δημιουργία ενός υδροκέφαλου υπερσυγκεντρωτικού γραφειοκρατικού μηχανισμού διάλυσης όλων των συλλογικών οργάνων εκτός της γενικής συνέλευσης η οποία θα καλείται να …γνωμοδοτεί επί των προαποφασισμένων του δοτού διοικητικού συμβουλίου, που θα αποτελεί και το ανώτατο πειθαρχικό όργανο των εργαζομένων. Κερασάκι στην τούρτα συνιστά αφενός η κατάργηση της συλλογικής σύμβασης. Αφετέρου, ο αποκλεισμός από διευθυντικές και λοιπές συντονιστικές θέσεις (με βλαπτική μεταβολή της εργασιακής τους κατάστασης) των απεξαρτημένων, με καταλυτικό ρόλο στην διαδικασία επανένταξης των χρηστών. Αν και είναι προφανής η μεθοδευμένη επιχείρηση της Δεξιάς να βάλει ταφόπλακα σε ό,τι έχει κοινωνικό πρόσημο, μεταξύ αυτών και στην κρατική αντιμετώπιση της τοξικοεξάρτησης, οι αρχικές βλέψεις της για φαστ τρακ κατάθεση του νόμου – καρμανιόλα του ΚΕΘΕΑ κονιορτοποιήθηκαν από την άμεση αντίδραση και τις έντονες κοινωνικές διαμαρτυρίες. Στα πλαίσια αυτά επιστρατεύθηκε άρον άρον ο -μέχρι πρότινος «αδιάλλακτος»- πρόεδρος του διορισμένου διοικητικού συμβουλίου ζητώντας «μεγαλύτερο χρόνο για τη διαβούλευση», εκφράζοντας θρασύτατα «τη θλίψη του διότι το έργο μιας ομάδας εργασίας έχει τόσο πολύ συκοφαντηθεί».

πηγή: Λαϊκός Δρόμος