και Μετρό και Αρχαία… και μηνύσεις κατά των παρανόμως απολυμένων αρχαιολόγων!

Το πρώτο τμήμα των δύο παραπάνω φράσεων διατυπώνει τη διαφορετική «ιδεολογική τοποθέτηση», με την οποία προσεγγίστηκε από την «επίσημη κάθε φορά, κυβερνητική πολιτική» το θέμα που ανέκυψε για την κοινωνία της Θεσσαλονίκης, σχετικά με τη διάσωση του μνημειακού αρχιτεκτονικού συνόλου που αποκαλύφθηκε κατά τα έτη 2012-2013 στο Σταθμό Βενιζέλου. Τον Φλεβάρη του 2013, σύμφωνα με την τότε επίσημη κυβερνητική πολιτική και με την κατηγορηματική άποψη της αναδόχου κοινοπραξίας, η διατήρησή του ήταν «τεχνικά αδύνατη»! Ωστόσο, η λεγόμενη «μεταστροφή της πολιτικής βούλησης» από το 2015 κι έκτοτε έδειξε πως όχι μόνο δυνατή ήταν η κατά χώρα διατήρηση των αρχαιοτήτων, αλλά και τεχνικές λύσεις εξευρέθηκαν, πάντα υπό την πίεση της πολιτικής βούλησης!!!
Η μετάβαση όμως, από το πρώτο στο δεύτερο τμήμα των φράσεων αποκαλύπτει τον παράδοξο τρόπο, με τον οποίο η πολιτική βούληση εκλαμβάνει το φαινόμενο του πολιτισμού: ως μουσειακή διατήρηση των πράγματι εντυπωσιακών αρχιτεκτονικών καταλοίπων στον Σταθμό Βενιζέλου, αλλά όχι ως υιοθέτηση μιας πολιτισμένης πολιτικής αντιμετώπισης του σοβαρού εργασιακού προβλήματος, που έχει δημιουργήσει από το 2013 έως σήμερα η αυθαίρετη εργοδοτική συμπεριφορά της αναδόχου κοινοπραξίας κατά των 19 απολυμένων αρχαιολόγων, πρώην εργαζόμενων.
Οι 19 απολυμένοι αρχαιολόγοι (μαζί με άλλους συναδέλφους τους, διαφόρων ειδικοτήτων, 385 συνολικά), εκδιώχθηκαν παράνομα κι έχασαν την εργασία τους τον Μάρτη του 2013, χωρίς την τήρηση των ουσιαστικών όρων διαβούλευσης και σε παράβαση της αρχαιολογικής νομοθεσίας. Τα επιχειρήματά τους, που παρουσιάσθηκαν στο Πρωτοδικείο, ήταν τόσο ισχυρά που οδήγησαν στη δικαίωσή τους τον Φλεβάρη του 2014. Σύμφωνα με την πρωτόδικη απόφαση, έπρεπε να επαναπροσληφθούν με τους ίδιους όρους της αρχικής τους σύμβασης και να λάβουν, με προσωρινά εκτελεστή απόφαση, μέρος των αποδοχών υπερημερίας που έχασαν εξαιτίας της παράνομης απόλυσής τους. Ωστόσο, η ανάδοχος κοινοπραξία στράφηκε κατά της συνολικής δικαίωσής τους κι άσκησε Έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης τον Σεπτέμβρη του 2014.
Η τεχνητή και μεθοδευμένη παύση εργασιών που οδήγησε στις παράνομες απολύσεις έγινε γρήγορα αντιληπτή. Σύντομα, προσλήφθηκαν άλλοι εργαζόμενοι με δίμηνες ή τρίμηνες συμβάσεις, χωρίς την ισχύ της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Η κοινοπραξία «υπό τη νέα της σύνθεση» τον Νοέμβρη του 2015, εμπλούτισε το νομικό της οπλοστάσιο με την κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς εναντίον 9 εκ των 19 απολυμένων αρχαιολόγων, πρώην εργαζομένων, κι ενώ ήδη είχε εκδηλωθεί η λεγόμενη «μεταστροφή της πολιτικής βούλησης» για τη διάσωση και διατήρηση των αρχαίων αλλά όχι και για την ηθική αποκατάσταση των παρανόμως απολυμένων αρχαιολόγων ήδη από τον Μάρτη του 2013!
Στόχος της ανάλγητης αυτής ενέργειας ήταν η τρομοκράτηση και η δημιουργία ενόχων με τις κατηγορίες της εξαπάτησης του δικαστηρίου(!) και της υποκίνησης μάρτυρα, ο οποίος τυγχάνει να είναι μέλος ΔΣ ΣΕΚΑ (Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων), σε ψευδορκία! Ο λόγος; Η «παράνομη ενέργεια» 9 εκ των 19 απολυμένων αρχαιολόγων, πρώην εργαζομένων, να αναζητήσουν τον βιοπορισμό τους αλλού, χωρίς να ενημερώσουν αυτόν που τους απέλυσε παράνομα! Από την άλλη πλευρά, η ανεργία των υπολοίπων 10 ερμηνεύθηκε ως σκόπιμη, με στόχο τη διεκδίκηση καταβολής μισθών από την κοινοπραξία!
Ωστόσο, η μηνυτήρια αυτή αναφορά φυλασσόταν «στο ψυγείο»! (ο σοφός λαός λέει πως η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο!) και κοινοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2018, λίγο πριν την κοινοποίηση της Εφετειακής απόφασης περί τα τέλη Σεπτέμβρη του 2018.
Η χρονική ακολουθία ήταν συμβολική και στόχευε στη δημιουργία μιας σταδιακά αυξανόμενης ψυχολογικής πίεσης :
Α) Η εφετειακή απόφαση οργανώθηκε και δομήθηκε σε ένα διαφορετικό κατά 180° νομικό σκεπτικό: ανέτρεπε κι εξαφάνιζε την πρωτόδικη και απαιτούσε με τόκο τα καταβληθέντα χρηματικά ποσά ! Αρκετοί έγκριτοι νομικοί αδυνατούσαν να εξηγήσουν πώς μια θετική απόφαση συνοδευόμενη μάλιστα με προσωρινά εκτελεστή απόφαση καταβολής μέρους του επιδικασμένου ποσού ήταν δυνατόν να «εξαφανιστεί»!
Β) Η κοινοπραξία άσκησε απροκάλυπτα ψυχολογική βία κατά των 19 απολυμένων αρχαιολόγων, πρώην εργαζομένων, κι εκτέλεσε την εφετειακή απόφαση στέλνοντας κατασχετήρια, παρά την έγγραφη δέσμευσή της ενώπιον του δικαστηρίου ότι θα περίμενε τουλάχιστον τη διεξαγωγή της συζήτησης της αίτησης αναστολής της εκτέλεσής της απόφασης που κατέθεσαν οι 19 απολυμένοι αρχαιολόγοι, πρώην εργαζόμενοι! Οι συνθήκες της «οικονομικής ασφυξίας» που βίωσαν, όταν τους επιβλήθηκαν δεσμεύσεις σε λογιστικά υπόλοιπα ακατάσχετων, ακόμη και κοινών λογαριασμών, και κάτω από το ακατάσχετο όριο, ακόμη και επιδομάτων ανεργίας, η απειλή της κατάσχεσης της ακίνητης περιουσίας τους, αποκαλύπτουν σε όλο το μεγαλείο την ξεδιαντροπιά, την αναλγησία, την ανηθικότητα της κοινοπραξίας, συμπεριφορές που τελικά δεν αποκρούσθηκαν από την «επίσημη κυβερνητική βούληση!»
Γ) Η εκτέλεση της απόφασης ανεστάλη προσωρινά, ύστερα από το σάλο που προκάλεσε σχετικό Δελτίο Τύπου του ΣΕΚΑ κι από παρέμβασή του προς το ΥΠΠΟΑ κι ύστερα από την καταγγελία αυτής της κυνικής κι εκδικητικής ενέργειας με δημοσιεύματα στον έντυπο τύπο, έως την έκδοση απόφασης από τον Άρειο Πάγο, όπου οδηγήθηκε η υπόθεση από τους 19 απολυμένους αρχαιολόγους, πρώην εργαζόμενους, καθώς πράγματι, δεν είχαν άλλη επιλογή! Έτσι, εκτός από την έκδοση της απόφασης του Αρείου Πάγου αναμένουν τώρα να κληθούν, να δικαστούν σε ποινικό δικαστήριο! (Μένει να δούμε αυτήν τη φορά με ποια σειρά θα παρουσιαστούν τα δύο αυτά γεγονότα!)
Δ) Οι 19 παρανόμως απολυμένοι αρχαιολόγοι, πρώην εργαζόμενοι, υφίστανται από την κοινοπραξία, από το 2013 έως σήμερα έναν απαράδεκτο αποκλεισμό, «καθώς ο διευθυντής της κοινοπραξίας τους έχει τιμωρήσει» ώστε να μην μπορούν να προσληφθούν και να μην μπορούν να εργαστούν στις ανασκαφικές εργασίας στο Μετρό Θεσσαλονίκης, αλλά ενδεχομένως και σε μελλοντικά έργα που η επίσημη ελληνική πολιτεία θα αναθέσει στην ίδια κοινοπραξία!!!
Κατά τα φαινόμενα, στο έργο του Μετρό Θεσσαλονίκης, από το 2013 έως σήμερα δοκιμάζονται με την εφαρμογή μιας προκρούστειας λογικής τα μέγιστα και τα ελάχιστα όρια της ανοχής στις αντεργατικές επιθέσεις, στον περιορισμό, την απαξίωση και την καταπάτηση στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων. Εάν το πείραμα πετύχει, την ευθύνη της «επιτυχίας» αυτής δεν θα τη φέρει μόνο η ανάδοχος κοινοπραξία, αλλά και η «επίσημη πολιτική βούληση», η οποία από το 2013 έως σήμερα, δεν έθεσε σαφή όρια ανάμεσα στην ανεξέλεγκτη εργοδοτική αυθαιρεσία και την προστασία των στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων!
«Εάν το πείραμα έχει πετύχει;» η εφαρμογή ενός ισοπεδωτικού εργασιακού μεσαίωνα σε κάθε ιδιωτικό έργο «δημοσίου συμφέροντος;» όσον αφορά στην αναγκαιότητα της διαφύλαξης των εργασιακών δικαιωμάτων και όσον αφορά στην αναγκαιότητα της διάσωσης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και της τήρησης μιας ορθής δεοντολογικά αρχαιολογικής τεκμηρίωσης θα μας οδηγήσει πολλές δεκαετίες πίσω.
Οι νομικές διώξεις κατά των 19 απολυμένων αρχαιολόγων, πρώην εργαζομένων στο Μετρό Θεσσαλονίκης, είναι μόνο η αρχή!
Εξαιτίας του κλίματος τρομοκρατίας που έχει επιβάλει η κοινοπραξία με την άσκηση μηνύσεων κατά απολυμένων αρχαιολόγων, πρώην εργαζομένων, ο συντάκτης επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος