Μπορεί η φτωχομεσαία αγροτιά να αντιμετωπίζει προβλήματα επιβίωσης εν μέσω ερήμωσης της υπαίθρου, την ώρα που το πρόγραμμα για τους νέους αγρότες καταγράφει ελάχιστες συμμετοχές, φανερώνοντας την αβεβαιότητα στον κλάδο.

Μπορεί τα αιτήματά της να παραμένουν ίδια με εκείνα της περασμένης χρονιάς των μαζικών κινητοποιήσεων.

Μπορεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη να υπόσχεται «βοήθεια», ουσιαστικά όμως να κοροϊδεύει κατάμουτρα τους ανθρώπους του πρωτογενούς τομέα.

Μπορεί να στέλνει τα ΜΑΤ στα μπλόκα και στα συλλαλητήρια και να αντιμετωπίζει με ωμή καταστολή ανθρώπους του αγώνα που ζητούν το ψωμί και το δίκιο τους.

Όμως οι ηγεσίες του αγροτικού κινήματος δεν παύουν από το να κάνουν τα πάντα, προκειμένου να ατονίσουν τα μπλόκα, τα οποία καταλήγουν να λειτουργούν λίγο πολύ «εθιμοτυπικά».

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ, από τις κυρίαρχες στο αγροτικό κίνημα, δεν μπορούν να μείνουν στο απυρόβλητο, από τη στιγμή μάλιστα που συναινούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, στον έναν ή στον άλλον βαθμό, στο καθιερωμένο πλέον «ξεφούσκωμα» των κινητοποιήσεων.

Όπως έγινε πέρυσι, όταν λίγο μετά το μαζικό συλλαλητήριο στην Αθήνα οι κινητοποιήσεις ατόνησαν, έτσι και φέτος, μετά από περίπου ένα μήνα στους δρόμους κεντρικά μπλόκα αποσύρθηκαν.

Η προοπτική και η κλιμάκωση του αγώνα για την τόσο πληττόμενη φτωχομεσαία αγροτιά, που εδώ και πολλά χρόνια υπομένει τις πιο επώδυνες αντιλαϊκές πολιτικές σειράς κυβερνήσεων, πάει περίπατο.

Αυτόκλητοι «οργανωτές» του αγροτικού κινήματος

Την ίδια ώρα εντύπωση προκαλεί η ανακοίνωση της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων, όπου κυριαρχούν οι δυνάμεις του ΚΚΕ, με αφορμή την επέτειο του από την εξέγερση του Κιλελέρ.

Από τη μία, με πομφόλυγες σημειώνει ότι «η κινητοποίηση για το Κιλελέρ είναι συνέχεια των κινητοποιήσεων και των μπλόκων μας όλο το προηγούμενο διάστημα».

Ταυτόχρονα εμφανίζεται ως αυτόκλητος οργανωτής της κινητοποίησης στο μνημείο της εξέγερσης του 1910: «Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την πραγματοποίηση της κινητοποίησης στο Κιλελέρ».

Από την άλλη ωστόσο εντύπωση προκαλεί η δήλωση ότι «οι ομιλίες και η κατάθεση στεφανιών θα γίνουν από το αγροτικό κίνημα και μόνο».

Μία λογική που ουσιαστικά παραπέμπει σε αποπολιτικοποίηση του αγώνα, καθώς κανένας φορέας, κανένα κόμμα, καμία οργάνωση, κανένα σωματείο εργαζομένων άλλου κλάδου δεν έχει δικαίωμα τοποθέτησης πάνω στα φλέγοντα ζητήματα του αγροτικού κόσμου ή έστω εκδήλωσης αλληλεγγύης.

Παράλληλα, μία τέτοια πράξη απομονώνει ουσιαστικά την αγροτιά από τους υπόλοιπους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα κι ας καλεί η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων «όλο τον κόσμο που επιθυμεί να παρευρεθεί και τους αγρότες με δεκάδες τρακτέρ και αγροτικά να στείλουν σαφές μήνυμα ότι δεν θα ξεκληριστούμε αλλά θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας ως την νίκη».

---

Ο μαζικός παρατεταμένος αγώνας που βάζει πραγματικά φρένο στην αντιλαϊκή πολιτική που πλήττει τη συντριπτική πλειονότητα, δεν μπορεί να γίνεται με αστερίσκους και με «συστάσεις» για το ποιος «μπορεί» να μιλήσει σε μία λαϊκή κινητοποίηση.

Τουναντίον τέτοιες συγκεντρώσεις αποτελούσαν πάντοτε αφορμή για την εκδήλωση αλληλεγγύης και συναδέλφωσης μεταξύ των εργαζομένων, των αγροτών, των φοιτητών και όλου του εργαζόμενου λαού.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος