ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

Μαχητικοί μαζικοί πανεκπαιδευτικοί αγώνες για τη Δημόσια παιδεία!  

Εφ΄ όλης της ύλης είναι η επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα, 

συνολική πρέπει να είναι και η απάντηση!

Ανακοίνωση για την πολιτικοσυνδικαλιστική συγκυρία

Εδώ και 6 μήνες η κυβέρνηση της ΝΔ, με την αλλαγή φρουράς του καθεστώτος στην αστική διακυβέρνηση και συνεχίζοντας τις καταστροφικές πολιτικές των μνημονιακών κυβερνήσεων, έχει περάσει σε μια άνευ  προηγουμένου επίθεση στα λαϊκά στρώματα και τους εργαζόμενους, που προπαγανδιστικά βαφτίζει ανάπτυξη και κανονικότητα. 

Αρχικά με την επέκταση των συμφωνιών για τις αμερικάνικες βάσεις, αλλά και τη χρήση ελληνικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων, δηλαδή την άνευ όρων παράδοση στις ορέξεις του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού, η χώρα έχει μετατραπεί σε προκεχωρημένο φυλάκιο και ορμητήριο των δολοφονικών επεμβάσεων στη Μέση Ανατολή, που εκδηλώνονται και με τη συνέχιση του πολέμου στη Συρία και την επέμβαση της Τουρκίας σε βάρος των Κούρδων (μετά την επίσκεψη Πομπέο), αλλά και την πρόσφατη δολοφονία από τις ΗΠΑ υψηλόβαθμων Ιρανών στη Βαγδάτη, που ο Μητσοτάκης επικρότησε. Η πολιτική των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και του υπόλοιπου πολιτικού κατεστημένου δεν αφήνει αμφιβολία ότι η καθεστωτική πολιτική, με τη συνεχή εμπλοκή στα ευρωΝΑΤΟικά σχέδια και τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, συνεχίζεται και εγγυάται πάνω απ’ όλα το συμφέρον της άρχουσας τάξης που επιδιώκει την αναβάθμισή της στην περιοχή. Εμπλέκει άμεσα τη χώρα σε πολεμικές εξελίξεις ακόμα και στα ελληνοτουρκικά, παίζοντας με τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, τις ΑΟΖ και τους αγωγούς φυσικού αερίου (με τη συμφωνία για τον EastMed). Πρόσφατα, μετά τη συνάντηση Δένδια με Χαφτάρ, άνοιξε και επίσημα θέμα αποστολής ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Λιβύη και πυραύλων Πάτριοτ στη Σαουδική Αραβία που βρίσκεται απέναντι στο Ιράν.

Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές κλιμακώνονται σε κάθε επίπεδο. Η κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου, ρυθμίσεις που καταργούν όσα μεταπτυχιακά ήταν ακόμα δωρεάν στα ΑΕΙ και δίνουν επαγγελματικά δικαιώματα για τους απόφοιτους ιδιωτικών κολλεγίων, οι συνεχείς αντεργατικές ρυθμίσεις (κατάργηση στην ουσία κλαδικών συμβάσεων, αύξηση απολύσεων, απλήρωτες υπερωρίες, ο αντιαπεργιακός-αντισυνδικαλιστικός νόμος κ.ά.), τα ευρύτερα μνημονιακά μέτρα για τις εργασιακές σχέσεις (ακαταδίωκτο για τους τραπεζίτες, νομιμοποίηση του μαύρου χρήματος) διανθίζονται με τον νέο αντιπροσφυγικό νόμο που στηρίζει την Ευρώπη-φρούριο, την εκτεταμένη κρατική τρομοκρατία με το δόγμα «νόμος και τάξη», την εκκένωση καταλήψεων και καταπάτηση στοιχειωδών δικαιωμάτων από την αστυνομική επιβολή.

Στοιχείο βασικό των εξελίξεων είναι ένας από τους αντιλαϊκότερους προϋπολογισμούς των τελευταίων χρόνων, που ψηφίστηκε στο τέλος του χρόνου, χωρίς ούτε καν τη γνωστή απεργιακή ντουφεκιά ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.  Με μείωση 634 εκατομμύρια στις δαπάνες για κοινωνική πρόνοια, πολιτική προστασία και υγεία, μειώσεις φόρων για το κεφάλαιο 616 εκατομμύρια, 192 εκατομμύρια λιγότερα για συντάξεις. Παρόλα αυτά λόγω της αλλαγής των φορολογικών κλιμάκων η κυβέρνηση προσπαθεί να εμφανίσει αυξήσεις σε μισθωτούς και συνταξιούχους, παίζοντας και με ενδεχόμενη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Οι κρατικές δαπάνες για την Παιδεία τα τελευταία 10 χρόνια έχουν μειωθεί κατά 30%.  Σήμερα, και με την επιβολή των ματωμένων πλεονασμάτων ως το 2060, ανοίγεται νέος κύκλος κερδών για το κεφάλαιο. Ο ΣΕΒ έχει προσφύγει στο ΣτΕ ζητώντας τη μη εφαρμογή των τριετιών που κατάργησαν τα μνημόνια. Στόχος να αμείβονται όλοι οι εργαζόμενοι με 650 ευρώ μεικτά, όσο είναι ο κατώτατος μισθός και χωρίς να μετράει η προϋπηρεσία. Βέβαια μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων αμείβεται πολύ πιο κάτω (58% η μερική απασχόληση τον μήνα Δεκέμβριο 2019). Επίσης η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΕΒ ζητάει από τo ΣτΕ κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών παντού (π.χ. στους σταθμούς εμπορευματοκιβωτίων της COSCO στο Ικόνιο, που οι εργάτες τα κέρδισαν με απεργίες). 

Ο νέος αντιασφαλιστικός νόμος Βρούτση που κατατίθεται τις επόμενες μέρες, ετοιμάζεται να συνθλίψει ό,τι έμεινε όρθιο από ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν καταργεί, αλλά αντίθετα θωρακίζει το ν. Κατρούγκαλου. Εισάγει κεφαλαιοποιητικό σύστημα με τη δήθεν «ελεύθερη επιλογή» των ελεύθερων επαγγελματιών. Μετά τις σαρωτικές αλλαγές και μειώσεις που επέφερε ο νόμος Κατρούγκαλου στη σύνταξη και στην ασφάλιση, κυρίως με την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια ή στα 40 χρόνια εργασίας, με τη μείωση των συντάξεων μέσα από την καθιέρωση της εθνικής σύνταξης 384 ευρώ (το ανώτερο) και της εξαιρετικά χαμηλής ανταποδοτικής (και για τους εκπαιδευτικούς), αλλά και την κατάργηση του ΕΚΑΣ και με την «προσωπική διαφορά» που έκρυψε ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις. 

Έτσι, και με αυτήν την αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, χωρίς να αποκλείονται και νέες μειώσεις, κι αφού λήξουν οι μεταβατικές του ν. Κατρούγκαλου, θα έχουμε σταδιακή μετατροπή της σύνταξης σε επίδομα για τους νέους συνταξιούχους και οριστική εξαφάνισή της για τους νεοεισερχόμενους στην εργασία, Τα κοράκια της «αυτορρυθμιζόμενης ελεύθερης αγοράς» είναι έτοιμα για ρεμούλες με τις εισφορές των ασφαλισμένων, πάντα με το ιδεολογικό άλλοθι της «ελεύθερης επιλογής». Η ιδιωτικοποίηση-διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης δεν περιλαμβάνει μόνο τη σύνταξη, αλλά όλο το φάσμα της μισθωτής εργασίας και θίγει κυρίως τους ελαστικά εργαζόμενους και τους 1,1 εκατομμύρια επίσημα ανέργους. Θίγει τις όποιες κοινωνικές παροχές και την περίθαλψη, τον χρόνο και την ασφάλεια της εργασίας κ.ά. και δημιουργεί κλίμα γενίκευσης της ελαστικής και της ανασφάλιστης εργασίας. Είναι ψεύτικες οι διακηρύξεις της κυβέρνησης για αύξηση των συντάξεων με κύριο επιχείρημα τις αλλαγές στη φορολογία και τις εισφορές, που σε κάθε περίπτωση βγαίνουν η μία η άλλη, αλλά και την όποια αύξηση της αναπλήρωσης για εργασιακό βίο άνω 30 χρόνων, που προφανώς θα μειώσει την «προσωπική διαφορά». Τέλος, η ανακοινωμένη συγχώνευση στον ΕΦΚΑ του ΕΤΕΑΕΠ, πέρα από τις αρχικές μειώσεις που θα επιφέρει στην επικουρική, στοχεύει στην παράδοση της επικουρικής, καταρχήν, ασφάλισης στις ιδιωτικές εταιρείες. Πρέπει να αντισταθούμε σε όλα αυτά τα σχέδια που θα οδηγήσουν για μία ακόμα φορά στην καταλήστευση των αποθεματικών των ταμείων, στην ανάπτυξη ιδιωτικών σχημάτων ασφάλισης στο δημόσιο καθολικό σύστημα, στη μετατροπή του αναδιανεμητικού συστήματος σε κεφαλαιοποιητικό, στην κατάργηση της επικουρικής σύνταξης και του εφάπαξ. 

Η κυβέρνηση της ΝΔ βαθαίνει και επεκτείνει την αντιεκπαιδευτική αναδιάρθρωση σε βάρος της δημόσιας εκπαίδευσης, στο πλαίσιο των κατευθύνσεων της ΕΕ-ΟΟΣΑ. Με το υπό ψήφιση  νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, που προωθεί με fasttrack διαδικασίες, ενισχύει με όλους τους τρόπους την ιδιωτική εκπαίδευση, τους επιχειρηματίες και τους σχολάρχες, εμπορευματοποιεί τα πτυχία και επιτίθεται στη δημόσια εκπαίδευση. Έχουμε εξίσωση των πανεπιστημιακών πτυχίων με αυτά των ιδιωτικών κολεγίων μετατρέποντάς τα σε τυπικό προσόν διορισμού/πρόσληψης στο δημόσιο, ενώ η επαγγελματική εξίσωση έχει ήδη συμβεί από ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ. Επίσης, σύνδεση αξιολόγησης-χρηματοδότησης στα ΑΕΙ. Το 80% της τακτικής επιχορήγησής τους θα κατανέμεται βάσει των υπαρχόντων κριτηρίων, ενώ το 20% θα κατανέμεται βάσει δεικτών ποιότητας και επιτευγμάτων της αξιολόγησης. Οριστική αναστολή της λειτουργίας 37 τμημάτων ΑΕΙ που θα λειτουργούσαν το 2020-21, τον εκβιαστικό και τιμωρητικό 3ετή αποκλεισμό για όσους εκπαιδευτικούς αρνούνται διορισμό ή παραιτούνται, την αποπροσανατολιστική κατάργηση της αργίας των Τριών Ιεραρχών, που έφερε και τις απαράδεκτες δηλώσεις του Αρχιεπίσκοπου για τεμπέληδες.

Κρίσιμο είναι το ζήτημα της τεράστιας αύξησης της ελαστικής εργασίας στην εκπαίδευση και η διεκδίκηση της μόνιμης και σταθερής εργασίας για όλους. Ο υπερδιπλασιασμός των αναπληρωτών στη β/θμια από το 2014-15, με ποσοστό  αναπληρωτών που θα φθάσει το 20% αν συμπληρωθούν τα υπαρκτά κενά, και οι 38.000 αναπληρωτές που τρέχουν φέτος σε Δημοτικά, Νηπιαγωγεία, Γυμνάσια και Λύκεια, δείχνουν τη στροφή του συστήματος στην άρση της μονιμότητας, αλλά και στη διάλυση της εκπαιδευτικής διαδικασίας με τον εκπαιδευτικό-λάστιχο των πολλών σχολείων και αντικειμένων, με τραγικές συνέπειες σε όλα τα επίπεδα. Το «προσοντολόγιο» του ΣΥΡΙΖΑ, που συνεχίζει η ΝΔ, σημαίνει κατάργηση του επαγγελματικού και πια και ακαδημαϊκού δικαιώματος του πτυχίου, αλλά αποτελεί και πράξη αμφισβήτησης της προϋπηρεσίας που δεκάδες χιλιάδες συνάδελφοι έχουν αποκτήσει σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, με τεράστιο κόστος. Είναι στην πράξη η πιο άγρια, σκληρή και τιμωρητική αξιολόγηση, με στόχο την αλλαγή του DNA της μαζικής δημόσιας παιδείας, με κάθετη και καθολική αξιολόγηση και την επιβολή της παιδείας για λίγους και εκλεκτούς, μαθητές, φοιτητές, δασκάλους. 

Μετά τις περσινές κινητοποιήσεις του Γενάρη του ’19, αλλά και του Μάρτη του ΄18 και μπροστά στο φόβο του μνημονιακού συστήματος ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΚΙΝΑΛ κ.ά, γενίκευσης και ενοποίησης αιτημάτων και αγώνων, εκπαιδευτικών αλλά κι άλλων εργαζομένων, δόθηκαν 4500 διορισμοί στην Ειδική Αγωγή από τον ΣΥΡΙΖΑ, που ακόμα δεν έχουν πραγματοποιηθεί και αναγγέλθηκαν 5250 διορισμοί από τη ΝΔ, που βεβαίως κι αν ακόμα πραγματοποιηθούν από το 2021, δεν καλύπτουν ούτε τους αριθμούς των κενών που υπάρχουν κάθε Σεπτέμβρη αλλά ούτε τις πραγματικές ανάγκες που ξεπερνούν τις 40.000. Η κυβέρνηση ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ, όπως και η προηγούμενη, δεν σκέφτεται να λύσει το πρόβλημα της αναπλήρωσης με μαζικούς μόνιμους διορισμούς, αλλά με συνεχείς περικοπές και συρρίκνωση των εκπαιδευτικών αναγκών σε δομές και προσωπικό, να το περιορίσει με άλλη μια αποτυχημένη διαχείριση. Να κάνει απολύσεις με τους νέους πίνακες του προσοντολογίου, αφού τα μόρια των χαρτιών-προσόντων είναι πολύ περισσότερα από αυτά της προϋπηρεσίας και να αποκλείσει για πάνω από τρία χρόνια πολλούς συναδέλφους να κάνουν έστω και αίτηση αναπληρωτή. Επίσης, με τη γενίκευση της αξιολόγησης στο ελιτίστικο σχολείο που θα προκύψει, θα περάσουν συνολικά οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές διάλυσης της Παιδείας. Τα ζητήματα των μαζικών μόνιμων διορισμών και της συνταξιοδότησης στα σχολεία εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι είναι αλληλένδετα: αν δεν γίνουν οι δεκάδες χιλιάδες διορισμοί που είναι απαραίτητοι, δεν θα δοθούν κίνητρα αποχώρησης για ένα γερασμένο κλάδο και αντίστροφα, αν δεν γίνουν μαζικές αποχωρήσεις με αξιοπρεπείς συντάξεις, δεν θα γίνουν μόνιμοι διορισμοί, παρά μόνο με το σταγονόμετρο, και αν γίνουν.

Σύμφωνα με τις διακηρύξεις της ΝΔ και τις διαρροές του ΥΠΑΙΘ στον τύπο, υπάρχει μπροστά νέο νομοσχέδιο για τη β/μια με τις αξιολογήσεις, πρότυπα-πειραματικά, γιατί αποτελούν βασικά στοιχεία του νεοφιλελεύθερου δόγματος, πασπαλισμένα και με ολίγη επιμόρφωση με μέντορες και συμβούλους, που θεσμοθετείται για να χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι για την τιμωρητική αξιολόγηση των απολύσεων. Και βέβαια πρότυπα-πειραματικά με εξετάσεις ιδρύονται για να καλύψουν τo ιδεολόγημα της ΝΔ περί «αριστείας», που δεν ισχύει για τα δικά της παιδιά των κολεγίων ούτε για υπουργούς και διοικητές νοσοκομείων. 

Το νέο, πιο ταξικό και ευέλικτο Λύκειο της αγοράς, που είναι απαραίτητο για τα σχέδια αυτά, έχει βασικό στόχο να περιορίζει δραστικά όσους παίρνουν απολυτήριο, να τους πετάει στην κατάρτιση και στην ανειδίκευτη εργασία των πιστοποιητικών. Αλλά και να περιορίζει κατά πολύ την είσοδο στα ΑΕΙ και να σπρώχνει προς την ιδιωτική εκπαίδευση. Έτσι θεσπίζονται: βάση του 10 μόνο για τα δημόσια ΑΕΙ και όχι τα ιδιωτικά κολέγια, άλλη βάση μεγαλύτερη καθοριζόμενη από τα ΑΕΙ, τράπεζες θεμάτων και αύξηση της εξεταζόμενης ύλης των μαθημάτων, με στόχο να παίζει ρόλο ο βαθμός σε κάθε τάξη για το Εθνικό απολυτήριο, με διπλές εξετάσεις κάθε Μάη-Ιούνη στην Γ΄ Λυκείου. Ακόμα, μείωση του επτάωρου στην Γ΄ Λυκείου, έτσι ώστε να γίνει εξοικονόμηση προσωπικού και μείωση των χιλιάδων κενών, αλλαγή ωρολογίων και αναλυτικών προγραμμάτων, εισαγωγή μαθημάτων όπως εθελοντισμός, επιχειρηματικότητα, σεβασμός στον άλλον, καταπολέμηση εξαρτήσεων, κυκλοφοριακή αγωγή για να καλυφθούν κι άλλες περικοπές στα μαθήματα γενικής Παιδείας. Να προστεθούν στα άμεσα η αλλαγή στις δομές εκπαίδευσης με την επιστροφή των σχολικών συμβούλων σε ρόλο επιθεωρητών, αλλά και η αλλαγή στο τρόπο επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης ώστε να στηθεί το επιτελικό προσωπικό των αξιολογήσεων και, γενικότερα, υλοποίησης των αντιλαϊκών πολιτικών στα σχολεία.

Η κυβέρνηση, ανεξάρτητα από τον χρόνο θεσμοθέτησης, επανακάμπτει με τη συμβολή του ΙΕΠ, στην αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών, με ορίζοντα εφαρμογής αυτής των σχολικών μονάδων τον Σεπτέμβρη. Με δήθεν αθώα ερωτηματολόγια σε γονείς, μαθητές και τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, θα προσπαθήσει να υλοποιήσει το πρώτο βήμα, με στόχο την «αυτονομία» και το πέρασμα με την συμβολή των Δήμων στην κατηγοριοποιημένη χρηματοδότηση ανάμεσα στα «καλά» και «κακά» σχολεία, αλλά και τη διαφοροποίηση σε διδασκαλία, μαθήματα και αναλυτικά προγράμματα με βάση τις τοπικές ιδιαιτερότητες και τις επιχειρηματικές ορέξεις. Όμως, αφού το μόνο μετρήσιμο είναι οι επιδόσεις των μαθητών, αμέσως μετά, οι ανεπάρκειες και η χρόνια υποχρηματοδότηση με τις τραγικές της συνέπειες σε δομές και εργαλεία μάθησης θα αποδοθούν στους εκπαιδευτικούς. Η 30ετής πάλη του εκπαιδευτικού κινήματος ενάντια στην αξιολόγηση σύντομα θα πρέπει να επικαιροποιηθεί και να ενταθεί ως μέρος της συνολικότερης πάλης για να μην περάσουν οι αντιεκπαιδευτικές πολιτικές.

Τέλος, η παγίωση στους περικομμένους μισθούς της τελευταίας 10ετίας από τις κυβερνήσεις και η αποδοχή της είναι η καλύτερη υπηρεσία που μπορεί η συνδικαλιστική γραφειοκρατία και ο κυβερνητικός συνδικαλισμός να παρέχει στο ενοποιημένο σύστημα κυβερνοαντιπολίτευσης της συνεχιζόμενης λιτότητας και των περικοπών. Σε μια χώρα όπου το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται έως τα όρια της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού υπερβαίνει το 30%, οι εκπαιδευτικοί για λόγους αξιοπρέπειας αλλά και κοινωνικής αλληλεγγύης, με το παράδειγμά τους πρέπει και μπορούν κλαδικά και διακλαδικά να διεκδικήσουν και να πάρουν πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς.

Πρόταση Αγώνα

Σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία όπου το δημόσιο σχολείο υπονομεύεται από τις πολιτικές κυβερνήσεων Ε.Ε, ΟΟΣΑ, ενώ τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών και τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών πριονίζονται συστηματικά, Ομοσπονδίες, ΕΛΜΕ, ΣΕΠΕ μαζί με τους φοιτητές, τους διδάσκοντες στα ΑΕΙ και τους γονείς πρέπει να πρωτοστατήσουν σε καμπάνιες ενημέρωσης, δράσεις στα σχολεία, τα ΑΕΙ, στις τοπικές κοινωνίες και σε πανεκπαιδευτικές και παλλαϊκές κινητοποιήσεις με στόχο την αποτροπή της επίθεσης και την ουσιαστική προστασία της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι εύκολα επιτεύξιμη η σύγκλιση των δυνάμεων του αγώνα και ότι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία θα την επιτρέψει. Πρέπει να γίνει στους πάντες κατανοητό ότι ο ενδιάμεσος στόχος να μην περάσουν όλα τα κρίσιμα μέτρα και νομοθετήματα δεν είναι διαπραγματεύσιμος και ούτε μπορεί να αντικατασταθεί από ακτιβισμούς στα επιμέρους. Σύμφωνα και με τις νέες εξελίξεις η Πρόταση Αγώνα των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων Δ.Ε., ήδη από το 19^o Συνέδριο της ΟΛΜΕ εξειδικεύεται σε αιτήματα και διεκδικήσεις:  

• Να απαιτήσουμε μαζικούς μόνιμους διορισμούς για την κάλυψη όλων των εκπαιδευτικών αναγκών. Κατάργηση του προσοντολόγιου που οδηγεί σε αλληλοσφαγή και ανταγωνισμούς και ανοίγει το δρόμο για  την  καθολική αξιολόγηση στην εκπαίδευση. Μονιμοποίηση  όλων  των αναπληρωτών μόνο με πτυχίο και προϋπηρεσία. Ίσα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα για μόνιμους και αναπληρωτές. Δωρεάν σίτιση, στέγαση, μετακίνηση στις νησιωτικές και απομακρυσμένες περιοχές. Επαναφορά του ωραρίου στα προ του ΄13 επίπεδα. 20 μαθητές/τμήμα, 15/ΟΠ, 10/εργαστήριο, μείωση μαθητών σε τμήματα που φοιτούν μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες.
• Να απαιτήσουμε δημόσια κοινωνική ασφάλιση για όλους. Αξιοπρεπή ασφάλιση και σύνταξη. Όχι στα σχέδια ιδιωτικοποίησης. Σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας ή 60 χρονών. Κατάργηση του ν. Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Πανεργατικός αποφασιστικός αγώνας ενάντια στο νέο αντιασφαλιστικό νόμο Βρούτση. Απεργίες για να μην κατατεθεί.
• Όχι στην αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών. Απεργία – Αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης. Απαιτούμε να υιοθετήσουν τη θέση απεργίας-αποχής οι ομοσπονδίες ΟΛΜΕ, ΔΟΕ και να στηρίξουν τους Συλλόγους διδασκόντων στο πολύ σοβαρό αυτό ζήτημα που έχουμε μπροστά μας όλοι οι εκπαιδευτικοί. Σε κάθε περίπτωση να ενισχυθεί και να διευρυνθεί η κοινή πρωτοβουλία ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ για απεργία αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης στην εκπαίδευση και να ενημερωθούν οι σύλλογοι διδασκόντων για τις απαιτούμενες ενέργειες. 
• Να αντιταχθούμε στα νέα αντιδραστικά σχέδια για το Λύκειο της αγοράς και των εξεταστικών φραγμών, στην «αυτονομία» των σχολικών μονάδων και τη σύνδεση- υποταγή τους στους κανόνες της αγοράς . Όχι στα ΕΠΑΛ της υποβαθμισμένης εκπαίδευσης, της μαθητείας και της φτηνής κατάρτισης. Να μην κατατεθεί κανένα νομοσχέδιο για Νέο Λύκειο, νέες δομές, αξιολογήσεις κλπ. 
• Να απαιτήσουμε πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, Κανείς κάτω από 1.000 ευρώ καθαρά. Αναπλήρωση απωλειών, επαναφορά 13^ου και 14^ου μισθού/σύνταξης. Επαναφορά της χαμένης διετίας 2016-2017. Κλαδική σύμβαση εργασίας. Αύξηση των δαπανών για την παιδεία και τις ανάγκες των σχολείων στο 5% του κρατικού προϋπολογισμού, με στόχο 15% του ΑΕΠ.  Όχι στην εγκατάλειψη των σχολικών μονάδων, όχι στους χορηγούς και δωρητές κάθε είδους.
• Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση! Να μην περάσει η εξίσωση των ιδιωτικών κολεγίων με τα Δημόσια Πανεπιστήμια. Να μην περάσει η σύνδεση της αξιολόγησης των ΑΕΙ με το 20% της χρηματοδότησης που ουσιαστικά περικόπτεται. Όχι στην αναστολή της λειτουργίας 37 τμημάτων ΑΕΙ που ήταν να ξεκινήσουν από το 2020-21. Καμιά τιμωρία για τους νεοδιοριζόμενους που παραιτούνται ή δεν αναλαμβάνουν υπηρεσία.
• Για την απειλή του πολέμου και την εμπλοκή της χώρας μας. Θεωρούμε ότι η ομοσπονδία και οι ΕΛΜΕ πρέπει να πρωτοστατήσουν σε καμπάνιες, δράσεις στα σχολεία με μαθητές, γονείς και την τοπική κοινωνία σε κινητοποιήσεις με αντιπολεμικό περιεχόμενο, ενάντια στα σχέδια των ιμπεριαλιστών και την εμπλοκή της χώρας μας σε αυτά. Καμιά θυσία, καμιά υποχώρηση για τα συμφέροντα κεφαλαίου – ιμπεριαλισμού. Να κλείσουν τώρα όλες οι βάσεις – Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ. Ακύρωση όλων των συμφωνιών ανάμεσα στους εγκληματίες των ΗΠΑ και τη χώρα μας. Καμία στρατιωτική διευκόλυνση και συμμετοχή σε κάθε πολεμοκάπηλο σχέδιο. Αλληλεγγύη στην πάλη των λαών. Ειρήνη και Φιλία ανάμεσα σε όλους τους λαούς.
• Όλα τα προσφυγόπουλα στα σχολεία μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά, με επαρκείς υποδομές και τις αναγκαίες προσλήψεις εκπαιδευτικών. Να επιστρέψουν στα σχολεία τους όλα τα παιδιά που απομακρύνθηκαν μετά τις βίαιες αστυνομικές εκκενώσεις καταλήψεων στέγης προσφύγων. 

Γενάρης του ‘20