ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 9ΗΣ ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ

Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΚΑΙ ΑΣΚΟΥΜΕΝΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΣΤΙΣ 15/10/2022.

Διεξήχθη με μεγάλη μαζικότητα η Γενική Συνέλευση του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων στις 15/10 ενόψει της απεργίας που έχει προκηρυχθεί για τις 9 του Νοέμβρη, γεγονός ελπιδοφόρο που αναδεικνύει και την επιθυμία του κλάδου να βρει αγωνιστική διέξοδο. Η συνέλευση διεξήχθη για άλλη μία φορά σε ρυθμούς φοιτητικού συνδικαλισμού με πολυσέλιδα πλαίσια – προγραμματικές διακηρύξεις, μετατρέποντας την διαδικασία σε εκλογές, ενώ τόσο από την Αγωνιστική Συσπείρωση όσο και από την Αντίρρηση προωθήθηκε για άλλη μία φορά η τακτική των διασπαστικών απεργιακών συγκεντρώσεων, δεν τέθηκε καθόλου στο τραπέζι το ζήτημα της κλιμάκωσης της απεργίας και για άλλη μια φορά το αίτημα για ανατροπή του νόμου Χατζηδάκη δεν βρήκε χώρο στα πολυσέλιδα κείμενα τους και στις πολλές παρεμβάσεις τους.

Από την μεριά του σχήματος της Αντίρρησης επανήλθε με ένταση το αποπροσανατολιστικό και λανθασμένο αίτημα της ενίσχυσης και της επέκτασης της έμμισθης εντολής, γεγονός που έφερε το κομβικό ερώτημα του πως προωθούμε την συλλογική σύμβαση εργασίας σε δεύτερη μοίρα.

Για την Αγωνιστική Πρωτοβουλία αποτελεί βασικός στόχος η μέγιστη δυνατή μαζικοποίηση της απεργίας στις 9 Νοέμβρη και η προσπάθεια για να δοθεί συνέχεια σε αυτήν και να μην μείνει άλλη μία απεργία βαλβίδα εκτόνωσης. Ακόμη, τονίσαμε πως το σωματείο πρέπει να αποτελέσει οργανωτή μαζικών και ανυποχώρητων αγώνων, βάζοντας μπροστά τόσο διαδικασίες συζήτησης και απόφασης επί του περιεχομένου της συλλογικής σύμβασης και κυρίως οργανωμένες μαζικές κινητοποιήσεις προς επίτευξης της.

Ακολουθεί αναλυτικά η ανακοίνωση μας στην συνέλευση :

«Σε μια φάση που η ακρίβεια, η φτώχεια και τα σενάρια εμπλοκής σε πολέμους τροφοδοτούνται καθημερινά, η εργασία χωρίς κανένα αναγνωρισμένο εργασιακό δικαίωμα που παραμένει πάντα η σταθερά της μισθωτής δικηγορίας, λαμβάνει πιο άγριες διαστάσεις και οδηγεί ένα σημαντικό κομμάτι του κλάδου στην απόγνωση.

Οι ασκούμενοι αντιμετωπιζόμενοι ως ο τελευταίος τροχός της αμάξης, βιώνουν την εξαθλίωση στο τετράγωνο. Σε αυτήν την οριακή κατάσταση, η συνεδρίαση και οι αποφάσεις του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών για πρόταση νόμου για την ρύθμιση του καθεστώτος άσκησης μόνο οργή μπορεί να προκαλούν, αφού η όλη «μεγαλόκαρδη» συζήτηση κατέληξε κατόπιν σχετικής πρότασης της ΕΑΝΔΑ στην πρόταση για θέσπιση αμοιβής 600 ευρώ για τους ασκούμενους, κατώτατη των κατώτατων αμοιβών ενός ανειδίκευτου υπαλλήλου, χωρίς ένσημα, αλλά με κάλυψη μόνο των 33 ευρώ της ιατρικοφαρμακευτικής ασφάλισης! Η Αγωνιστική Πρωτοβουλία θεωρεί άκρως αποκαλυπτική την εξέλιξη αυτή και τέλεια ευκαιρία για εξαγωγή συμπερασμάτων για το πως τα δικαιώματα των μισθωτών και των ασκουμένων δεν μπορεί να μείνουν στα χέρια ούτε των Δικηγορικών Συλλόγων ούτε της ΕΑΝΔΑ. Όσο μας αφορά, η μεγαλύτερη έλλειψη ήταν η απουσία προσπάθειας για διοργάνωση πλατιάς διαμαρτυρίας από το σωματείο έξω από την συνεδρίαση αυτή.

Σε ευρύτερο επίπεδο, το βασικό αίτημα των μισθωτών δικηγόρων μαζί με όλο τον κόσμο της εργασίας παραμένει η γενναία γενική αύξηση των μισθών και του εισοδήματός τους, και όχι κάποιες αυξήσεις-ψίχουλα που δίνει η κυβέρνηση για τον κατώτατο μισθό, ενόψει βουλευτικών εκλογών. Πράγμα που μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από τη διεκδίκηση Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Μέσα από την πάλη για τη σταθερή και πλήρη εργασία και τη ριζική μείωση της ανεργίας. Μέσα από την πάλη για τη μείωση της ληστρικής φορολογίας και το χτύπημα της ακρίβειας. Και ενώ όλα αυτά προβάλλουν ως όλο και πιο επιτακτική ανάγκη, καθώς η κυβερνητική πολιτική βουλιάζει τον εργατικό κόσμο στη φτώχεια και σε μεγάλες στερήσεις, ποια είναι η στάση της ανώτερης συνδικαλιστικής ηγεσίας;

Από τις 15 Σεπτέμβρη οι ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ προκήρυξαν απεργία για τις 9 Νοέμβρη, σχεδόν δύο μήνες μετά (!) χωρίς κανέναν σχεδιασμό για συνέχεια του αγώνα. Σε αυτές τις συνθήκες, η δίμηνη ανακωχή και μετάθεση της απεργιακής αναμέτρησης των ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ συνιστά περισσότερο σχέδιο αδράνειας και προσαρμογής. Απέναντι σε αυτούς τους σχεδιασμούς υπάρχει πλήρης στοίχιση όλων των βασικών συνδικαλιστικών δυνάμεων, οι οποίες δεν αντιπρότειναν κανέναν άλλο κεντρικό σχεδιασμός αγώνα με συνέχεια. Ιδίως, καμία πίεση δεν ασκείται ούτε από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ που εκφράζει στο σωματείο μας η Αγωνιστική Συσπείρωση, ώστε να πραγματοποιηθούν προγραμματισμένες κεντρικές μαζικές κινητοποιήσεις και γενικευμένες απεργιακές εξαγγελίες με πρόγραμμα, οι οποίες είναι οι μόνες που δημιουργούν, χωρίς καμία αμφιβολία, από την εμπειρία, τις καλύτερες συνθήκες για να εκφραστεί μαζικά και αγωνιστικά ο λαός και οι εργαζόμενοι. Η συμπόρευση δε αποκαλύπτεται στο σωματείο μας ιδιαίτερα και από το γεγονός ότι καλούνται από το Δ.Σ. επετειακές γενικές συνελεύσεις μόνο ενόψει αυτών των απεργιών της μίας ριξιάς. Και αφού έχει προηγηθεί συμπόρευση στον κεντρικό σχεδιασμό, στο τέλος η ηγεσία του σωματείου επιχειρεί να διαφοροποιηθεί, κατά την γνωστή πρακτική της, μέσω της διάσπασης της απεργιακής συγκέντρωσης.

Σε αυτό το ναρκοθετημένο τοπίο, το σωματείο μας πρέπει να λάβει αποφάσεις που θα θέσουν ως στόχο πάλης, η απεργία της 9/11 από «μήνυμα ανακωχής» των συνδικαλιστικών ηγεσιών και όλων των κύριων συνδικαλιστικών δυνάμεων, να μετατραπεί σε πραγματικό αγωνιστικό βήμα, το οποίο θα αποτελέσει γεγονός ενός συνεχούς και ανυποχώρητου αγώνα.

Όσον αφορά την υπόλοιπη δράση του Δ.Σ. του σωματείου και ανεξαρτήτως προθέσεων, η Αγωνιστική Πρωτοβουλία θεωρεί ότι οι εξ αντιπροσώπων παρεμβάσεις μελών του Δ.Σ. δεν μπορούν δώσουν λύση στην κατάσταση. Η παρουσίαση της δράσης αυτής ως αγώνας του σωματείου μπορεί να βοηθάει μόνο στην εύρεση χειροκροτητών και στην ενίσχυση της λογικής του αγώνα δια αντιπροσώπων. Για εμάς το μεγάλο το ζήτημα είναι να πείσεις τον συνάδελφο ότι αν δεν σηκωθεί ο ίδιος, κανείς δεν μπορεί να αγωνιστεί στην θέση του.  

Τα παραδείγματα της Μαλαματίνα, της Cosco, της E-food, της Kavala Oil, επανέρχονται κάθε φορά σε όλες τις ανακοινώσεις και ομιλίες για να τονίσουν την δυνατότητα προοπτικής του αγώνα και σωστά. Το ζήτημα είναι όμως να σκύψουμε πάνω από αυτούς τους αγώνες και να διδαχθούμε σε τι συνίσταται η επιτυχία τους. Κατά την γνώμη μας, δύο είναι τα βασικά κοινά χαρακτηριστικά τους : 1) Συσπείρωση πάνω σε τρία – τέσσερα κομβικά αιτήματα του κλάδου και 2) ανυποχώρητος μαζικός αγώνας για την ικανοποίηση τους.  Σε αυτόν τον δρόμο θεωρούμε ότι πρέπει να πορευθούμε και εμείς για να πετύχουν νίκες.

Έτσι, για εμάς όσο σημαντική είναι η στήριξη της απεργίας άλλο τόσο σημαντικό, αν όχι περισσότερο, είναι το επόμενο Σάββατο να πάρουμε απόφαση σήμερα για Γενική Συνέλευση και να ασκήσουμε πιέσεις για άμεση επαναπροκήρυξη επόμενης με τις αποφάσεις μας. Αυτή είναι η θέση που υπερασπιζόμαστε, των κεντρικών μαζικών και οργανωμένων μέσα από ζωντανές γενικές συνελεύσεις αγώνων, με απεργίες όχι της μίας ριξιάς, αλλά ασκώντας από την μεριά μας με απόφαση του σωματείου μας πίεση για να συνεχιστούν και να κλιμακωθούν.

ΑΙΤΗΜΑΤΑ

– Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και δουλειά με δικαιώματα και αξιοπρέπεια.

– Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς. Αγώνας ενάντια στην πολιτική της ακρίβειας, της φτώχειας και της φοροληστείας.

– Ανατροπή του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη.

– ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 9^Η ΝΟΕΜΒΡΗ.

– ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΙΣ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ ΓΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗΣ ΤΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ.»