ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ – ΑΠΕΡΓΙΑ 23 ΟΚΤΩΒΡΗ

Πραγματοποιήθηκε σήμερα (23/10) και στο Ηράκλειο  η προκηρυγμένη από την ΑΔΕΔΥ Απεργία  για την ΟΛΜΕ και ΔΟΕ, μετά την ποινικοποίηση της απεργίας της ΔΟΕ, καθώς και το συλλαλητήριο με μαζική συμμετοχή των  εκπαιδευτικών και από τις δυο βαθμίδες, γεγονός που δείχνει την οργή και την αγανάκτησή τους απέναντι στα δρακόντεια μέτρα  των διώξεων, της  καταστολής, της φίμωσης, της τρομοκράτησης και της ακύρωσης των βασικότερων συνδικαλιστικών ελευθεριών και κατακτήσεων.

Η εκτράχυνση της κυβέρνησης, οι διώξεις των αγωνιστών συναδέλφων Γ. Καββαδία, Χ. Χοτζόγλου και Δ. Χαρτζουλάκη, σε συνδυασμό με την ποινική δίωξη της ΔΟΕ, δημιούργησαν σωρευτικά ένα αγωνιστικό κλίμα, που μεταφράστηκε σε αυξημένη συμμετοχή στην απεργία και το συλλαλητήριο  των   καθηγητών και των  δασκάλων, ακόμη και των συνταξιούχων,  αλλά και άλλων φορέων που συνδέονται με το εκπαιδευτικό κίνημα, όπως είναι οι φορείς του Γονεϊκού Κινήματος.

Από το χώρο της ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ δώσαμε εδώ και δυο εβδομάδες τη μάχη   στο ΔΣ της ΕΛΜΕ για τη λήψη απόφασης  για  3ωρη στάση, με δεδομένη την άρνηση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας στην ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ) για προκήρυξη απεργίας στις 23 Οκτώβρη, ημέρα κατάθεσης των δυο αγωνιστών συναδέλφων στο Πειθαρχικό Συμβούλιο Αττικής. Μετά από πολλή πίεση,  οι παρατάξεις της συναίνεσης (ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ/ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ) συμφώνησαν για την κήρυξη στάσης, όμως αδιαφόρησαν εντελώς και απείχαν από κάθε συλλογική δραστηριότητα που πήραμε  όλο το προηγούμενο διάστημα μαζί με άλλους φορείς για την καταδίκη των διώξεων. Την ίδια κωλυσιεργία τήρησαν και την παραμονή της απεργίας της ΑΔΕΔΥ, αφού δεν έβγαλαν νωρίς δελτίο τύπου, ούτε ενημέρωσαν εγκαίρως τους συναδέλφους ότι καλύπτονται από την ΑΔΕΔΥ για συμμετοχή στην Απεργία…

Στην  αντίπερα όχθη, εμείς  από το χώρο της ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ, επιδοθήκαμε σε μια εντατική προσπάθεια ενημέρωσης των συναδέλφων για την ποινικοποίηση της ΔΟΕ και την κήρυξη απεργίας από την ΑΔΕΔΥ, με στόχο τη συμμετοχή τους στην απεργία και το συλλαλητήριο, παρά την σιωπή της πλειοψηφίας  των  προαναφερόμενων  παρατάξεων που άφησαν στο σκοτάδι τους συναδέλφους την παραμονή της απεργίας, ώστε πολλοί συνάδελφοι να αναρωτιούνται αν ίσχυε η στάση εργασίας ή η απεργία. Κι όμως η δημοκρατική βάση του σωματείου μας ξεπέρασε και αυτά τα εμπόδια, δήλωσε Απεργία και συμμετείχε στη συγκέντρωση που ήταν μαζική και είχε πολιτική φωνή.

Στη συγκέντρωση τοποθετήθηκε η εκπρόσωπος της παράταξης  μας, ανεβάζοντας τον τόνο της καταγγελίας της πολιτικής του εκφασισμού που επιβάλλει η κυβέρνηση, με τις Διώξεις και την Ποινικοποίηση της Απεργίας, με την εφαρμογή του αντισυνδικαλιστικού νόμου Χατζηδάκη, ζητώντας επιτακτικά την ΑΠΑΛΛΑΓΗ των διωχθέντων  αγωνιστών από κάθε κατηγορία. Ταυτόχρονα καταδίκασε τα αντιδραστικά μέτρα της Αξιολόγησης-Κατηγοριοποίησης,-Ιδιωτικοποίησης, της Αδιοριστίας, της Πείνας, των Συγχωνεύσεων, της Υποχρηματοδότησης   και της εμπλοκής της χώρας στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα και τη γενοκτονία του μαρτυρικού Παλαιστινιακού λαού. Επίσης καταδίκασε την απόλυση εργαζομένου σε κεντρικό ξενοδοχείο και στήριξε τη συλλογικότητα αυτών των εργαζομένων που παρευρέθηκε στη συγκέντρωση και απηύθυνε χαιρετισμό.

 Στη Συγκέντρωση η  παράταξή μας είχε δικό της πανό και μπλοκ, μοίρασε προκηρύξεις και από τον τηλεβόα καταδίκασε την κατασταλτική και αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, ενώ μετείχε και στήριξε και το πανό της «Πρωτοβουλίας ενάντια στις Διώξεις»,   για τη συγκρότηση της οποίας συνέβαλε καθοριστικά, αλλά παράλληλα στήριξε και το πανό της ΕΛΜΕ, δείχνοντας τον αγωνιστικό δρόμο της διεκδίκησης στους συναδέλφους.

Μετά από ένα κύκλο τοποθετήσεων, ακολούθησε πορεία, που πέρασε πρώτα μπροστά από το ξενοδοχείο «Αστόρια» που απέλυσε αγωνιστή εργαζόμενο και μετά κατευθύνθηκε στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης, όπου κλήθηκε ο  προϊστάμενος να μιλήσει στη συγκέντρωση. Επειδή  όμως  αρνήθηκε να απευθυνθεί στους διαδηλωτές, έγινε εν κλειστώ η συνάντηση  του με τα μέλη  των ΔΣ των σωματείων. Ζητήσαμε από τον  Περιφερειακό Διευθυντή  να Καταδικάσει την Ποινικοποίηση και να ζητήσει την Απαλλαγή των Διωκόμενων αγωνιστών, αλλά  πήραμε αρνητική απάντηση. Καταφατική απάντηση όμως έδωσε ο κόσμος της δουλειάς στην εκπαίδευση, καθηγητές και δάσκαλοι, που ομόθυμα καταδίκασαν τα φασιστικά μέτρα της κυβέρνησης και το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής της.

Αυτή η κατάφαση και η συμμετοχή στον αγώνα ανοίγει ένα νέο πιο διεκδικητικό τοπίο συλλογικής πάλης, την οποία  οφείλουμε να δυναμώσουμε με νέες απεργιακές κινητοποιήσεις και συλλαλητήρια. Γιατί αυτά τα μέσα αποτελούν το ΜΟΝΟ δρόμο για την κατοχύρωση και διεύρυνση των κατακτήσεων και δικαιωμάτων μας.