Σε μια νέα φάση, ακόμα πιο αιματηρή και καταστροφική, με εξαιρετικά επικίνδυνη κλιμάκωση των πολεμικών συγκρούσεων, διεύρυνση του πολεμικού μετώπου αλλά και των εμπλεκόμενων μερών, έχει εισέλθει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Μεγάλα γεγονότα και ραγδαίες εξελίξεις σημειώνονται. Ο κίνδυνος ανεξέλεγκτης κλιμάκωσης της σύρραξης, ακόμη και μιας πυρηνικής εκτροπής της, είναι υπαρκτός. Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις παροξύνονται. Η Ουκρανία καταστρέφεται. Ο ουκρανικός λαός είναι το μεγάλο θύμα.

Μετά τη μερική επιστράτευση, τα δημοψηφίσματα και την προσάρτηση ουκρανικών εδαφών από τη Ρωσία, ακολούθησε η δολιοφθορά στους δύο αγωγούς Nord Stream και αμέσως μετά η έκρηξη και η κατάρρευση τμήματος του οδοστρώματος στην εμβληματική γέφυρα του Κερτς, που συνδέει την Κριμαία με τη Ρωσία. Ο αμερικανικός δάκτυλος ολοφάνερος. Η ρωσική «απάντηση» ήταν η άμεση επίθεση με μαζική εκτόξευση δεκάδων πυραύλων που έπληξαν κυρίως κρίσιμες ενεργειακές υποδομές της Ουκρανίας, βυθίζοντας στο σκοτάδι και την παγωνιά εκτεταμένες περιοχές της και διακόπτοντας όλες τις εξαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα, ανακοινώθηκε στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και Λευκορωσίας. Η Ρωσία ετοιμάζεται για γενικευμένη επίθεση για να «γονατίσει την Ουκρανία» και η Λευκορωσία μπαίνει στην υπηρεσία της.

Στην πλευρά του δυτικού στρατόπεδου (G7, ΝΑΤΟ, Ομάδα Επαφής για την Άμυνα της Ουκρανίας), επιβεβαιώθηκε η επιθετική πολιτική των ΗΠΑ της παρατεταμένης σύγκρουσης, με κάθε μέσο, «όσο θα χρειαστεί», μέχρι την «τελική νίκη» των ανδρεικέλων τους και την ταπείνωση και εξουθένωση της Ρωσίας. Η στενή καθοδήγηση της φασιστικής κυβέρνησης Ζελένσκι και η άνευ προηγουμένου χρηματοδότησή της και ενίσχυσή της με τα πιο προηγμένα οπλικά συστήματα, δορυφόρους, συμβούλους, εν ενεργεία αξιωματικούς, μισθοφόρους και κρίσιμες πληροφορίες ενισχύεται. Παράλληλα, εξελίσσεται μια τεράστια συγκέντρωση νατοϊκών δυνάμεων -στρατιωτών, στρατιωτικών δομών και πολεμικών μέσων- καλύπτοντας πλέον όλη τη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, σε μια κίνηση ασφυκτικότερης περικύκλωσής της. Μάλιστα, με τελευταία του απόφαση, το ΝΑΤΟ διπλασιάζει τις δυνάμεις του στη Βαλτική και τη Μαύρη Θάλασσα. Και οι ασκήσεις πολέμου διαδέχονται η μια την άλλη. Κάθε δυνατότητα ουσιαστικής διαπραγμάτευσης για το τέλος του πολέμου υπονομεύεται. Και ο πόλεμος της δυτικής προπαγάνδας μαίνεται, με υστερικά χαρακτηριστικά. Σκοτάδι, παραπληροφόρηση και προβοκάτσιες καλύπτουν τα όσα, πραγματικά, διαδραματίζονται στα πολεμικά μέτωπα και στο αντίπαλο στρατόπεδο. Όλα υπηρετούν την αμερικανική πολιτική συντριπτικής επιβολής και ισχύος. Για να μην απειληθεί η ηγεμονική θέση των ΗΠΑ στον πλανήτη, για να καταστραφεί κάθε δύναμη που την αμφισβητεί, για να ακυρωθεί κάθε δυναμική υπόσκαψης της πρωτοκαθεδρίας τους. Στο όνομα της δημοκρατίας και του ελεύθερου κόσμου…

Ο άλλος πόλεμος, έξω από τα πολεμικά μέτωπα

Σημαντικές εξελίξεις σημειώνονται και έξω από τα πολεμικά μέτωπα. Μεγάλη κινητικότητα και πολύπλευρες διεργασίες και ανατροπές συντελούνται σε όλο τον πλανήτη. Η ΕΕ βρίσκεται σε μια παραλυτική κατάσταση, εγκλωβισμένη σε ένα ιδιότυπο καθεστώς ομηρίας, με τις ΗΠΑ να δημιουργούν συνθήκες ώστε να παραμένει γονατισμένη, παραδομένη στους αμερικανικούς σχεδιασμούς, σε ρήξη με τη Ρωσία και σε δεύτερο πλάνο με την Κίνα.

Μεγάλα αδιέξοδα ορθώνονται μπροστά στους ευρωπαίους ιμπεριαλιστές. Η ευρωπαϊκή βιομηχανία δέχεται ισχυρότατο πλήγμα, παραπαίει, ακρωτηριάζεται. Μεγάλα εργοστάσια μειώνουν δραστικά ή αναστέλλουν την παραγωγή τους. Άλλα βρίσκονται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Η «ατμομηχανή» της ευρωπαϊκής οικονομίας, η Γερμανία, που στήριξε -εν πολλοίς- το οικονομικό της «θαύμα» στο φθηνό ρωσικό αέριο, βαδίζει κυριολεκτικά σε αχαρτογράφητα νερά.
Οι ευρωπαίοι ηγέτες τρέχουν, σε διάφορες κατευθύνσεις, να εξασφαλίσουν εναλλακτικές λύσεις και να κλείσουν ενεργειακές συμφωνίες με άλλες χώρες, με φτωχά αποτελέσματα. Οι Σύνοδοι Κορυφής της ΕΕ βουλιάζουν στα αντιτιθέμενα συμφέροντα, τους σκληρούς ανταγωνισμούς και τις εκρηκτικές πλέον αντιθέσεις των ισχυρών εταίρων. Λήγουν η μια μετά την άλλη, αδύναμες να πάρουν αποφάσεις για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης, παραπέμποντας κάθε φορά το θέμα στην επόμενη. Το μονομερές πακέτο των 200 δισ. που ανακοίνωσε η γερμανική κυβέρνηση πυροδοτεί νέες αντιδράσεις.

Αναβρασμός και πανικός επικρατούν. Σχέδια έκτακτης ανάγκης συζητούνται και καταστρώνονται για τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας. Ο γνωστός Σόιμπλε «ξαναχτύπησε», με το συνήθη κυνισμό του, προτρέποντας τους γερμανούς πολίτες να βάλουν δεύτερο πουλόβερ και να εφοδιαστούν με κεριά και φακούς… Ο λιγνίτης και η πυρηνική ενέργεια επιστρέφουν και ενεργειακοί κολοσσοί κρατικοποιούνται.

Οι επιθέσεις υψηλόβαθμων πολιτικών και οικονομικών παραγόντων της ΕΕ εναντίον των ΗΠΑ πληθαίνουν. Ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ, Ζοζέπ Μπορέλ, επιτέθηκε στη Fed για τις συνεχείς επιθετικές αυξήσεις των επιτοκίων, που οδηγούν στην κατακρήμνιση του ευρώ, αλλά και των άλλων ανταγωνιστικών νομισμάτων (στερλίνα, γεν), έναντι του δολαρίου. Και ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας και Ομοσπονδιακός Υπουργός Οικονομικών Υποθέσεων και Προστασίας του Κλίματος, Ρόμπερτ Χάμπεκ, δήλωσε ανοιχτά την «ενόχλησή» του για τα πρωτοφανή κέρδη που αποκομίζουν οι ΗΠΑ και η Νορβηγία από τις αστρονομικές τιμές του υγροποιημένου αερίου (LNG).

Ο δε Πούτιν, σε νέα άσκηση πιέσεων προς την ΕΕ -ιδιαίτερα προς τη Γερμανία-, εκφράζει την «ετοιμότητά» του να ανακατευθύνει τις κύριες διαδρομές του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη από τους «Nord Stream» προς τη Μαύρη Θάλασσα, μέσω Τουρκίας, αν οι «εταίροι» ενδιαφέρονται γι’ αυτό.

Η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, με τρίτη παρέμβασή της σε λίγες μέρες, επισήμανε ότι είναι αναγκαίος ο σχεδιασμός της «μακροπρόθεσμης πανευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένης και της Ρωσίας». Και η ΕΕ, ταυτόχρονα με τους υψηλούς καταγγελτικούς τόνους απέναντι στη Ρωσία, μέσα από σχέδιο ψηφίσματος των Ηνωμένων Εθνών για την καταδίκη της προσάρτησης των ουκρανικών εδαφών, υποστηρίζει έναν ειρηνικό τερματισμό του πολέμου «μέσω πολιτικού διαλόγου, διαπραγμάτευσης, διαμεσολάβησης και άλλων ειρηνικών μέσων».
Εξελίξεις που πιστοποιούν πως η περίφημη «αρραγής ενότητα» της Δύσης -για την οποία ορκίζονταν και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού- δοκιμάζεται σοβαρά. Το «Σχέδιο για ένα Νέο Αμερικανικό Αιώνα» που προϋποθέτει και την αποτροπή της συνεργασίας της ΕΕ με τη Ρωσία, στις παρούσες συνθήκες των μεγάλων γεωπολιτικών αναδιατάξεων και ανατροπών, έχει σοβαρά εμπόδια. Η εκβιαστική στοίχιση της ΕΕ στο αμερικανικό αντιρωσικό μέτωπο και η δημιουργία συνθηκών μη υπαναχώρησής της, η ασφυκτική εξάρτησή της από τις ΗΠΑ και η υπονόμευση των σχέσεών της με την Κίνα -κορυφαίο εμπορικό εταίρο της ΕΕ- δεν μπορούν να θεωρούνται δεδομένα.

***

Και μια κρίσιμης σημασίας εξέλιξη, σε μια νέα παγκόσμια πραγματικότητα που αναδύεται. O ΟΠΕΚ+ (το καρτέλ των πετρελαιοπαραγωγών χωρών με επικεφαλής τη Σαουδική Αραβία και οι σύμμαχοί τους με ηγέτιδα δύναμη τη Ρωσία) προχώρησε σε ιστορική μείωση της ημερήσιας παραγωγής πετρελαίου κατά 2 εκατομμύρια βαρέλια. Πρόκειται για μια κίνηση ευθέως εχθρική προς τις ΗΠΑ και ανοιχτής ευθυγράμμισης με τη Ρωσία. Και η υπερδύναμη εξοργισμένη με τον άλλοτε στενό σύμμαχό της απειλεί και προετοιμάζει «αντίποινα»… Μια υπερδύναμη που, μπροστά στις εκλογές της 8ης Νοεμβρίου, δοκιμάζεται από μια ακραία πόλωση και διχασμό του πολιτικού της συστήματος και της κοινωνίας της.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία τροφοδοτεί πολλαπλές αλυσιδωτές αντιδράσεις, σε έναν κόσμο όπου οι αδυσώπητοι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί σπέρνουν πόλεμο, καταστροφή, πείνα και εξαθλίωση. Απέναντι σε αυτόν τον κόσμο να απαντήσουμε με αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό αγώνα για ειρήνη, δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία, για τη φιλία των λαών.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος