Σε αλλοπρόσαλλες και αντιφατικές κινήσεις επιδίδεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη ευρισκόμενη μπροστά σε αδιέξοδα λόγω της τραγικής εξέλιξης της πανδημίας και της οικονομίας. Έτσι μεσούσης της κορύφωσης της οικονομικής κρίσης και των κρουσμάτων της COVID-19 και με συνεχή πτωτική πορεία στη διαχείριση του κορονοϊού (στην 50η θέση σε σύνολο 53 χωρών, σύμφωνα με το πρακτορείο Bloomberg), αποφάσισε τη «χαλάρωση των μέτρων».

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνήθηκε επίμονα, ευθύς εξαρχής, κάθε σχέδιο θωράκισης της δημόσιας Υγείας (μόνιμη πρόσληψη γιατρών και νοσηλευτών, επιστράτευση ιδιωτικών κλινικών και στρατιωτικών Νοσοκομείων, δημιουργία-στελέχωση ΜΕΘ, πρόληψη και ιχνηλάτηση), αρκούμενη στα αλλεπάλληλα λοκντάουν και σε μέτρα που αποδείχθηκαν εγκληματικά.
Δεν πρόκειται λοιπόν μονάχα για κυβερνητική ευθύνη, αλλά για εγκληματική ευθύνη, που οδηγεί αργά και σταθερά το κυβερνητικό σχήμα στη γενική λαϊκή κατακραυγή και αποδοκιμασία.

***

Το μόνο για το οποίο ενδιαφέρεται η κυβέρνηση της Δεξιάς, είναι η «επανεκκίνηση» της χρεοκοπημένης οικονομίας, μέσω του ευρωπαϊκού μηχανισμού ανάκαμψης, με στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της ντόπιας ολιγαρχίας και των «επενδυτικών» σχεδίων των ξένων μονοπωλίων. Στο υπουργικό Συμβούλιο της περασμένης Δευτέρας (29/03) παρουσιάστηκαν οι άξονες του διαβόητου «Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας», που θα συζητηθεί στη Βουλή και θα σταλεί για έγκριση από την Κομισιόν. Πρόκειται για μία συρραφή 2.000 σελίδων των εντολών της «ενισχυμένης εποπτείας», των αυστηρών συστάσεων της Κομισιόν και της λεγόμενης «Έκθεσης Πισσαρίδη» που εκφράζει τις απόψεις του ΣΕΒ, ΣΕΤΕ κ.ά. Με δύο λόγια, των συμφερόντων της μεγαλοαστικής τάξης, τα οποία στήριξε ανέκαθεν -παρά τις σημερινές επικοινωνιακού χαρακτήρα διαφωνίες του- και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Όπως τόνισε ο πρωθυπουργός: «…Το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης -εφόσον υλοποιηθεί όπως το σχεδιάζουμε- έχει τη δυνατότητα να προσθέσει ακόμα 7 μονάδες στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν σε ορίζοντα εξαετίας πέρα και πάνω από τη φυσιολογική ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, να δημιουργήσει πρόσθετες 200.000 θέσεις εργασίας (…) έχει 4 κύριους πυλώνες, την ψηφιακή μετάβαση κράτους και επιχειρήσεων, την αύξηση της απασχόλησης, την ενίσχυση της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής συνοχής, την πράσινη οικονομία και την εκτίναξη των επενδύσεων…». Για την εκτίναξη των κρουσμάτων της πανδημίας, της λαϊκής φορολογίας, της ανεργίας, της κοινωνικής εξαθλίωσης, των χιλιάδων μικρομεσαίων «λουκέτων», των ληξιπρόθεσμων οφειλών, του κρατικού χρέους κλπ, ούτε λόγος να γίνεται…

Θυμίζουμε πως για την εκταμίευση των κονδυλίων του «Ταμείου Ανάκαμψης», αλλά και των άλλων ευρωπαϊκών μηχανισμών στήριξης, η κυβέρνηση δεσμεύεται με ορισμένους βασικούς «μεταρρυθμιστικούς» όρους, όπως τον νέο αντεργατικό νόμο, το επικουρικό συνταξιοδοτικό σύστημα, την άμεση ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού τομέα, τη φορολογική εναρμόνιση μεταξύ των επαγγελματικών ταμείων ασφάλισης και των εταιρειών ιδιωτικής ασφάλισης, καθώς επίσης φορολογικά κίνητρα για ιδιωτικά προγράμματα ασφάλισης. Επιπλέον συνιστώνται συγχωνεύσεις και μεγέθυνση των επιχειρήσεων (συγκεντροποίηση κεφαλαίου), με την εισαγωγή νέων μορφών επιχειρηματικών συμπράξεων. Οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) καθίστανται υποχρεωτικές.

Με το «Σχέδιο» αυτό ο Μητσοτάκης σαλπίζει επίθεση της αστικής τάξης ενάντια στον εχθρό-λαό με ένα νέο Μνημόνιο διαρκείας. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Αν εμβαθύνει κανείς στο «Σχέδιο» θα αντιληφθεί ότι πρόκειται για περίπου 160-170 έργα και «πυλώνες» εντάσεως κεφαλαίου, που αφορούν αποκλειστικά τον τριτογενή παρασιτικό τομέα. Γι’ αυτό το λόγο οι ελάχιστες θέσεις εργασίας, εποχιακής ή προσωρινής απασχόλησης, είναι αναντίστοιχες τόσο με το οικονομικό ύψος του «Σχεδίου» (60 δισ. περίπου), όσο και με τους όρους υπερεκμετάλλευσης (απουσία κάθε είδους ΣΣΕ, πλημμελής ασφάλιση, ανύπαρκτο ωράριο) της εργασίας. Επιπλέον, αυτοί οι όροι εργασίας θα διέπονται εφεξής από το αντεργατικό τερατούργημα που ετοιμάζει η κυβέρνηση και το οποίο αντικαθιστά το 8ωρο με 10ωρο και καταργεί την υπερωριακή απασχόληση, τα εργασιακά σωματεία, τη συνδικαλιστική δράση και τις συγκεντρώσεις.

Βεβαίως, κυβέρνηση και αντιπολίτευση έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν, όποιο κι αν τελικά είναι το ποσόν που προβλέπεται να διατεθεί κυρίως στον κλάδο της «πράσινης» ανάπτυξης (37%) και της ψηφιακής τεχνολογίας (20%) (με επέκταση του καθεστώτος των υπεραποσβέσεων στο 200%), των logistics και της «στήριξης της απασχόλησης» με γενναίες επιδοτήσεις θέσεων εργασίας προς τους εργοδότες. Κάποια ψίχουλα από το τραπέζι του μεγάλου φαγοποτιού θα πέσουν και στα εργατολαϊκά στρώματα. Όμως, είναι προφανές ότι οι αντιδραστικοί όροι, οι προϋποθέσεις και τα προαπαιτούμενα που θα συμπληρώνουν τις επιχο­ρηγήσεις και τα νέα μνημονιακά δάνεια (που θα εκτοξεύσουν ακόμα παραπέρα το κρατικό χρέος), διόλου δεν θα απασχολήσουν την εξαρτημένη και υποτελή ντόπια ολιγαρχία, καθώς είναι γνωστό ότι ο λογαριασμός θα πληρωθεί τελικά από τους αβάσταχτους φόρους, χαράτσια, μισθολογικές και συνταξιουχικές μειώσεις, τις επιβαρύνσεις, τις περικοπές στις κοινωνικές παροχές και κάθε λογής επινοήσεις σε βάρος πάντα των εργατολαϊκών στρωμάτων. Σημειώνουμε ότι τους φόρους που αναφέρονται στο Ταμείο Ανάκαμψης έχει αποφασίσει ήδη η Κομισιόν και αφορούν: φόρο στη χρήση πλαστικών και ιδιαίτερα στα πλαστικά μιας χρήσης, φόρο στον όγκο του διοξειδίου του άνθρακα που παράγει κάθε χώρα και φόρο στις εταιρείες διαχείρισης του Internet, οι οποίες προφανώς και θα μετακυλήσουν τους φόρους αυτούς στους καταναλωτές. Οι παροχές προς το μεγάλο κεφάλαιο -μέσω του ευρωπαϊκού «Ταμείου Ανάκαμψης», της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης- θα συνοδεύονται με στενή παρακολούθηση, με τους γνωστούς απαράδεκτους όρους και δεσμεύσεις που θα κατευθύνουν την οικονομική πολιτική της χώρας μέχρι το 2060, με βάση τις προτεραιότητες του ευρωπαϊκού χρηματιστικού κεφαλαίου και του γερμανογαλλικού άξονα. Και βεβαίως με τους χιλιάδες νόμους, προεδρικά διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις, ΠΝΠ, των τριών προηγούμενων Μνημονίων.

Να θυμίσουμε πως στο υπουργικό Συμβούλιο της περασμένης Δευτέρας, αποφασίστηκε η επίσπευση των διαδικασιών αναγκαστικών απαλλοτριώσεων -μέσω των Δασικών Χαρτών- για συνολικά 17 δημόσια έργα και ιδίως σε Κρήτη και Κυκλάδες. Συγκεκριμένα, πρώτα απαλλοτριώνουν, στη συνέχεια δήθεν αναδασώνουν και μετά -με κατ’ εξαίρεση άρθρα- δίνονται για στρατιωτική χρήση δημόσιοι δρόμοι, ανεμογεννήτριες κλπ. Οι ιδιωτικές εκτάσεις που εμποδίζουν την ολοκλήρωση των συγκεκριμένων έργων θα μπορούν με «fast track» διαδικασίες να απαλλοτριώνονται, με απόφαση μονομελούς Πρωτοδικείου, ακόμη και με μείωση έως 30% της αντικειμενικής τους αξίας, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα του άρθρου 7Α του Κώδικα Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων.

***

Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τα «ναι μεν αλλά…», συμφωνεί απόλυτα με τους άξονες, οι οποίοι άλλωστε περιλαμβάνονταν σχεδόν ατόφιοι και στο δικό του «success story», κατηγορώντας την κυβέρνηση για μοίρασμα των κονδυλίων σε φίλους, ημέτερους και γνωστούς κυβερνητικούς προμηθευτές. Πρόκειται για ταυτόσημες πολιτικές, που περιλαμβάνονται στις κουραστικές κοκορομαχίες, κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.

Ωστόσο, ο αρχιερέας του πολιτικού αμοραλισμού, Μητσοτάκης, εμφανίζεται σαν ο αρχάγγελος όχι μόνον της κάθαρσης, αλλά και της οικονομικής ανόρθωσης της χώρας, αποκαλώντας τους επιχειρηματίες-κερδοσκόπους ως «μοχλούς ανάπτυξης» της «Ελλάδας 2.0», όπως την μετονομάζει. Ποιοι όμως πραγματικά είναι αυτοί οι «μοχλοί ανάπτυξης» που θα ηγηθούν του επαίσχυντου «Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας»; Ας τους δούμε από κοντά: Τράπεζες και πολυτελή κέντρα διασκέδασης, ασφαλιστικές εταιρείες και ξενοδοχειακές μονάδες, ναυτιλιακά γραφεία και καζίνο, ληστές με το ένα χέρι, κλέφτες με τα δύο, περιμένουν τη νέα ευκαιρία ν’ αρπάξουν -πέρα από το άφθονο χρήμα των ευρωπαϊκών Ταμείων και των κυβερνητικών παροχών- ό,τι απομένει από το χειμαζόμενο λαό μας, μέσω της ξεζουμίσματος της εργοδοτικής εκμετάλλευσης και της κρατικής φορομπηξίας. Μια μπόχα διαπλοκής, διαφθοράς, χρηματισμού αναδύεται από το σάπιο σανίδι του τομέα των υπηρεσιών, στον οποίο επενδύουν ολόπλευρα κυβέρνηση και αντιπολίτευση, κάτω από το ίδιο μνημονιακό καθεστώς της επιτροπείας.

Έρχεται στη μνήμη το απόφθεγμα του στοχοποιημένου για εμπλοκή στα σκάνδαλα του Χρηματιστηρίου, των εξοπλιστικών προγραμμάτων και των «μαύρων» ταμείων της Siemens, τέως πρωθυπουργού Κ. Σημίτη: «Αυτή είναι η Ελλάδα»!
Η Ελλάδα τους, λέμε εμείς. Κι ευτυχώς όχι η δική μας…

πηγή: Λαϊκός Δρόμος