Ο Σύλλογος Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Αττικής «Ο Βύρων» εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με τις αντιδραστικές αλλαγές της Υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως με τις βάσεις εισαγωγής στα Πανεπιστήμια και τις αλλαγές στη διαδικασία υποβολής μηχανογραφικού από τους υποψηφίους στις πανελλαδικές εξετάσεις.

Η ανακοίνωση:

Η πρεμούρα της κυβέρνησης να αξιοποιήσει την πανδημία και να περάσει όσα περισσότερα αντιλαϊκά μέτρα μπορέσει, συνεχίζεται και στον τομέα της εκπαίδευσης.

Επιδιώκουν 6 μήνες πριν τις πανελλήνιες εξετάσεις να αλλάξουν το σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια. Οι μαθητές θα δηλώνουν περιορισμένο αριθμό σχολών στο αρχικό μηχανογραφικό τους. Αν δεν περάσουν σε καμία από αυτές, τότε – σε δεύτερο χρόνο – θα επιλέγουν σχολή από αυτές που έχουν κενές θέσεις, που δεν καλύφθηκαν από την πρώτη διαδικασία. Οι αλλαγές σηματοδοτούν τον αποκλεισμό χιλιάδων μαθητών από τα Πανεπιστήμια, με τη μείωση των εισακτέων και την εκδίωξη χιλιάδων νέων στην εφήμερη κατάρτιση.

Η κυβέρνηση αντί να ασχολείται με τα κενά εκπαιδευτικών που είναι ακόμη και αυτή τη στιγμή τεράστια, αντί να ασχολείται με το πώς θα ανοίξουν τα σχολεία με αραίωση των μαθητών στην τάξη, έτσι ώστε να ακολουθούνται τα υγειονομικά πρωτόκολλα και να μη κινδυνεύει κανένας μαθητής, γονιός ή εκπαιδευτικός από τον κορονοϊό, ασχολείται με το πώς θα αναστατώσει περισσότερο τους μαθητές της Γ’ λυκείου. Θα γίνει και η εκπαίδευση των νέων ανθρώπων αποκλειστικά ατομική ευθύνη των γονιών τους, που μαζί με την Τράπεζα Θεμάτων, συνεπάγονται περισσότερα έξοδα για τις οικογένειες των μαθητών προς τα φροντιστήρια.

Οι αναδιαρθρώσεις στην Εκπαίδευση συμπληρώνουν τις άλλες κατευθύνσεις για την ανάκαμψη της οικονομίας όπως προκύπτει από την «Έκθεση Πισσαρίδη». Φέρνουν μία εκδοχή του συστήματος εισαγωγής του Γαβρόγλου, την οποία, μετά από τη γενική κατακραυγή γονέων, μαθητών, εκπαιδευτικών, αναγκάστηκε να αποσύρει. Έτσι, για να μας θυμίσουν ότι το κράτος έχει συνέχεια!!! Η συνέχεια φαίνεται και στην αναγνώριση των πτυχίων των κολεγίων, που επίσης ήταν σε εκκρεμότητα από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με σκοπό να αναγνωρίζονται επαγγελματικά προσόντα χωρίς ακαδημαϊκό υπόβαθρο. Με αυτόν τον τρόπο, στρέφουν τους νέους σε αμφίβολα προγράμματα κατάρτισης, με την φρούδα ελπίδα για εξασφαλισμένη εργασία, αποκρύπτοντας την αέναη περιπλάνηση της ανεργίας και το συνεχές κυνήγι προσόντων.

Δίπλα στα παραπάνω πάνε οι αναδιαρθρώσεις στην Επαγγελματική Εκπαίδευση, όπου τίθεται ξανά το “τυράκι” της απορρόφησης στην αγορά εργασίας, αλλά εδώ τονίζεται αυτή με το μεγαλύτερο επενδυτικό ενδιαφέρον για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Κατευθύνουν έτσι νέους ανθρώπους, που αδυνατούν να ολοκληρώσουν τις πανεπιστημιακές σπουδές, προς πιο υποβαθμισμένα προγράμματα κατάρτισης. Σε συνδυασμό με το κλείσιμο Δημόσιων ΙΕΚ και την θέσπιση πρότυπων ΕΠΑΛ, πλήθος μαθητών θα αποκλείονται και θα γίνονται βορά των ιδιωτικών σχολών κατάρτισης (ΙΕΚ, ΚΕΚ κ.α.).

Για τους εργαζόμενους στην ιδιωτική εκπαίδευση, η συλλογή πτυχίων και ειδικεύσεων είναι καθημερινότητα, όπως η περιοδική ανεργία και η ορισμένου χρόνου υποαμειβόμενη εντατική εργασία. Οι αναδιαρθρώσεις αυτές θα σημάνουν μεγαλύτερη ένταση της δουλειάς μας, ακόμη και για τα τμήματα της Α Λυκείου. Θα σημάνουν αύξηση των απλήρωτων ωρών εργασίας στο σπίτι (με ή χωρίς τηλεκπαίδευση), συμβάσεις σε αναστολή κατά πώς βολεύει τον προγραμματισμό της επιχείρησης, ενώ ταυτόχρονα τα ωρομίσθια θα παραμείνουν στον πάτο.

Άλλωστε, το καλοκαίρι, τη στιγμή που το υπουργείο έπρεπε να ασχολείται με την αντιμετώπιση της πανδημίας, νομοθετούσε την κατάργηση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία. Έτσι έλεγε τότε το ραβασάκι από τους σχολάρχες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το κλίμα που διαμορφώνεται χωράει άνετα και το ωρομίσθιο 3,5 ευρώ μεικτά, είτε μετά από απόφαση του ΣτΕ, είτε με νομοθετική ρύθμιση που θα κατοχυρώνει ως πλήρες ωράριο τις 40 ώρες, ενδεχομένως και περισσότερες.

Η δημιουργία στρατιάς φθηνών εργαζομένων, ευέλικτων, καταρτισμένων μεν, χωρίς δικαιώματα δε, είναι όρος ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας, που επιδιώκουν να περάσει πάνω από την πλάτη και της νέας εργατικής βάρδιας.

Η απάντηση των εργαζομένων δεν μπορεί να είναι άλλη από την ενίσχυση της οργάνωσής τους, την ένταξη στο κλαδικό τους σωματείο, τη συμμετοχή στις δράσεις του.

Απαιτούμε:

Να καταργηθεί εδώ και τώρα ο νόμος για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση.
Να αποσυρθεί η πρόταση για αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στην τριτοβάθμια.
Να αυξηθούν άμεσα οι δαπάνες για τη Δημόσια Εκπαίδευση. Προσλήψεις μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού και άλλων ειδικοτήτων. Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί. Άμεση κάλυψη όλων των κενών στα σχολεία. Ενισχυτική διδασκαλία για κάλυψη κενών στην ύλη.

Παλεύουμε:

Για αυξήσεις στους μισθούς και υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Μισθολογική αναγνώριση πτυχίων και προϋπηρεσίας.
Να μη δουλεύουμε ούτε μια ώρα απλήρωτη, ούτε μία ώρα “μαύρη”.
Για την προστασία αργιών και διακοπών, αναγκαίες για την αποσυμφόρηση από την ένταση της δουλειάς μας.