Έγινε σήμερα Τετάρτη 18 Γενάρη, μέσα σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης η πολιτική κηδεία του στελέχους του Μ-Λ ΚΚΕ, αγωνιστή, κομμουνιστή Αντώνη Φωτιάδη. Σύντροφοι, συγγενείς, φίλοι και γείτονες από τη Δραπετσώνα και την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, βρέθηκαν στο νεκροταφείο Νίκαιας για να αποχαιρετήσουν και να τιμήσουν τον αγαπημένο, ξεχωριστό σύντροφο.

Η σορός του σ. Αντώνη Φωτιάδη τοποθετήθηκε μπροστά από το Μνημείο Εθνικής Αντίστασης σκεπασμένη με τη σημαία του Μ-Λ ΚΚΕ.

Τέσσερις νεολαίοι σύντροφοι από το Μ-Λ ΚΚΕ και η σ. Ντέπη Τσακίρογλου, αποτέλεσαν την τιμητική φρουρά.

Εκ μέρους της Κ.Ε. του Μ-Λ ΚΚΕ ο σ. Άκης Αδαμόπουλος εκφώνησε τον αποχαιρετιστήριο επικήδειο, αναφερόμενος στην προσωπικότητα και την προσφορά του σ. Αντώνη στο κομμουνιστικό, μαρξιστικό – λενινιστικό κίνημα και στους αγώνες του λαού μας.

Εκ μέρους της ΚΟΒ Πειραιά, ο σ. Χρίστος Σόφης, αναφέρθηκε στη συμβολή τού σ. Αντώνη Φωτιάδη στη πάλη του Μ-Λ ΚΚΕ στη Δραπετσώνα και στην αυταπάρνησή του στην κομματική δουλειά.

Εκ μέρους του ΚΚΕ (μ-λ), εκφώνησε αποχαιρετιστήριο λόγο ο σ. Δημήτρης Μπουγιούκας.

Τέλος η Ντέπη Τσακίρογλου, αναφέρθηκε στο πρότυπο ζωής που εξέπεμπε και δίδασκε με το προσωπικό του παράδειγμα ο αξέχαστος σύντροφος.

Οι σύντροφοι του του Μ-Λ ΚΚΕ τον αποχαιρέτησαν κρατώντας κόκκινες σημαίες και γαρίφαλα που εναπόθεσαν στη σορό του και φωνάζοντας συνθήματα “Τιμή και δόξα στο σύντροφο Αντώνη”, “Με αγώνες τιμάμε τους κομμουνιστές” κ.α.

Μετά την αποχαιρετιστήρια τελετή η σορός του σύντροφου Αντώνη Φωτιάδη, με τη συνοδεία συγγενών του και συντρόφων του Μ-Λ ΚΚΕ μεταφέρθηκε προς καύση στο Κέντρο Αποτέφρωσης Νεκρών στη Ριτσώνα.

Δημοσιεύουμε παρακάτω τις ομιλίες:

Αποχαιρετιστήρια ομιλία του σ. Άκη Αδαμόπουλου

Με αισθήματα μεγάλης οδύνης βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να τιμήσουμε και να αποχαιρετήσουμε τον ακριβό μας σύντροφο Αντώνη Φωτιάδη.

Το ξημέρωμα της Δευτέρας 16 Γενάρη έμελλε να φέρει την επώδυνη είδηση της απώλειας ενός πολύτιμου στελέχους του Μ-Λ ΚΚΕ.

Με βαθιά συγκίνηση οι σύντροφοι του Μ-Λ ΚΚΕ έμαθαν πως ο Αντώνης άφησε την τελευταία του πνοή αργά το βράδυ της Κυριακής 15 Γενάρη στο σπίτι του στη Δραπετσώνα, έχοντας δίπλα του την αγαπημένη του Αυγή.

Είναι πικρό να αποχωρίζεσαι ένα τέτοιο διαλεκτό σύντροφο, άξιο κομμουνιστή και αγωνιστή και σπουδαίο άνθρωπο.

Ένα σύντροφο με τον οποίο πορευτήκαμε μαζί του για δεκαετίες στους αγώνες του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος.

Σε τέτοιες στενόχωρες στιγμές αρχίζουν να ξετυλίγονται στο μυαλό μας εικόνες της ταινίας της ζωής του συντρόφου που μέσα από πολλές δυσκολίες υπηρέτησε με μεγάλη σταθερότητα τις ιδέες και τους υψηλούς πολιτικούς στόχους του κομμουνιστικού κινήματος, για να έλθουν καλύτερες μέρες στο λαό και στον τόπο μας.

Γεννημένος στη Νίκαια μέσα στην κατοχή, τέσσερις μόλις μέρες μετά την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής από τους Γερμανούς κατακτητές, ο σύντροφος Αντώνης ξεκίνησε τα πρώτα βήματα της της ζωής του σε ζοφερές εποχές.

Στα σκοτεινά χρόνια του εμφυλιακού και μετεμφυλιακού κράτους της Δεξιάς και της αμερικανοκρατίας, των εκτελέσεων, των εξοριών και των διώξεων κομμουνιστών και αριστερών, της άγριας τρομοκρατίας και της βίας που οργίαζε και βασίλευε σε περιοχές όπως η Δραπετσώνα και η Κοκκινιά.

Ο σύντροφος Αντώνης έχασε πολύ μικρός τον πατέρα του και έζησε με τα δύο αδέλφια του τον Φώτη και τον Κυριάκο μέσα σε συνθήκες φτώχειας όπου η μάνα του, που τόσο πολύ αγαπούσε, έδωσε σκληρή μάχη επιβίωσης για να μεγαλώσει τα παιδιά της.

Βγήκε από πολύ νωρίς σε δουλειές του μεροκάματου και ζυμώθηκε στην βιοπάλη και στους αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού των συνοικιών του Πειραιά.

Η ζωή του τον έφερε από τα πολύ νεανικά του χρόνια σε επαφή με το αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα.

Πίστεψε και ενστερνίστηκε βαθιά τις ιδέες και τις επαναστατικές αρχές του κομμουνιστικού κινήματος. Και τούτο φάνηκε με το ότι δεν συμβιβάστηκε με την αναθεώρηση και την προδοσία τους που έφερε η επικράτηση του ρεβιζιονισμού στην ηγεσία του ΚΚΕ μετά το 1956.

Γι’ αυτό στα μέσα της δεκαετίας του 1960, πολύ νέος επεδίωξε να γνωρίσει τους κομμουνιστές που ξεκίνησαν τη δημόσια αντιπαράθεση στην ρεβιζιονιστική στροφή της ηγεσίας του ΚΚΕ με την έκδοση του περιοδικού Αναγέννηση το 1964.

Ήλθε σε επαφή με τον πρώτο πυρήνα των μαρξιστών-λενινιστών στη Δραπετσώνα όπου δραστηριοποιούνταν ο αδελφός του Φώτης και λίγο πριν την στρατιωτική δικτατορία εντάχθηκε ενεργητικά στις γραμμές του μαρξιστικού -λενινιστικού κινήματος.

Παρέμεινε συνδεδεμένος με αυτό στα μαύρα χρόνια της δικτατορίας και με την μεταπολίτευση εξελίχτηκε σε ένα πολύ δραστήριο στέλεχος του αναπτύσσοντας πλούσια δράση στη Δραπετσώνα και ευρύτερα στις συνοικίες του Πειραιά.

Αναδείχτηκε σε μέλος του Δ.Σ του Προοδευτικού Μορφωτικού Συλλόγου της Δραπετσώνας και από τη θέση αυτή με την συνέπεια και την τιμιότητα που είχε στην υποστήριξη των κομμουνιστικών ιδεών και των εργατικών και λαϊκών αιτημάτων, με την επικοινωνία που πετύχαινε με το λαϊκό κόσμο, με την επιμονή του, με την ορμή του να μπαίνει μπροστά στον αγώνα και να λειτουργεί ως ένα φωτεινό αγωνιστικό παράδειγμα κατάφερνε να κινητοποιεί κόσμο.

Με τη προσοχή του στραμμένη προς τα προβλήματα της φτωχολογιάς διέδιδε με μεγάλη ενεργητικότητα τις ιδέες και την πολιτική του μαρξιστικού- λενινιστικού κινήματος και με όλη του τη ζωτικότητα πάλευε για την αγωνιστική ανασύνταξη του εργατικού, λαϊκού κινήματος.

Στη μακρά αγωνιστική συστράτευση του στο μαρξιστικό-λενινιστικό κίνημα, ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Αντώνη ήταν ότι συνδέθηκε πολύ στενά με τον πρωτεργάτη του μαρξιστικού -λενινιστικού κινήματος τον αξέχαστο σύντροφο Ισαάκ Ιορδανίδη, που ζούσε και αυτός στη Δραπετσώνα και προς τον οποίο έτρεφε απέραντη εκτίμηση και σεβασμό . Συμβάδισε μαζί του πολύ στενά όλα τα χρόνια και στάθηκε ως το τέλος δίπλα του με μεγάλη φροντίδα και απαράμιλλο συντροφικό κομμουνιστικό τρόπο.

Ο σύντροφος Αντώνης Φωτιάδης αποτέλεσε ψυχή και φωνή της πολιτικής παρουσίας του Μ-Λ ΚΚΕ στη Δραπετσώνα και στις συνοικίες του Πειραιά.

Υπήρξε επανειλημμένα επικεφαλής και υποψήφιος των δημοτικών νομαρχιακών συνδυασμών που στήριξε το Μ-Λ ΚΚΕ και υποψήφιος στους βουλευτικούς συνδυασμούς του Μ-Λ ΚΚΕ στις εκλογικές περιφέρειες του Πειραιά.

Ήταν ένας σπουδαίος σύντροφος, ένα ξεχωριστό στέλεχος του Μ-Λ ΚΚΕ γαλουχημένο από τις επαναστατικές παραδόσεις του κομμουνιστικού κινήματος.

Παρόν πάντα σε όλους τους τοπικούς και ευρύτερους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες και τις κινητοποιήσεις.

Η αφοσίωση του στα κομμουνιστικά ιδανικά, η αγωνιστικότητα του, η σεμνότητα του και η απλότητα του, το ήθος και η εντιμότητα του εξέπεμπαν τη λάμψη του πραγματικού κομμουνιστή και λαϊκού αγωνιστή.

Του κομμουνιστή μαρξιστή-λενινιστή ο οποίος πάντα και μέχρι τις τελευταίες δύσκολες ώρες του είχε μεγάλη έγνοια για το πως θα μπορέσει η εργατική τάξη και ο λαός να οργανωθούν και να παλέψουν πιο αποτελεσματικά ενάντια στους ντόπιους και ξένους δυνάστες του, πως θα προχωρήσει η ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος και θα δυναμώσει η πραγματική αριστερά, πως θα προσελκυσθούν οι νέοι σε ένα αναγεννημένο αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα.

Αφήνει πίσω του ένα εξαιρετικό υπόδειγμα συνεπούς επαναστάτη κομμουνιστή και ακούραστου μαχητή της ζωής.

Το Μ-Λ ΚΚΕ τον αποχαιρετά με απέραντη θλίψη .

Εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια του στη σύντροφο της ζωής του, την αγαπημένη Αυγή, στον αδελφό του Φώτη και σε όλους τους συγγενείς του!

Σύντροφε Αντώνη θα ζεις για πάντα μέσα στις καρδιές και στους αγώνες μας!

_________________________________________________________________________________________

Αποχαιρετιστήρια ομιλία του σ. Χρήστου Σόφη

Σύντροφοι και φίλοι,

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να αποχαιρετίσουμε για τελευταία φορά έναν πολύτιμο σύντροφό μας, τον Αντώνη Φωτιάδη.

Η είδηση που έφτασε πολύ νωρίς το πρωί της Δευτέρας, πως ο σύντροφός μας ο Αντώνης Φωτιάδης έφυγε από κοντά μας αργά τη νύχτα στις 15 Γενάρη, απλώνει βαριά τη σκιά της. Γεμίζει με θλίψη και συγκίνηση όλους εμάς που τον γνωρίσαμε μέσα από τις τάξεις του Κόμματός μας, του Μ-Λ ΚΚΕ, που πορευτήκαμε μαζί στις διαδηλώσεις και τις απεργίες της εργατικής τάξης και του λαού μας, που συνδεθήκαμε μαζί του ακόμα πιο στενά τα τελευταία χρόνια στη δράση στη Δραπετσώνα και στις φτωχογειτονιές του Πειραιά.

Ο σύντροφος Αντώνης αποτελούσε μια σπάνια περίπτωση ανθρώπου. Τον διέκρινε η σεμνότητα, το ήθος και η εντιμότητα, εκείνα τα στοιχεία που ξεχωρίζουν έναν λαϊκό αγωνιστή, έναν πραγματικό κομμουνιστή μαρξιστή – λενινιστή. Τον διέκρινε επίσης η ακλόνητη πίστη στην υπόθεσή μας, στην υπόθεση της Αναγέννησης του κομμουνιστικού κινήματος, για την οποία πάλεψε και αφιέρωσε όλη του τη ζωή.

Καθημερινό μέλημα και έγνοια του συντρόφου Αντώνη ήταν πως θα δυναμώσει το Μ-Λ ΚΚΕ, πως θα συνδεθεί στενά με τον κόσμο του μόχθου και της εργασίας, πως θα κατορθώσει να αποκτήσει δεσμούς με τη νεολαία και να την μπολιάσει με τις επαναστατικές αρχές του κομμουνιστικού κινήματος, πως θα προχωρήσει η ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος. Αντιλαμβανόταν βαθιά πως μέσα από αυτό το δρόμο θα μπορέσουν να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για το λαό μας.

Αποτέλεσε έναν από τους στυλοβάτες στην οργανωμένη δουλειά που ξεκίνησε να αναπτύσσει το Κόμμα μας στη Δραπετσώνα και ευρύτερα στον Πειραιά τα τελευταία τρία χρόνια. Ούτε η πανδημία ούτε και η επιβαρυμένη κατάσταση της υγείας του, τον εμπόδισαν να δίνει αδιάλειπτα και με αποφασιστικότητα το «παρών» σε όλες τις δραστηριότητες της οργάνωσης. Να συζητά και να καταθέτει την πολύτιμη εμπειρία για το πως μπορεί να αναπτυχθεί η δουλειά στη γειτονιά, να πλουτίζει και να βαθαίνει τη σκέψη μας με το μεστό του λόγο. Εκείνο το λόγο που πήγαζε από το μπόλιασμά του με τις επαναστατικές αρχές και ιδέες του κομμουνιστικού μαρξιστικού – λενινιστικού κινήματος. Να περιβάλλει με συντροφική στοργή όλους τους συντρόφους και ιδιαίτερα τους νέους.

Σήμερα αναμετριόμαστε με την απώλεια του συντρόφου μας, Αντώνη Φωτιάδη. Το κενό που αφήνει πίσω του δύσκολα αναπληρώνεται. Αποχαιρετούμε σήμερα τον σύντροφο Αντώνη και δίνουμε την υπόσχεση πως θα παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις για την ανασυγκρότηση και την πραγματική Αναγέννηση του κομμουνιστικού κινήματος. Για να έρθει πιο κοντά η μέρα εκείνη που ο λαός μας και η εργατική τάξη θα απαλλαχθούν οριστικά από τα δεσμά της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης, σε μια χώρα της Ειρήνης, της Δημοκρατίας, της Εθνικής Ανεξαρτησίας και του Σοσιαλισμού.

Εκ μέρους όλων των συντρόφων της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά εκφράζουμε τα θερμά συλλυπητήρια στην Αυγή, σύντροφο της ζωής του Αντώνη, στον αδερφό του Φώτη, στην οικογένεια, τους συγγενείς και τους οικείους του.

Αθάνατος!

_________________________________________________________________________________________

Αποχαιρετιστήρια ομιλία του σ. Δημήτρη Μπουγιούκα

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,

Με βαθιά θλίψη και συγκίνηση αποχαιρετούμε σήμερα τον σύντροφο, τον επαναστάτη -κομμουνιστή Αντώνη Φωτιάδη.

Ο σ. Αντώνης γεννημένος στη Νίκαια στις 5 Μάη του 1944 θράφηκε και μεγάλωσε με τα βάσανα και τους καημούς της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων των φτωχογειτονιών του Πειραιά. Από πολύ νωρίς, από τα νεανικά του χρόνια εμπνέεται από τις κομμουνιστικές ιδέες και εντάσσεται στις γραμμές του κομμουνιστικού κινήματος.

Σφυρηλατημένος στο καμίνι των λαϊκών αγώνων, με βαθιά πίστη και προσήλωση στην επαναστατική κομμουνιστική ιδεολογία παρέμεινε ακλόνητος κατά την περίοδο της ρεβιζιονιστικής στροφής και κυριαρχιας στο ΚΚΣΕ και κατ’ επέκταση στο ΚΚΕ. Πριν τη δικτατορία έρχεται σε επαφή με τον πυρήνα των μαρξιστών- λενινιστών στη Δραπετσώνα και συνδέεται με τον σύντροφο Ισαάκ Ιορδανίδη ηγετικό στέλεχος του μ-λ κινήματος στη χώρα μας.

Μέχρι τη τελευταία του πνοή, στις 15 Γενάρη του 2023, ο σύντροφος Αντώνης θα παραμείνει σταθερός και αταλάντευτος υπηρέτης και υπερασπιστής της επαναστατικής προοπτικής. Με τη δράση και τη στάση του, θα συνδεθεί με το κόσμο του μόχθου και της δουλειάς, θα αναδειχθεί σε ένα ξεχωριστό και πολύτιμο στέλεχος του Μ-Λ ΚΚΕ.

Είχα τη χαρά και τη τιμή να γνωρίσω το σύντροφο Αντώνη μέσα από τις γραμμές της Λαϊκής Αντίστασης- Αριστερής Αντιιμπεριαλιστικής Συνεργασίας. Αγωνιστήκαμε, παλέψαμε μαζί, πλάι- πλάι στην ίδια αλυσίδα. Παρεμβήκαμε μαζί στο λαό του Πειραιά. Αφισοκολλήσαμε μαζί στους τοίχους των συνοικιών του. Ο σύντροφος Αντώνης, παρά τα προβλήματα υγείας του πάντα εκεί, πάντα πρώτος και ακούραστος.

Μα και όταν στις κουβέντες μας διαφωνούσαμε για το τρόπο με τον οποίο ένα μετωπικό σχήμα θα συνδεθεί με το λαό και για τις πρωτοβουλίες που πρέπει να αναλάβουμε και να προωθήσουμε, δεν ήταν η διαφωνία αλλά, η ηρεμία, η πραότητά, η ευθύτητα, η ειλικρίνεια που τον χαρακτήριζαν και που έχτιζαν τη συντροφική σχέση.

Ο σύντροφος Αντώνης κέρδιζε την εμπιστοσύνη, το σεβασμό και την εκτίμηση γιατί είχε τη στόφα του κομμουνιστή μιας άλλης εποχής. Τα μάτια του έλαμπαν μαχητικότητα και ξεχείλιζαν ήθος, σεμνότητα, ντομπροσύνη, ανιδιοτέλεια και όλα όσα κατακτάει ένας αγωνιστής μπολιασμένος από τα σπλάχνα του μαζικού λαϊκού κινήματος. Με αυτή την ωριμότητα άκουγε τον συνομιλητή του θέτοντας το ζήτημα της ανασυγκρότησης του κινήματος και την αγωνιά του για τη νεολαία.

Ο σύντροφος Αντώνης με απαράμιλλο σθένος, μέχρι τη τελευταία του πνοή, μαχόταν το σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Με το ίδιο σθένος και αξιοπρέπεια έδωσε και την άνιση μάχη ενάντια στον καρκίνο. Δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς!

Εκ μέρους του Καθοδηγητικού Οργάνου του ΚΚΕ(μ-λ), εκφράζω τα θερμά μας συλλυπητήρια στο Μ-Λ ΚΚΕ, στη σύντροφο της ζωής του Αυγή και σε όλα τα συγγενικά του πρόσωπα.

Σύντροφε Αντώνη, θα ζεις μέσα στις καρδίες μας, θα ζεις στις μάχες και τους αγώνες του λαού μας!

ΑΘΑΝΑΤΟΣ!

___________________________________________________________________________________________

Ανακοίνωση του Κεντρικού συμβουλίου της Πορείας

Με απέραντη θλίψη και οδύνη, το Κεντρικό Συμβούλιο της Πορείας, Οργάνωσης Νεολαίας του Μ-Λ ΚΚΕ αποχαιρετά τον πολύτιμο σύντροφό μας, Αντώνη Φωτιάδη. Ο σύντροφος Αντώνης αποτελούσε πάντα ένα φωτεινό παράδειγμα για τη νεολαία μας. Μας δίδασκε με την αγωνιστική στάση ζωής του, με το επαναστατικό και ανήσυχο πνεύμα του, με τη σεμνότητα και το ήθος του. Ιδιαίτερα σήμερα, που η κυρίαρχη τάξη παλεύει μανιωδώς να επιβάλλει στη νεολαία τον ατομικό δρόμο, προβάλλοντας τα πιο ευτελή πρότυπα, ο σύντροφος Αντώνης θα στέκει σαν φωτεινός φάρος στα μυαλά και τις καρδιές μας, θυμίζοντας μας τη “στόφα” από την οποία είναι φτιαγμένοι οι επαναστάτες κομμουνιστές, μαρξιστές-λενινιστές.

Ο σύντροφος Αντώνης αγωνιούσε πάντα για τη νεολαία, και ιδιαίτερα για τα νέα παιδιά στη συνοικία που μεγάλωσε και τελικά άφησε εκεί την τελευταία του πνοή, στη Δραπετσώνα. Όντας και ο ίδιος παιδί της ανέχειας και της φτώχειας, στρατεύτηκε στο κομμουνιστικό κίνημα της χώρας μας μόλις στα 16 του χρόνια. Σε κάθε του μεστή, λιτή, ουσιαστική τοποθέτηση εξέφραζε αυτή την αγωνία, για το πώς το κόμμα μας θα καταφέρει να ενισχύσει τους δεσμούς του με τη νεολαία και ειδικότερα με τα παιδιά της εργατικής τάξης. Σύντροφε Αντώνη, θα σε θυμόμαστε πάντα με το χαμόγελο και την αισιοδοξία σου, την ακλόνητη πεποίθησή σου στο δίκιο της υπόθεσής μας, θα σε θυμόμαστε πάντα δίπλα στον σύντροφο Ισαάκ Ιορδανίδη, πρωτεργάτη του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος της χώρας μας.

Σύντροφε Αντώνη, σε αποχαιρετούμε γνωρίζοντας πως θα είναι φτωχότερες οι αφισσοκολλήσεις μας στη Νίκαια, το Κερατσίνι και την αγαπημένη σου Δραπετσώνα, πως θα είναι φτωχότερες οι συνεδριάσεις μας χωρίς τη σίγουρη, ατσάλινη φωνή σου να μας θυμίζει πως το κόμμα θέλει “δουλειά, δουλειά, δουλειά”, πως θα είναι φτωχότερο το κίνημα χωρίς το σταθερό σου βήμα να δίνει τον τόνο και τον παλμό των “μεγάλων πολιτειών” του μέλλοντος. Καλό σου ταξίδι σύντροφε Αντώνη! Εκ μέρους του Κεντρικού Συμβουλίου της Πορείας, εκφράζουμε θερμά συλλυπητήρια στη σύντροφο της ζωής του, Αυγή, στον αδερφό του Φώτη, στους συγγενείς και όλους τους οικείους του.

Αθάνατος!