Η πολιτική των μνημονίων που σχεδόν εννιά χρόνια βιώνει με τον χειρότερο τρόπο ο λαός μας, δεν έχει αφήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση στο απυρόβλητο. Για μια ακόμη χρονιά, καλούμαστε ως φοιτητές να αντιμετωπίσουμε τα οξυμένα προβλήματα που δημιουργεί η πολιτική των περικοπών και της υποχρηματοδότησης. Ως Φοιτητική Πορεία θεωρούμε ότι ιδιαίτερα πάνω στα ζητήματα των Μεταφορών, της Σίτισης και της Στέγασης πρέπει να υπάρξει η μέγιστη δυνατή συσπείρωση και ενότητα των φοιτητών.

Αστικά: Το ζήτημα των αστικών, της μεταφοράς δηλαδή, θα πρέπει να το δούμε σε 2 σκέλη κατά τη γνώμη μας!

Σκέλος 1ο: Πριν και πάνω απ’ όλα αν θες να παρακολουθείς τα μαθήματα στο Πανεπιστήμιο έχεις το ελάχιστο μια ταρίφα 25€ το μήνα! Αυτό συμβαίνει διότι το Πανεπιστήμιο βρίσκεται έξω από την πόλη των Ιωαννίνων και έτσι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να πας και να γυρίσεις από το Πανεπιστήμιο αν δεν χρησιμοποιήσεις το Αστικό. Το φοιτητικό εισιτήριο της μιας διαδρομής είναι 60 λεπτά που σημαίνει τη μέρα 1.20 €. Μπορεί αν το δεις ξεκομμένα σαν ποσό να θεωρήσεις ότι δεν είναι και πολλά, αλλά αν το δεις σε διάρκεια μήνα και ότι αυτά είναι μόνο και μόνο για να παρακολουθείς τα μαθήματα, είναι πάρα πολλά.

Σκέλος 2ο: Τα αστικά λεωφορεία στα Γιάννενα είναι ιδιωτικά και ανήκουν σε 5 – 10 επιχειρήσεις. Τα κέρδη που βγάζουν είναι υπέρογκα αν σκεφτούμε ότι εξυπηρετούν 20.000 φοιτητές περίπου κάθε χρόνο. Την ίδια στιγμή κάθε πρωί χρειάζεται να περιμένουμε στη στάση και μία ώρα μέχρι να ανεβούμε σε κάποιο αστικό καθώς όλα είναι ασφυκτικά γεμάτα κι όταν πάλι ανέβουμε να “αναρωτιόμαστε” αν θα φτάσουμε μέχρι το Πανεπιστήμιο χωρίς να σκάσουμε. Πέρα από αυτό, τα δρομολόγια σταματούν πολύ νωρίς το βράδυ με αποτέλεσμα εστιακοί φοιτητές ή φοιτητές που μένουν στα προάστια να αποκλείονται από την πόλη γιατί θα αναγκαστούν να πληρώσουν την διπλή ταρίφα των ταξί. Γιατί το λέμε αυτό; Για διάφορους θιασώτες της ιδιωτικοποίησης που σκούζουν στα κανάλια ή στα αμφιθέατρα διδασκαλίας για τις επενδύσεις ή αλλιώς ιδιωτικοποιήσεις και πως τότε όλα θα είναι καλύτερα γιατί θα πληρώνουμε λίγο μεν αλλά θα λαμβάνουμε καλύτερες υπηρεσίες. Ο κύριος στόχος για οποιαδήποτε επιχείρηση είναι η μεγιστοποίηση των κερδών και η ελαχιστοποίηση του κόστους με αποτελέσματα σαν αυτά που ζούμε καθημερινά.

Λέσχη: Είμαστε απ’ τα ελάχιστα Πανεπιστήμια πλέον που όλοι οι φοιτητές ανεξαιρέτως δικαιούνται δωρεάν φαγητό. Να ξεκαθαρίσουμε όμως ότι αυτό δεν είναι χατίρι, ούτε προνόμιο, είναι δικαίωμα που κατακτήθηκε με αγώνες. Την ίδια στιγμή τα κριτήρια για το ποιος δικαιούται ή όχι υπάρχουν, απλά δεν εφαρμόζονται ακόμη. Η λέσχη είναι συμβεβλημένη με ιδιωτική εταιρία που χρηματοδοτείται από το κράτος. Αν -ή για την ακρίβεια όταν- το κράτος σταματήσει αυτή τη χρηματοδότηση τότε η υπάρχουσα λειτουργία θα αλλάξει άρδην. Αυτό δεν φαίνεται πολύ μακριά μιας και ο Νόμος Γαβρόγλου μιλάει για οικονομική αυτονομία των ΑΕΙ που σημαίνει «βρείτε τα λεφτά να αυτοχρηματοδοτείστε» που σημαίνει δίδακτρα, που σημαίνει επί πληρωμή φαγητό κλπ. Την ίδια στιγμή είναι γενική ομολογία ότι μέσα σε λίγα χρόνια τόσο η ποιότητα και η ποικιλία, όσο και η ποσότητα έχουν φτάσει σε τραγικά επίπεδα. Πλέον οι μερίδες χωρίς καμία υπερβολή συναγωνίζονται επάξια σε ποσότητα τους μεζέδες που προσφέρονται στα τσιπουράδικα της πόλης. Είναι γενική ομολογία ότι δεν τρως στη λέσχη για να χορτάσεις αλλά για να ξεγελαστείς μιας και η σόδα στα φαγητά θα σε φουσκώσει και μετά από μισή ώρα θα νιώθεις σαν να μην είχες φάει. Αυτό είναι απότοκο του γεγονότος ότι η χρηματοδότηση για την παιδεία τα τελευταία μόλις χρόνια έχει κουτσουρευτεί πάνω από 50%.

Εστίες: Ένα θέμα το οποίο απ’ όπου και να το πιάσεις βγάζει προβλήματα. Να μιλήσεις για τα 45€ χαράτσι κάθε μήνα; Αλλά είναι για να συντηρούμε καλές συνθήκες διαβίωσης στις εστίες. Τις βλέπουμε αυτές τις “καλές συνθήκες” όταν βρωμοκοπάει μούχλα, όταν πλημμυρίζουν τα δωμάτια από τα κακοδιατηρημένα υδραυλικά, όταν ζεστό νερό και θέρμανση υπάρχει μόνο για δείγμα, όταν οι εστίες είναι ετοιμόρροπες. Και σαν να μην έφτανε το χαράτσι χρειάζεται κάθε χρόνο να αποδεικνύουμε το πόσο φτωχοί είμαστε ή αν είμαστε λιγότερο φτωχοί από ότι τον προηγούμενο χρόνο σημαίνει ότι είμαστε πλούσιοι και θα μας πετάξουν απ’ τις εστίες. Εκτός αυτού πρέπει μέσα σ αυτές τις συνθήκες και όντας αντιμέτωποι με τα πολλαπλάσια προβλήματα να περνάμε το 50% των μαθημάτων για να συνεχίσουμε να έχουμε δωμάτιο όταν πολλοί από τους εστιακούς εργάζονται για να καλύψουν τα προς το ζην. Φυσικά κάθε χρόνο αυτοί που δικαιούνται δωμάτιο είναι πολλοί περισσότεροι από τα δωμάτια που υπάρχουν και ακόμη οι πρωτοετείς δεν έχουν πάρει απάντηση έχοντας χάσει το 1ο εξάμηνο ουσιαστικά μιας και μένουν στις πόλεις τους αφού προφανώς δεν μπορούν να νοικιάσουν.

Τι να κάνουμε; Αρχικά πρέπει να παλέψουμε αληθινά με τον εαυτό μας ώστε να μην μας καταπιούν τα τόσα προβλήματα και να δούμε τη διέξοδο όχι σε έναν δρόμο που οδηγεί στον γκρεμό και αυτός είναι ο δρόμο της ατομικής λύσης, αλλά να δούμε την διέξοδο και την ουσιαστική λύση των προβλημάτων στο δρόμο του συλλογικού αγώνα. Είναι ανάγκη που πηγάζει από την πραγματικότητα και δεν είναι φετίχ ή ουτοπία, να γίνουμε ενεργά μέλη των συλλόγων μας, να τους ζωντανέψουμε όπου έχουν σμπαραλιαστεί και υπολειτουργούν με ευθύνη διαφόρων και να δούμε πως μπορούμε να διεξάγουμε Γενικές Συνελεύσεις ώστε να συζητήσουμε ανοιχτά, συλλογικά και δημοκρατικά με τους συναδέλφους μας όλα αυτά και άλλα θέματα που μας απασχολούν. Δεν είναι το πιο εύκολο, δεν θα δώσει λύσεις “εδώ και τώρα”, είναι ο δύσκολος δρόμος. Κι αν κλείνουμε την «οργάνωση» σ’ όλες τις πτώσεις ας την εφαρμόσουμε εκεί που στα αλήθεια ξεχνάμε και εκεί που είναι αναγκαία! Να οργανωθούμε στους συλλόγους μας, να τους κάνουμε δικούς μας και όχι τσιφλίκι της μιας ή της άλλης παράταξης.

Να διεκδικήσουμε:

Δωρεάν μεταφορές από και προς τις σχολές μας, περισσότερα δρομολόγια.
Μεγαλύτερες ποσότητες – καλύτερη ποιότητα στη Λέσχη. Δωρεάν σίτιση για όλους τους φοιτητές – ούτε σκέψη για οικονομικό αντίτιμο.
Να ανεγερθούν νέες εστίες και να ενοικιαστούν περισσότερα δωμάτια σε ξενοδοχεία, κανένας φοιτητής να μην χάσει ξανά το εξάμηνο, κάνεις να μην αναγκαστεί να σταματήσει τις σπουδές του. Όχι στο χαράτσι των 45€.

Σίτιση – Στέγαση – Μεταφορές – Δωρεάν Σπουδές

Στα προβλήματά μας μονόδρομος η οργάνωση μας στους Συλλόγους!

Συλλογικά προβλήματα απαιτούν Συλλογικές απαντήσεις!

Φοιτητική Πορεία Ιωαννίνων

πηγή: poreia.net