Η παράταξη της Δεξιάς αποτελεί διαχρονικά τον πιο πιστό και δοκιμασμένο εκφραστή και υπηρέτη των αντιδραστικών συμφερόντων της ντόπιας ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού. Σε ολόκληρη την πρόσφατη ιστορία του τόπου, από τον Ελληνικό Συναγερμό και την ΕΡΕ μέχρι τις μέρες της ΝΔ, η Δεξιά αποτελεί τον κύριο στυλοβάτη του καθεστώτος της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης στη χώρα μας. Η ιστορική και πολιτική πορεία της Δεξιάς παράταξης είναι συνυφασμένη με τις πιο μαύρες σελίδες. Η επιβολή της αντιδραστικής – αντιλαϊκής πολιτικής είχε και έχει ως αναγκαίο συνοδευτικό τον αυταρχισμό, τη βία και την τρομοκρατία, την καταστολή πότε με τον επίσημο μανδύα του κράτους και της αστυνομίας, πότε με τη δράση των παρακρατικών δυνάμεων. Μοχλός για την επιβολή της βάρβαρης πολιτικής των μνημονίων, επί των ημερών της διακυβέρνησης της ΝΔ την περίοδο 2012 – 14, ήταν η συστηματική, βίαιη καταστολή των μεγάλων παλλαϊκών και πανεργατικών αγωνιστικών κινητοποιήσεων, η καλλιέργεια κλίματος τρομοκρατίας και αυταρχισμού, περιστολής των δημοκρατικών δικαιωμάτων με τελικό στόχο την καθυπόταξη του λαού μας στα κελεύσματα της ντόπιας ολιγαρχίας και των ιμπεριαλιστών.
Σήμερα, η κυβέρνηση της ΝΔ δείχνει ξανά το πραγματικό της πρόσωπο. Μπροστά στο βαρύ αντιλαϊκό έργο που καλείται να υλοποιήσει, σπεύδει άρον – άρον να αποτινάξει όλα τα ψευτοδημοκρατικά και δήθεν φιλολαϊκά φτιασιδώματα με τα οποία παρουσιάστηκε προεκλογικά. Με γρήγορους ρυθμούς περνάμε σε μια νέα φάση που ο αυταρχισμός ξαναμπαίνει επιτακτικά στην ημερήσια διάταξη.
Το συμβάν με το πρόστιμο των 500 ευρώ που επιβλήθηκε στο Μ-Λ ΚΚΕ για τις προεκλογικές αφίσες του ΚΚΕ(μ-λ) από τη – δεξιά -δημοτική αρχή της Καλαμάτας μόνο τυχαία δεν ήταν. Ούτε φυσικά αφορούσε την λεγόμενη ρύπανση του περιβάλλοντος όπως υποκριτικά υποστήριζε ο Δήμος. Αντίθετα αποτέλεσε ένα βήμα επιβολής της φίμωσης του αριστερού πολιτικού λόγου. Στο ίδιο μήκος κύματος, επιβεβαιώνοντας με πολλαπλά πιο αυταρχικό τρόπο, κινείται και η επιβολή του πρωτοφανούς εξοντωτικού προστίμου των 50.000 ευρώ στον Θ. Αγαπητό, επικεφαλής του συνδυασμού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις περιφερειακές εκλογές, με αφορμή μερικές αφίσες και λίγα πανό που αναρτήθηκαν.
Η κυβέρνηση της ΝΔ χρησιμοποιώντας τους Δήμους και τις νεοεκλεγμένες δημοτικές αρχές, ως βραχίονα επιβολής της πολιτικής της, εξαπολύει κύμα τρομοκρατίας και περιστολής των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Είναι καθαρή υποκρισία το επιχείρημα της μόλυνσης του περιβάλλοντος από την αφισοκόλληση, όπως επίσης και οι πρόσφατοι επικοινωνιακοί διαγκωνισμοί ανάμεσα στον Πατούλη (περιφεριάρχη Αττικής) και το ΣΥΡΙΖΑ για το ίδιο θέμα. Χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, αγανακτούν δημοσίως για την επιβάρυνση του περιβάλλοντος και δεν διστάζουν να επιβάλουν τα πιο τιμωρητικά πρόστιμα για μερικές αφίσες. Η πολιτική που υπηρετούν όμως γεννά τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά εγκλήματα. Απέραντες χωματερές, καταπάτηση δασών, λεηλασία των φυσικών πόρων -στο όνομα της πιο αχαλίνωτης καπιταλιστικής εκμετάλλευσης- είναι συνώνυμα της πολιτική τους.
Οι επιδιώξεις της κυβέρνησης είναι εμφανείς. Θέλει να επιβάλει τη φίμωση, να καταστείλει τον ελεύθερο πολιτικό λόγο που αμφισβητεί και έρχεται σε αντιπαράθεση με την αντιδραστική πολιτική της. Στην κατεύθυνση αυτή και για να υλοποιήσει όσο πιο ανεμπόδιστα γίνεται την πολιτική της, ενεργοποιεί όλο το αντιδραστικό και αντιδημοκρατικό οπλοστάσιο που διαθέτει.
Παραμονές της επετείου από τον παλλαϊκό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου η ΝΔ οξύνει την κατασταλτική πολιτική της βάζοντας στο στόχαστρο το φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα.
Οι στοχεύσεις και οι επιδιώξεις της κυβέρνησης της ΝΔ είναι όμως ευρύτερες. Αφορούν τα πλατιά λαϊκά στρώματα, το σύνολο της εργατικής τάξης. Ο πρόσφατος “αναπτυξιακός” νόμος φέρνει εξίσου αντιδραστικές και αντιδημοκρατικές τομές που χτυπούν τα συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων. Η δέσμη των αντισυνδικαλιστικών μέτρων που επιβλήθηκαν (φακελώματα, κρατικός έλεγχος των συνδικάτων, ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, χτύπημα της απεργίας κλπ) αποτελούν προπομπούς πως επίκειται νέα σφοδρή αντιλαϊκή επιδρομή. Η κυβέρνηση θέλει το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα υποταγμένο και χειραγωγημένο, τους εργαζόμενους αφοπλισμένους από το δικαίωμα στην απεργία, τρομοκρατημένους, αποδυναμωμένους από τη δυνατότητά τους να παλέψουν για να διεκδικήσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα, να υπερασπίσουν τις κατακτήσεις τους. Γι’ αυτό άλλωστε προμηνύει πως επίκειται ακόμα και περιορισμός των συγκεντρώσεων και των διαδηλώσεων σε ελεγχόμενους χώρους!
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να ιδωθεί και το νομοθέτημα του διαβόητου “Κεντρικού Μητρώου Πραγματικών Δικαιούχων” που επέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει να εφαρμόζει η ΝΔ, με το πρόσχημα της εφαρμογής ευρωπαϊκής οδηγίας, που αντιμετωπίζει τα συνδικάτα και τις πολιτικές οργανώσεις ως “εν δυνάμει εγκληματικές οργανώσεις” και “οντότητες” που μπορεί να χρηματοδοτούν την τρομοκρατία! Αυτή η απύθμενου θράσους πολιτική επιδιώκει να στιγματίσει τα συνδικάτα, να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους και όσους ασκούν τα δημοκρατικά τους δικαιώματα, όσους συνδικαλίζονται, όσους απεργούν και αγωνίζονται. Πρόκειται για ενέργειες εχθρικές προς το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα, όπως άλλωστε και η πολιτική που επιβάλλουν τα αστικά κόμματα, που υπαγορεύεται από τα ντόπια και ξένα αφεντικά τους.
Οι αστυνομικές επιχειρήσεις για την υποτιθέμενη “εκκαθάριση” γειτονιών της Αθήνας, όπως τα Εξάρχεια, από τη “σκόνη και τα σκουπίδια”, που ξεκίνησαν την επομένη της ανάληψης της διακυβέρνησης, συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Αποτελούν πλευρές της κατασταλτικής πολιτικής της, που βάζουν μεν στο επίκεντρο τους πρόσφυγες, αναδεικνύοντας την χρεοκοπία της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της ΝΔ, ταυτόχρονα όμως δημιουργούν ένα έντονο κλίμα αστυνομοκρατίας στις πόλεις και ιδίως στις φτωχές και λαϊκές γειτονιές.
Αλλά ακόμα και οι πρόσφατες αλλαγές στον ποινικό κώδικα που ψήφισε η ΝΔ με τη σύμπραξη του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και του ακροδεξιού μορφώματος της Ελληνικής Λύσης έχουν έντονη την οσμή του αυταρχισμού και της καταστολής. Η κυβέρνηση νομοθετεί την ποινικοποίηση των λαϊκών κινητοποιήσεων ενάντια στους πλειστηριασμούς, χτίζοντας ένα τείχος προστασίας στους μεγαλοτραπεζίτες ώστε ανεμπόδιστα να δημεύουν και να λεηλατούν τις λαϊκές κατοικίες.
Η πολιτική της ΝΔ είναι αδίστακτη. Δεν διστάζει να διαστρεβλώσει ακόμα και το νόημα των λέξεων μετατρέποντας το θύτη σε θύμα και αντίστροφα. Αντιμετωπίζει ως “εχθρό λαό” όσους υπερασπίζονται τα σπίτια τους από τα αρπακτικά του ληστρικού τραπεζικού συστήματος. Ταυτόχρονα διαμορφώνει νέες πιο αυστηρές προϋποθέσεις ώστε να καταπατά ακόμα και στοιχειώδεις δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα κάτω από το δόγμα της λεγόμενης καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Με τα λεγόμενα μέτρα “ενάντια στην τρομοκρατία” που θεσπίζει η κυβέρνηση νομιμοποιεί τις διώξεις λαϊκών αγωνιστών που, διωγμένοι από τον τόπο τους για τη δράση τους, αναζητούν πολιτικό άσυλο και καταφύγιο στη χώρα μας, όπως συμβαίνει στη γειτονική Τουρκία, όπου οι αγωνιστές, οι αριστεροί και κομμουνιστές αντιμετωπίζονται ως τρομοκράτες. Για το λαό και τους εργαζόμενους, για κάθε δημοκράτη, αριστερό και κομμουνιστή μπαίνει επιτακτικά στην ημερήσια διάταξη το καθήκον της πάλης ενάντια στην πολιτική του αυταρχισμού, της κρατικής βίας, της καταστολής και της τρομοκρατίας.
Η υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων στη διαδήλωση και την απεργία, του ελεύθερου πολιτικού λόγου αποτελούν αναγκαία προϋπόθεση για την ανάπτυξη πανεργατικών – παλλαϊκών αγώνων ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, της ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού.
πηγή: Λαϊκός Δρόμος
e-prologos.gr