Την εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς της Γαλλίας στην Αφρική, στην περιβόητη πλέον «ζώνη του Σαχέλ», επιβεβαίωσε ο υπουργός Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, σε δηλώσεις του πριν λίγες ημέρες.

Αμέσως μετά την ψήφιση της συμφωνίας με τη Γαλλία, που βάζει τον ελληνικό λαό σε νέες περιπέτειες, ο Παναγιωτόπουλος έσπευσε να δηλώσει ότι η Ελλάδα «θα στηρίξει τη φίλη Γαλλία», ενώ έκανε λόγο για… απαραίτητη ελληνική παρουσία στην υποσαχάρια Αφρική!

«Στο πλαίσιο της -ιδιαίτερα αναβαθμισμένης πλέον- συμμαχικής σχέσης με τη Γαλλία, εκτιμούμε ότι και η Ελλάδα πρέπει να συνεισφέρει στηρίζοντας τη φίλη Γαλλία, αλλά και την προσπάθεια επίτευξης της στρατηγικής αυτονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην πράξη και όχι στα λόγια», δήλωσε συγκεκριμένα ο υπουργός Άμυνας.

Μάλιστα, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος έσπευσε να επισημάνει, ένα και πλέον μήνα από την υπογραφή της γαλλοελληνικής συμφωνίας για τα εξοπλιστικά, ότι η ελληνική παρουσία στο Σαχέλ δεν θα περιορίζεται σε ρόλο συμβούλων, αλλά θα αποσταλεί μάχιμη δύναμη στελεχών των ενόπλων δυνάμεων!

Σε συνέντευξή του στα τέλη Νοεμβρίου, ο υπουργός Άμυνας είπε μεταξύ άλλων: «Δε λέω “όχι, δε θα πάμε στο Σαχέλ”. Εξετάζουμε αυτή τη στιγμή την αποστολή ενός μικρού αριθμού στελεχών στο Σαχέλ για να συνδράμουμε τη Γαλλία και άλλες χώρες που βρίσκονται εκεί για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα».

Ακόμα στην ερώτηση αν με τον όρο στελέχη εννοεί στρατιωτικούς συμβούλους, ο Παναγιωτόπουλος απάντησε: «Όχι, στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Μάχιμων! Στρατιωτικούς συμβούλους έχουμε δύο ή τρεις εδώ και αρκετά χρόνια. Στέλεχος εννοώ τους μάχιμους. Έναν μικρό αριθμό. Αλλά αυτή η εξέλιξη δεν έχει σχέση με την αμυντική συμφωνία. Δεν περιλαμβάνεται ως όρος της αμυντικής συμφωνίας. Αυτό θα γίνει στο πλαίσιο της γενικότερης συμμαχικής σχέσης με τους Γάλλους».

Ουσιαστικά η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η ντόπια μεγαλοαστική τάξη, στην αναζήτηση ξένων πατρώνων, προχωρούν ένα βήμα παραπέρα αναφορικά με την εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τη φιλοπόλεμη πολιτική της Γαλλίας στις πρώην αποικίες της.

Πλέον του συμφώνου με το πανάκριβο εξοπλιστικό πρόγραμμα που θα κοστίσει δισεκατομμύρια στον κρατικό προϋπολογισμό, την ώρα που Υγεία και Παιδεία παραπαίουν εν μέσω κορονοϊού, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σπεύδει να εμπλέξει τη χώρα για μία ακόμα φορά στο φιλοπόλεμο ιμπεριαλιστικό άρμα με αποστολή στρατιωτικού σώματος σε ξένο έδαφος, αφού το ζήτησε η Γαλλία.

Γαλλοελληνική συμφωνία, Σαχέλ, Τουρκία και στο βάθος AUKUS

Έτσι λοιπόν έχουμε μια πανάκριβη γαλλοελληνική συμφωνία για 3+1 φρεγάτες Belharra και 24 μαχητικά αεροσκάφη Rafale, ενώ παράλληλα, σύμφωνα με τις τελευταίες δηλώσεις του Παναγιωτόπουλου, αναμένεται να αποσταλεί και μάχιμο στρατιωτικό σώμα στο Σαχέλ.

Την ίδια ώρα το σκηνικό περιπλέκεται ακόμα περισσότερο για την Ελλάδα, λόγω και της «διακριτικής» έως τώρα κόντρας μεταξύ Γαλλίας και Τουρκίας στην Αφρική, παράλληλα φυσικά με την ένταση που συντηρείται στο Αιγαίο και ανά περιόδους επανέρχεται στο προσκήνιο.

Αυτή η κόντρα και αυτή η ένταση οδηγούν, μεταξύ άλλων, σε μια δυσβάστακτη για τον ελληνικό λαό «κούρσα» εξοπλισμών. Στη βάση αυτή η Γαλλία έρχεται να μοσχοπουλήσει στην Ελλάδα πολεμικά πλοία και αεροσκάφη, να δώσει υποσχέσεις για στήριξη σε περίπτωση θερμού «επεισοδίου» με την Τουρκία και να ζητήσει ως αντάλλαγμα στις υποσχέσεις την εμπλοκή τής χώρας και του ελληνικού λαού στα τυχοδιωκτικά ιμπεριαλιστικά σχέδια στις πρώην αποικίες της.

Στο Σαχέλ, ζώνη αποτελούμενη κατά βάση από πρώην γαλλικές αποικίες, η Γαλλία δραστηριοποιείται στρατιωτικά από το 2013, με πρόσχημα τον πόλεμο κατά των ισλαμιστών, ερχόμενη σε αντιπαράθεση και με την Τουρκία. Η Γαλλία διατηρεί στρατηγικά οικονομικά συμφέροντα στην περιοχή, καθώς εκεί δραστηριοποιούνται γαλλικοί επιχειρηματικοί κολοσσοί. Total, Bouygues, Ballore, Areva είναι μερικοί από τους κολοσσούς που δραστηριοποιούνται στη συγκεκριμένη περιοχή.

Στο ίδιο πλαίσιο, οι εν λόγω εταιρίες και κατ’ επέκταση η Γαλλία επεμβαίνουν όλο και περισσότερο σε Αφρική και Μεσόγειο, προσπαθώντας να αντισταθμίσουν τις συνέπειες της AUKUS και να καλύψουν το κενό που αφήνει η εστίαση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στον Ειρηνικό Ωκεανό και τη νοτιοανατολική Ασία, για την ανάσχεση της ραγδαίας οικονομικής εξάπλωσης της Κίνας.

Ο γαλλικός ιμπεριαλισμός εστιάζει και πάλι στις πρώην αποικίες του, διεκδικώντας έναν γεωπολιτικό χώρο στον οποίο είχε εισχωρήσει σε μεγάλο βαθμό η Τουρκία. Η προσωπική κόντρα και οι αντεγκλήσεις μεταξύ Ερντογάν και Μακρόν, η αύξηση της στρατιωτικής παρουσίας της Γαλλίας στη Μεσόγειο και οι απειλές για «κατέβασμα» του αεροπλανοφόρου «Σαρλ ντε Γκωλ» στην περιοχή μας, αλλά και η «ξαφνική» και «θερμή» «στήριξη» στην Ελλάδα, υποκρύπτουν ουσιαστικά μια αντιπαράθεση που επεκτείνεται πολύ παραπέρα από το Αιγαίο, την Κύπρο και τη Λιβύη.

«Οι ιμπεριαλιστές τη γη ξαναμοιράζουν με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν». Πρόκειται ένα σύνθημα που ακούγεται συχνά στις κινητοποιήσεις και στις διαδηλώσεις και που μπορεί να περιγράψει στο ακέραιο τις ραγδαίες εξελίξεις διεθνώς και τη γεωπολιτική κατάσταση που διαμορφώνεται απ’ άκρη σ’ άκρη του πλανήτη.

Από τη Μεσόγειο και την υποσαχάρια Αφρική, μέχρι τον Ειρηνικό Ωκεανό και τη νοτιοανατολική Ασία οι πολεμικές μηχανές των ιμπεριαλιστών ξαναζεσταίνονται. Η ανάγκη για ένα πλατύ, μαζικό, οργανωμένο, μαχητικό αντιπολεμικό – αντιιμπεριαλιστικό κίνημα ξεπροβάλλει πιο επιτακτικά από ποτέ.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος