Καταγγέλλω, με όλη τη δύναμη της μικρής μου φωνής, τη βεβήλωση και τον απερίγραπτο εξευτελισμό των νεκρών, καθώς και την αναμόχλευση μεγάλου πόνου στους δικούς τους ανθρώπους.
Είναι γνωστό πως γύρω από το θάνατο έχει στηθεί μια τεράστια επιχείρηση, που παίζοντας με τους μεταφυσικούς φόβους, τον πόνο και το σεβασμό στο νεκρό, βγάζει τεράστια κέρδη και πάει πέρα από το θάνατο τους κοινωνικούς διαχωρισμούς και τη διαρκή πρόκληση της οδύνης.
Σα να μη φτάνει το ασκέρι που περιφέρεται γύρω και μέσα στα νοσοκομεία, με διασυνδέσεις εντός τους, σα να μη φτάνει η απίστευτη γραφειοκρατία που ακολουθεί κάθε ανθρώπινη απώλεια, δημοτικές αρχές και εκκλησία, στη συνέχεια, στήνουν χορό τεράστιων κερδών πάνω στη “σωτηρία της ψυχής”.
Τα νεκροταφεία στις πόλεις είναι χωρισμένα σε προνομιούχες και λιγότερο προνομιούχες ζώνες. Η αγορά τάφου είναι απαγορευτική για τους πολλούς, ιδιαίτερα στα νεκροταφεία των πόλεων. Πάντα όμως υπάρχει “διαθέσιμη γη” αν πληρωθεί ακριβά. Κι έτσι ο νεκρός και οι οικείοι του αποφεύγουν την υποχρεωτική εκταφή στην τριετία.
Ασέλγεια στο νεκρό και ανελέητος σαδισμός στους δικούς του ανθρώπους.
Οι “άστεγοι” νεκροί μεταφέρονται σε κατάσταση, που δεν τολμώ να περιγράψω, σε σακούλες σκουπιδιών, με καρότσι για μπάζα και θάβονται ξανά σ’ ένα χώρο ντροπιαστικό, γεμάτο σκουπίδια, σπασμένα μάρμαρα, πεταμένους σταυρούς κι ωστόσο ακριβοπληρωμένο, περιτριγυρισμένο από δεκάδες απορριματοφόρα και κάδους σκουπιδιών και με την υπόδειξη να “ποτίζονται” συχνά. 

Δέος και ανατριχίλα για τη ξετσιπωσιά και τη βεβήλωση.
Ζούμε στην εποχή που οι νεκροί μακιγιάρονται επιμελώς και μετά πετιούνται σαν σκουπίδια. Ζούμε στην εποχή των “ροδομάγουλων” νεκρών και των χτικιασμένων ζωντανών. Στην εποχή που όλο και πιο πολλοί επικαλούνται στρεβλά τα “αρχαία κλέη” σε ψευτοπατριωτισμούς γεμάτους μισαλλοδοξία, αποσιωπώντας ή αγνοώντας τον αγώνα της Αντιγόνης ενάντια στην εξουσία, με κίνητρο την αγάπη και το σεβασμό στον αγαπημένο νεκρό.
Η καταγγελία μου στόχο έχει να εφαρμοστεί η καύση των νεκρών, να ανοίξουν τα στόματα της οδύνης και να καταγγείλουν το μακάβριο κύκλο των συμπράξεων κέρδους πάνω στον πόνο.
Ο εφησυχασμός και η απάθεια μας, πρώτα για τους ζωντανούς, επέτρεψε και στο χώρο του θανάτου να κυριαρχεί η ξεφτίλα.

Νίνα Γεωργιάδου

Δείτε και αυτό: