Στις 5 Σεπτέμβρη 1967, στη Θεσσαλονίκη, ο πρώτος νεκρός του αντιδικτατορικού αγώνα, ο Γιάννης Χαλκίδης.

Παιδί αγροτικής οικογένειας από την Πιερία, ο Γιάννης Χαλκίδης, σιδεράς, ήταν μέλος της νεολαίας Λαμπράκη και της ΕΔΑ, στέλεχος, μετά την εγκαθίδρυση της χούντας, του Πανελλήνιου Αντιδικτατορικού Μετώπου (ΠΑΜ). Τα ξημερώματα της 5ης Σεπτέμβρη 1967, δολοφονήθηκε εν ψυχρώ με δυο πισώπλατες σφαίρες από τον ασφαλίτη Αντώνη Λεπενιώτη, μετά την εισβολή των οργάνων της ασφάλειας Θεσσαλονίκης στο διαμέρισμα – γιάφκα που διατηρούσε με τους συντρόφους του. Ήταν 27 χρόνων.

Η χούντα παρασημοφόρησε τους δολοφόνους του, ενώ, μετά την πτώση της χούντας, ο μόνος που καταδικάστηκε ήταν ο ασφαλίτης βασανιστής Τετραδάκος. Η ποινή του μετατράπηκε τελικά σε 4 μήνες φυλάκιση που δεν εξέτισε ποτέ.

Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να ξεχνάμε.