Γιατί χτυπούσαν σήμερα πένθιμα οι καμπάνες;

Μήπως για τη φωτιά που κατακαίει τα σωθικά της Κορινθίας;
Για τους αδικοχαμένους πέρυσι τέτοια μέρα στο Μάτι ;;΄
Για τους σταυρούς των πολυεθνικών της ενέργειας που μπήγονται στα βουνά και τα νησιά της πατρίδας μας;
Για το βιασμό της φύσης από τους χρυσοθήρες, εκεί στο πανέμορφο δάσος των Σκουριών ;
Για τον Βασίλη, τον Αλέξη, τον Παύλο, τον Ζακ και τα άλλα παιδιά θύματα της πιο ελεεινής βίας;
Για τον Κώστα κι όλες τις ψυχούλες που φεύγουν, γιατί δεν αντέχουν τον άκαρδο κόσμο μας;
Για την Ελένη και τις άλλες γυναικοκτονίες ;;
Για τα παιδιά που χάνουν τη νιότη τους και τη ζωή στην άσφαλτο καθημερινά;
Για τους νεκρούς της πανδημίας άλλης μιας απ΄ αυτές που φέρνει η λεηλασία της γης;;
Για το ξεπούλημα του πλούτου της χώρας στους σύγχρονους «αργυραμοιβούς» ντόπιους και ξένους;
Για τα εκατοντάδες χιλιάδες μορφωμένα παιδιά που χαιρέτησαν πατρίδα και γονείς και χάθηκαν στα ξένα;;
Για τα προσφυγόπουλα της φτώχειας και του πολέμου που φοβούνται πια τη θάλασσα γιατί τους πήρε μάνες κι αδέλφια;;
Για αυτούς που έχασαν σπίτια και δουλειές όλα αυτά τα πέτρινα χρόνια;;

Μάταια…
οι θρησκείες δεν νοιάζονται για αυτά,
μουφτήδες και δεσποτάδες άλλο θεό υπηρετούν,
αυτόν της υποταγής, του φανατισμού, του εθνικισμού, του κέρδους, της εξουσίας, των ισχυρών, και του πολέμου
κι όχι αυτόν της αγάπης, της πανανθρώπινης φιλίας και της ειρήνης .

Γιάννης Λαθήρας