Νέα δεδομένα δημιουργεί η απόφαση του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, να κατέβει ως υποψήφιος στην κούρσα για την ανάδειξη του νέου αρχηγού στο ΚΙΝΑΛ, αναθερμαίνοντας το «ενδιαφέρον» για τις εξελίξεις στο εσωτερικό του κεντροαριστερού φορέα αφενός των βασικών οικονομικοπολιτικών κέντρων εξουσίας που παρεμβαίνουν ωμά και απροκάλυπτα (και) μέσω των συστημικών ΜΜΕ στις φανερές και υπόγειες διεργασίες που συντελούνται, υποδεικνύοντας σε κάθε περίπτωση ως «καταλληλότερο» για το χρίσμα τον εκλεκτό της αρεσκείας τους. Αφετέρου, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ παρακολουθούν στενά τα τεκταινόμενα στο εσωτερικό του ΚΙΝΑΛ. Με δεδομένο ότι οι προσεχείς εκλογές, όποτε κι αν διεξαχθούν, θα γίνουν με απλή αναλογική, προσβλέπουν στην επικράτηση αντίστοιχα των υποψηφίων εκείνων με τους οποίους «συγγενεύουν» πολιτικά. Στα πλαίσια του ρευστού πολιτικού σκηνικού, πάγιος στόχος των στυλοβατών του δικομματισμού είναι η ρυμούλκηση του μεταμφιεσμένου ΠΑΣΟΚ σε συνεργασίες είτε κεντροαριστερής (με «κορμό» το ΣΥΡΙΖΑ) είτε κεντροδεξιάς (με «κορμό» τη ΝΔ) κοπής.

ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν έτσι να λεηλατήσουν πολιτικά και εκλογικά το ΚΙΝΑΛ. Ο Γ. Παπανδρέου με την επάνοδό του στην κεντρική πολιτική σκηνή εστίασε στη σημασία διαμόρφωσης «μιας προοδευτικής πρότασης διακυβέρνησης», για μια παράταξη «μεγάλη και ισχυρή …ικανή να απαντήσει αποτελεσματικά στη συντήρηση».
Τα παραπάνω ακούγονται ευχάριστα στα αυτιά του Τσίπρα, ο οποίος ωστόσο έχει να αντιμετωπίσει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και τις φωνές που αντιτίθενται σε οποιαδήποτε σύγκλιση με «τον πρωθυπουργό που έβαλε τη χώρα στα μνημόνια».

Από την πλευρά της η ΝΔ θεωρεί δεδομένο «πολιτικό φίλο» τον εραστή της αλήστου μνήμης συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, Α. Λοβέρδο, ο οποίος από καιρό πριμοδοτείται αφειδώλευτα από υποτιθέμενες δημοσκοπήσεις και κυβερνητικά παράκεντρα. Αντιμετωπίζοντας ως βασικό του αντίπαλο το Γ. Παπανδρέου, ο Λοβέρδος έσπευσε να ξεκαθαρίσει πως «η δική μου υποψηφιότητα θα καταστρέψει κάθε σενάριο που μπροστά μου θα λανσάρεται ως δήθεν προοδευτική διακυβέρνηση ΚΙΝΑΛ -ΣΥΡΙΖΑ ίσως και Βαρουφάκη».
Σε κάθε περίπτωση πλησιάζοντας προς την ημερομηνία τής 5ης Δεκέμβρη, θα πυκνώνουν οι φανερές και υπόγειες ζυμώσεις και αναδιατάξεις των αντίπαλων στρατοπέδων, ενώ η ενότητα, στην οποία όλοι ομνύουν, εξακολουθεί να παραμένει ζητούμενο.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος