Σχόλιο του Γραφείου Τύπου του Μ-Λ ΚΚΕ

Το τελευταίο διάστημα, μπροστά στα μεγάλα εμπόδια που ορθώνονταν για την ανάπτυξη της πάλης του λαού και της νεολαίας, ξαναφούντωσαν ιδιαίτερα στο χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς όλες οι βαθιά λαθεμένες απόψεις που αντιπαλέψαμε για το ρόλο των συνδικάτων και επινοούνταν διάφορα υποκατάστατα, που επανέφεραν προτάσεις “αριστερού συντονισμού και κοινής δράσης” σαν απάντηση, δήθεν, στην κυβερνητική επίθεση. Προτάσεις που όχι μόνο δεν συμβάλλουν στο ξεμπλοκάρισμα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και στην ανασύνταξη του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος, αλλά αντίθετα συντηρούν τη σύγχυση και συσκοτίζουν το δρόμο για την ανασυγκρότησή τους. Η πάλη ενάντια στον καταιγισμό των αντιλαϊκών μέτρων της κυβέρνησης δεν θα προκύψει στη βάση ενός προσανατολισμού «κοινής δράσης» και «κινηματικών πρωτοβουλιών» στα πλαίσια των δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς που μπορούν να συσπειρώσουν μερικές εκατοντάδες εργαζόμενους και φοιτητές.

Μπροστά στα αλλεπάλληλα αντεργατικά και αντιφοιτητικά μέτρα, τις εντεινόμενες φασιστικού τύπου απαγορεύσεις, τα πρόστιμα, την αστυνομική βία και την καταστολή, ο μόνος δρόμος για το Μ-Λ ΚΚΕ ήταν και παραμένει ο δρόμος της πανεργατικής- πανεκπαιδευτικής αντίστασης και πάλης για την ανατροπή των αντιλαϊκών, αντιεκπαιδευτικών μέτρων και τη διεκδίκηση των λαϊκών, δημοκρατικών δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών που καρατομούνται.

Οι πανεργατικοί αγώνες που έγιναν στη χώρα μας την προηγούμενη περίοδο των μνημονίων, συσπειρώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες λαού και νεολαίας, οργανώθηκαν μέσα από τα πρωτοβάθμια συνδικάτα, τους συλλόγους, τις ομοσπονδίες, που ασκώντας ισχυρή πίεση στις συμβιβασμένες και υποταγμένες ηγεσίες των ανώτερων οργάνων του συνδικαλιστικού κινήματος τις εξανάγκαζαν να προκηρύξουν πανελλαδικές, πανεργατικές απεργιακές κινητοποιήσεις που διευκόλυναν στην πράξη την πιο πλατιά παρέμβαση των εργαζομένων.  Όμως και το τελευταίο δεκάμηνο της πανδημίας, παρά τη μεγάλη υποχώρηση του συνδικαλιστικού κινήματος, το lockdοwn και τις φασιστικές απαγορεύσεις, μέσα από τα συνδικάτα και τους συλλόγους κατέβηκαν σε απεργιακές κινητοποιήσεις χιλιάδες εργαζόμενοι, υγειονομικοί, εκπαιδευτικοί και φοιτητές, πιστοποιώντας τη διάθεσή τους να αντιπαλέψουν την αντιδραστική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ. Κάτω από το φώς των πρόσφατων μεγάλων πανεκπαιδευτικών κινητοποιήσεων του Γενάρη που οργανώθηκαν από τους φοιτητικούς συλλόγους και τα σωματεία των εκπαιδευτικών με τη συμμετοχή χιλιάδων φοιτητών και εκπαιδευτικών και κατάφεραν να σπάσουν τη φασιστική απαγόρευση, μπορούν να κριθούν ξανά σήμερα οι απόψεις των πολιτικών δυνάμεων για το δρόμο ανάπτυξης του κινήματος και να διαπιστωθεί ποιος προσανατολισμός ανοίγει δρόμο για να εκφραστεί με μαζικότητα η αντίσταση των εργαζομένων και της νεολαίας, αλλά και ποιος προσανατολισμός είναι αδιέξοδος και υποσκάπτει τη μαζικότητα. Για άλλη μια φορά αποδείχνεται πως μόνο μέσα από τα σωματεία και τους συλλόγους μπορούν να τραβηχτούν πλατύτερες μάζες λαού και νεολαίας στο δρόμο του αγώνα. Επομένως, οι κύριες προσπάθειές μας πρέπει να κατευθύνονται στην ενεργοποίηση, τη μαζικοποίηση, την κινητοποίηση των συνδικάτων των εργαζομένων, των φοιτητικών συλλόγων, των συνοικιακών συλλογικοτήτων. Σε όλα τα σωματεία και τους συλλόγους που δραστηριοποιούνται σύντροφοι και φίλοι του Μ-Λ ΚΚΕ και των παρατάξεών του, δόθηκε η μάχη για να ληφθούν αποφάσεις για κινητοποιήσεις ενάντια στις απαγορεύσεις.

Μπροστά στο νέο γύρο αντιλαϊκής – αντιεκαιδευτικής επίθεσης που εξαπέλυσε η κυβέρνηση τη νέα χρονιά, με άλλοθι πάντα την πανδημία, ο λαός και η νεολαία δεν έχουν άλλο δρόμο παρά να αντιπαρατάξουν τον ενισχυμένο, μαζικό αγώνα τους ενάντια στη διάλυση και την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων δομών, για δημόσια δωρεάν υγεία και παιδεία, για την υπεράσπιση των θεμελιωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών. Πρέπει να ασκηθεί η μέγιστη δυνατή πίεση στις ηγεσίες των ανώτερων οργάνων του συνδικαλιστικού κινήματος, στις ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα ώστε να εξαναγκαστούν να προκηρύξουν πανεργατικές κινητοποιήσεις. Αν κάτι τέτοιο δεν γίνεται κατορθωτό, τα πρωτοβάθμια σωματεία και οι φοιτητικοί σύλλογοι πρέπει να προχωρούν σε συντονισμό των δυνάμεών τους για να πιέσουν σε αυτή την κατεύθυνση και, αν τα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα αρνηθούν, τότε τα συνδικάτα δίνοντας τη μάχη της πιο πλατιάς συμμετοχής να προχωρούν σε ανάληψη αγωνιστικών πρωτοβουλιών, όπως ακριβώς έπραξαν στις πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις του Γενάρη και ενάντια τον κρατικό προϋπολογισμό τον Δεκέμβρη.

29-1-2021

Γραφείο Τύπου του Μ-Λ ΚΚΕ