Για να καλύψει τον εαυτό του ο Ν. Μιχαλολιάκος αρνήθηκε στην απολογία του το πρωτοπαλίκαρό του, οι καταγεγραμμένες τηλεφωνικές συνομιλίες του οποίου επιβεβαιώνουν την κατηγορία της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης • Ο Δεβελέκος τού απάντησε μέσα σε 24 ώρες και φρόντισε να ενισχύσει ακόμα περισσότερο το κατηγορητήριο σε βάρος του Αρχηγού.

«Ο Σωτήρης Δεβελέκος ήταν ένας υπάλληλος στα γραφεία και αποδείχθηκε ότι δεν ήταν άτομο εμπιστοσύνης», κατέθεσε απολογούμενος ο Νίκος Μιχαλολιάκος, αδειάζοντας (και) το άλλοτε επίλεκτο μέλος της προσωπικής φρουράς του, που τον συνόδευε παντού φορώντας κόκκινο καπέλο, για να ξεχωρίζει από τα κατώτερα στελέχη.

Ο Αρχηγός απαρνήθηκε το πρωτοπαλίκαρό του -επειδή οι καταγεγραμμένες τηλεφωνικές συνομιλίες του Δεβελέκου είναι απόλυτα ενοχοποιητικές για την ηγεσία της οργάνωσης- αλλά αυτό δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο από τον Δεβελέκο, ο οποίος μέσα σε 24 ώρες απάντησε μέσω της ιστοσελίδας «Εθνική Κοινωνική Δράση». Το άρθρο, με τίτλο «Στον απόηχο της απολογίας του “μικρού Νικόλα”», ενισχύει ακόμα περισσότερο το κατηγορητήριο σε βάρος του Μιχαλολιάκου.

Αν και ηγετικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής, ο Δεβελέκος δεν είναι ανάμεσα στους 68 κατηγορούμενους της δίκης και αυτός είναι ο λόγος που, μετά τη δολοφονία Φύσσα και την άσκηση ποινικών διώξεων, συνέχισε τη βίαιη δράση του, με αποκορύφωμα τη δολοφονική επίθεση στη «Φαβέλα», όπου τραυματίστηκε σοβαρά η δικηγόρος της οικογένειας Φύσσα, Ελευθερία Τομπατζόγλου. Για την επίθεση αυτή κατηγορείται για κακούργημα και η δικογραφία εκκρεμεί στην ανακρίτρια Πειραιά.

Ως πυρηνάρχης της Τοπικής Οργάνωσης Πειραιά, είχε περιφερειάρχη τον Λαγό και βάδιζε στα βήματά του: ξεκίνησε κι αυτός ως οδηγός του Αρχηγού, προήχθη σε σωματοφύλακά του και ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής.

Ηταν άτομο της απόλυτης εμπιστοσύνης του ηγετικού πυρήνα και γι’ αυτό γνώριζε τα πάντα από πρώτο χέρι: μιλάει με τον Λαγό μετά την επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, πανηγυρίζει για την επίθεση τάγματος εφόδου στον Μελιγαλά, ενώ ως επικεφαλής του Μετώπου Νεολαίας διαμαρτύρεται επειδή «κάνει πυρήνες (σ.σ. ιδεολογική καθοδήγηση) μια γυναίκα (σ.σ. η Ουρανία Μιχαλολιάκου)» αλλά «αυτά έχουν την έγκριση του Αρχηγού και δεν μπορώ να παραβιάσω εγώ έγκριση του Αρχηγού».

Για τη δολοφονία του Παύλου, ο Δεβελέκος σχολιάζει σε άλλο χρυσαυγίτη «τραγούδα, πούστη, τώρα από εκεί που είσαι» και βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με την ηγεσία, όταν στήνεται η επιχείρηση συγκάλυψης. Σε ένα από αυτά τα τηλεφωνήματα λαμβάνει οδηγίες από τους Μιχαλολιάκο, Λαγό και Κασιδιάρη να κάνει ότι δεν ξέρει τον Ρουπακιά, αν κληθεί για κατάθεση στη ΓΑΔΑ.

Σε αντίθεση με τον Λαγό που στην απολογία του προσπάθησε να καλύψει τον εαυτό του και τον Δεβελέκο, ισχυριζόμενος ότι «τότε γινόταν ένα κυνήγι μαγισσών», ο Μιχαλολιάκος επέλεξε να αδειάσει και τους δύο για να σώσει τον εαυτό του. Παραδέχτηκε, δηλαδή, το περιεχόμενο της συνομιλίας, αλλά χρέωσε την εντολή στον Λαγό και διαχώρισε τη θέση του λέγοντας «εγώ ήμουν της απόψεως προς όλους να εμφανιστούν και να δώσουν εξηγήσεις, γιατί ήθελα όλα να βγούνε στο φως».

Τι βγάζει, όμως, στο φως ο Δεβελέκος με την απάντησή του στον Μιχαλολιάκο;

● Διαψεύδει ότι ήταν ένας απλός υπάλληλος, όπως τον χαρακτήρισε ο Αρχηγός, και παραδέχεται ότι «στη Χρυσή Αυγή 16 χρόνια συναπτά πέρασα ως επικεφαλής από αρκετά πόστα τα οποία ήταν πρότυπο όσο βρισκόταν υπό την διοίκησή μου. Ως γνωστόν υπήρξα και συνοδός του λεγόμενου “αρχηγού”, πάραυτα όλα αυτά έγιναν εν αγνοία του διότι ήμουν άτομο το οποίο δεν ήταν άξιο για την εμπιστοσύνη ενός τόσου μεγάλου άντρα».

● Καρφώνει τον όρκο της οργάνωσης με ημερομηνία 30-6-1983 που βρέθηκε στο σπίτι του Χρήστου Παππά και αδειάζει τον ισχυρισμό του ότι ήταν ένα έγγραφο που αφορούσε «τις ιδεολογικές αναζητήσεις ενός 20χρονου». «Ορκίζομαι να φυλάττω πίστιν εις το Μεγαλείο της Εθνικοσοσιαλιστικής Κοσμοθεωρίας, να αγωνισθώ με όλας μου τας δυνάμεις και αν χρειασθή να θυσιάσω ακόμη και τη ζωή μου μαχόμενος υπέρ των ιερών συμβόλων της φυλετικής Ιδέας», αναφέρει μεταξύ άλλων ο όρκος του 1983 και ο Δεβελέκος τον επιβεβαιώνει: «Θεωρούσαμε τους εαυτούς μας ευλογημένους και απίστευτα τυχερούς που τα όνειρά μας ήταν έτοιμα να πάρουν σάρκα και οστά και πιστεύαμε ακόμα πως και οι ίδιες μας οι ζωές ήταν μικρές μπροστά σε ένα τέτοιο μεγαλείο».

● Στηλιτεύει τον Μιχαλολιάκο που στην απολογία του «απαρνιόταν με τρομερή άνεση και ευκολία» τη ναζιστική ιδεολογία και χλευάζει τον Χρήστο Παππά «που μέχρι και την ώρα που βρισκόταν στην τουαλέτα χαιρετούσε με το δεξί του χέρι τεντωμένο αλλά όλα αυτά ήταν ένα αστείο και έκαναν απλά πλάκα όπως είπε και ο ίδιος».

● Κυρίως όμως επιβεβαιώνει ότι η Χρυσή Αυγή λειτουργεί με βάση την Αρχή του Αρχηγού (το χιτλερικό Führerprinzip), σύμφωνα με την οποία κάθε στέλεχος υποχρεούται να πειθαρχεί απόλυτα στις εντολές του. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Δεβελέκος, «κανένας δεν θα έπρεπε να κρίνει τον συγκεκριμένο άνθρωπο γιατί ήταν ο “αρχηγός” μας και ως Εθνικιστές ο “αρχηγός” είναι κάτι το ιερό γιατί θεωρητικά είναι ο καλύτερος όλων, ο πιο άριστος ανάμεσα στους άριστους» (…) «κάποιοι λίγοι που βρισκόντουσαν δίπλα του, όπως ο γράφων του κειμένου, θα μπορούσαμε να δεχτούμε μέχρι και σφαίρα στο στήθος σε περίπτωση που κάποιος πήγαινε να βλάψει τον “αρχηγό” μας».

Παραδεχόμενος την Αρχή του Αρχηγού, ο Δεβελέκος επιβεβαιώνει το γνήσιο καταστατικό της οργάνωσης, το οποίο αρνείται ο Μιχαλολιάκος, επειδή αποδεικνύει ότι για όλα αποφάσιζε εκείνος ως ισόβιος Αρχηγός. Ετσι, το πρωτοπαλίκαρο πιάνει τα καρφιά που του πέταξε ο Αρχηγός και ανταποδίδει το κάρφωμα.

Πηγή: Γιώτα Τέσση – efsyn.gr