Χτες (την Τετάρτη) στην Ουάσινγκτον, έγινε η μεγαλύτερη συγκέντρωση Εβραίων στην ιστορία των ΗΠΑ. Όσοι/ες μπήκαν στο Κογκρέσο συνελήφθησαν όλοι κι όλες. Μεταξύ των συλληφθέντων και ραβίνοι. Απέξω χιλιάδες διαδήλωναν.  

Στήθηκε ένα τεράστιο δίκτυο απελευθέρωσης των συλληφθέντων. Οδηγοί ταξί, εθελοντικά προσφέρθηκαν να μεταφέρουν όσους ακτιβιστές και δικηγόρους  έσπευδαν στα αστυνομικά τμήματα για να βγάλουν τους συλληφθέντες.  Αυτό γινόταν για ώρες. Μόλις έβγαιναν κάποιοι και κάποιες, οι μισοί ταξιτζήδες τους έπαιρναν και τους γυρνούσαν σπίτια ενώ οι άλλοι μισοί έπαιρναν τους ακτιβιστές και δικηγόρους για το επόμενο αστυνομικό τμήμα. Κράτησε ώρες. Η μόνη σκέψη όσων απελευθερώνονταν ήταν: πρέπει να ετοιμαστούμε για αύριο. Και για μεθαύριο. Και για τις επόμενες μέρες. 

Μιλούσα τη νύχτα, με ένα απόμαχο σύντροφο,  όπως κι εγώ άλλωστε. Του έλεγα πως πονούσαν τα πόδια μου από την πορεία. Γέλαγε. Του εξήγησα  πως γύρισα όλη την Αθήνα με τα πόδια. Δεν άντεχα αλλά είχα ως καύσιμη  τις προχτεσινές συλλήψεις έξω από το Λευκό Οίκο, όπου δεμένοι πισθάγκωνα και οκλαδόν στο δρόμο τραγουδούσαν. Αυτή η εικόνα  μου θύμισε τη σκηνή από την ταινία φράουλες και αίμα, κατά τη διάρκεια της εισβολής των μπάτσων. Είναι μια εικόνα που χαράχτηκε μέσα μου στα παιδικά μου χρόνια. Και δεν με εγκαταλείπει ποτέ. 

Ξαναγέλασε και μετά σοβάρεψε. “Όσοι κι όσες ήταν στην Ουάσινγκτον, δεν είναι η πλειοψηφία των Εβραίων, το ξέρεις καλά.  Όπως δεν ήταν κι η πλειονότητα των Εβραίων που κατέβηκαν κάτω στο Μισισίπι για το καλοκαίρι της ειρήνης, μαζί με τους μαύρους.  Όπως και στη Νότιο Αφρική, που μπήκαν να παλέψουν στο Εθνικό Αφρικανικό Κογκρέσο εναντίον του απαρτχάιντ. Η πλειονότητα δεν βγαίνει από το comfort zone και την ασφάλειά τους”. 

Και πώς κρατιέσαι, τον ρωτάω. Και μου απαντά: “Κάπως όπως κι εσύ. Να, χτες μας ήρθε ένα μήνυμα από Αίγυπτο. Από μια κοπέλα. Θα πήγαινε στη διαδήλωση. Και έλεγε πως οι διαδηλώσεις είναι παντελώς απαγορευμένες. Αλλά θα πάμε. Δεν απελευθερώνουμε εμείς την Παλαιστίνη, η Παλαιστίνη μας απελευθερώνει”.  

Οι φωτό είναι από Νέα Υόρκη. Ο Μπάιντεν στο στόχαστρο.

 Christina Mavropoulou