• Ενδοαστικές κόντρες τροφοδοτούμενες από ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς

• «Προεκλογική» περιοδεία Τσίπρα στα Βαλκάνια, ευελπιστώντας κάποιο «αντίδωρο» για τις υπηρεσίες που προσέφερε σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ

 

Δεν ησυχάζουν τα Δυτικά Βαλκάνια. Αντιθέσεις μεταξύ χωρών, αντιθέσεις στο εσωτερικό κάθε χώρας και πάνω απ΄ όλα συνεχής ο ανταγωνισμός και οι παρεμβάσεις των διαφόρων ιμπεριαλιστών, που τροφοδοτούν και τις αντιθέσεις αυτές. Και μέσα στο πλαίσιο αυτό ο Τσίπρας, σε μια «προεκλογική» περιοδεία στα Βαλκάνια, «παίρνοντας τον ίσκιο του για μπόϊ», προσπαθεί να αναδείξει τον «ηγετικό» ρόλο και τα προσδοκώμενα οφέλη της χώρας-ουσιαστικά του ελληνικού κεφαλαίου – με αποδέκτες – εν όψει εκλογών –  εντός και εκτός Ελλάδας.

Σε αναταραχή και πολιτικές εντάσεις βρίσκεται η Σερβία, όπου η Ρωσία διατηρεί ισχυρά ερείσματα, που αποτελεί το επίκεντρο του ενδιαφέροντος των ΑμερικανοΝΑΤΟϊκών, που επιστρατεύουν κάθε μέσο για να προχωρήσει η «ευρωατλαντική της ολοκλήρωση».

Κινητοποιήσεις και τελεσίγραφα της αντιπολιτευόμενης «Συμμαχίας για τη Σερβία» για παραίτηση της κυβέρνησης και του Προέδρου της χώρας, που θέλει  μία πιο στενή σχέση με δυτικές ιμπεριαλιστικές χώρες από αυτές που διατηρεί σήμερα ο Σέρβος Πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς. Στις ΗΠΑ μετέβη, πραγματοποιώντας σειρά επαφών με Αμερικανούς αξιωματούχους, ο Σέρβος εκατομμυριούχος Ντράγκαν Ντίλας και ιδρυτικό μέλος της ετερόκλητης «Συμμαχίας», στην οποία συμμετέχει και ο ακροδεξιός Μπόσκο Ομπράντοβιτς, που στο παρελθόν έχει υποστηρίξει τις στενές σχέσεις της Σερβίας με τη Ρωσία.

Ο Σέρβος Πρόεδρος Βούτσιτς, εκφράζοντας σημαντικό τμήμα της σέρβικης αστικής τάξης, έχει ταχθεί υπέρ της ενταξιακής διαδικασίας στην ΕΕ, αλλά δηλώνει ότι δεν θέλει ένταξη στο ΝΑΤΟ – αλλά συνεργασία – και διατήρηση των παραδοσιακών σχέσεων με τη Ρωσία. Χαρακτηριστικό της παρέμβασης της τελευταίας είναι και το Ρωσικό Κέντρο στην πόλη Νις κοντά στο Κοσσυφοπέδιο, όπου είναι και η μεγάλη αμερικανική βάση «Bondsteel».

Αναφερόμενος στις κινητοποιήσεις, που πήραν το όνομα «Βαλκανική Άνοιξη», κατήγγειλε «Μακεδονικά σενάρια» για την ανατροπή του, ισχυριζόμενος ότι υποκινούνται από τους «Δυτικούς», με εμπλοκή κυβερνήσεων βαλκανικών κρατών, όπως η Βόρεια Μακεδονία. Η ένταση στις σχέσεις Σερβίας – Βόρειας Μακεδονίας «έρχεται από παλαιά» και η πρώτη είχε στηρίξει τον Γκρούεφσκι και είχε αντιταχθεί στην αναβάθμιση του ρόλου των Αλβανών, που προωθούσε ο Ζάεφ, ο οποίος, με τη στήριξη ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ τελικά επικράτησε.

Ταυτόχρονα ο Βούσιτς εγκωμίασε τις κινέζικες επενδύσεις με αφορμή, τα εγκαίνια – με την παρουσία του – της μεγαλύτερης εδώ και δεκαετίες ξένης επένδυσης, της κινέζικης εταιρείας ελαστικών οχημάτων «Linglong» στη Βοϊβοντίνα (αξίας τουλάχιστον 800 εκατ. δολαρίων σε έκταση 500 στρ., με περιθώρια δημιουργίας άνω των 1.200 θέσεων εργασίας).

Πιο δύσκολα είναι τα πράγματα στο «παζάρι» μεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου, για το «πάγωμα» του οποίου «εξαιρετικά ανήσυχος» εμφανίστηκε ο επίτροπος της ΕΕ για τη Διεύρυνση και τις Σχέσεις Καλής Γειτονίας, Γιοχάνες Χαν, αφού το χαρακτήρισε «κρίσιμο ζήτημα» για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων Βελιγραδίου – Πρίστινας και για τον «συνολικό ρυθμό» των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τη Σερβία. Ο ίδιος, σε επισκέψεις σε Πρίστινα, Σεράγεβο και Βελιγράδι, πίεσε τις κυβερνήσεις για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων αλλά και για την συνέχιση των μεταρρυθμίσεων στη βάση των αναγκών των Ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

Στο μεταξύ, ο πρωθυπουργός των Αλβανών του Κοσσόβου Χαραντινάι επέκρινε την επικεφαλής της ΕΕ για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας Μογκερίνι, για το μπλοκάρισμα του διαλόγου μεταξύ Βελιγραδίου – Πρίστινας, λέγοντας πως αποπροσανατόλισε το διάλογο «με ιδέες ανταλλαγής εδαφών», παρά το γεγονός ότι ο ίδιος έχει υπονομεύσει την διαπραγμάτευση με τους δασμούς 100% που επέβαλε τον περασμένο Νοέμβρη σε Σερβία και Βοσνία – Ερζεγοβίνη. Η Μογκερίνι δεν έχει φέρει αντιρρήσεις στην πιθανότητα «διόρθωσης των συνόρων» μεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου, ενώ αντίθετη με τα σενάρια αλλαγής συνόρων για ευνοήτους λόγους παραμένει η Γερμανία.

Την ίδια περίοδο στη Βόρεια Μακεδονία και εν όψει των Προεδρικών εκλογών της 21ης Απρίλη, αναζωπυρώνονται οι κόντρες ανάμεσα στον πρωθυπουργό Ζόραν Ζάεφ  και τον αρχηγό του κόμματος VMRO-DPMNE Χρίστιαν Μίτσκοσκι, με αφορμή τη συμφωνία των Πρεσπών, παρά το γεγονός ότι και το κόμμα αυτό στηρίζει την ένταξη της χώρας σε ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Αλλά ένταση επικρατεί και στην γειτονική Αλβανία, με το πολιτικό κλίμα να επηρεάζεται από την λεγόμενη «Βαλκανική άνοιξη» των κινητοποιήσεων της δεξιάς αντιπολίτευσης που έχει φέρει σε δύσκολη θέση τον σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργό Έντι Ράμα και με τους ιμπεριαλιστές να έχουν διχογνωμίες και να μην έχουν πάρει ακόμη τις τελικές αποφάσεις.

Στο κάδρο των εντεινόμενων γεωπολιτικών ανταγωνισμών στα Δυτικά Βαλκάνια εντάσσεται και η επίσκεψη στα Σκόπια του Τούρκου υπουργού Αμυνας Χουλούσι Ακάρ.

Στα πλαίσια αυτά η επίσκεψη Τσίπρα σε Ρουμανία για την 7η Τετραμερή Σύνοδο Κορυφής Ρουμανίας, Σερβίας, Βουλγαρίας και Ελλάδας αλλά και στα Σκόπια, επικεφαλής πολυμελούς κυβερνητικού κλιμακίου και πολυμελούς επιχειρηματικής αποστολής, με πάνω από 70 επιχειρηματίες και των ομίλων Μυτιληναίου, Βαρδινογιάννη, Κόκκαλη, Σαββίδη κ.λπ., από τους κλάδους της ενέργειας, των κατασκευών, των βιομηχανικών προϊόντων, των τροφίμων – ποτών και της «υψηλής τεχνολογίας», έρχεται να ενισχύσει την όλο και μεγαλύτερη πρόσδεση και εμπλοκή της χώρας στο ΝΑΤΟικό άρμα, ως «μεντεσέ» για τη στήριξη των συμφερόντων των ΗΠΑ, διεκδικώντας μερίδιο και για την ντόπια μεγαλοαστική τάξη.

Στην κατεύθυνση αυτή είχε προηγηθεί κλειστή σύσκεψη με επιχειρηματίες, που οργάνωσε στη Θεσσαλονίκη ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων Βόρειας Ελλάδας, όπου ο Αλ. Τσίπρας τους κάλεσε να αδράξουν τις «ευκαιρίες» που δημιουργεί η αμερικανοΝΑΤΟική «Συμφωνία των Πρεσπών» και να παίξουν «ηγεμονικό ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη της Βόρειας Μακεδονίας» και όπου αποφασίστηκε και η σύσταση «επενδυτικού ταμείου» για το σκοπό αυτό.

«Το κύριο πιάτο της συνάντησης ήταν οικονομικό» δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας με την υπογραφή σειράς συμφωνιών, που περιλαμβάνουν όλους τους τομείς, της ενέργειας, των οδικών και σιδηροδρομικών διασυνδέσεων μεταξύ των δύο χωρών και της διασύνδεσης των λιμανιών, της εκπαίδευσης, της τεχνολογίας, της ενίσχυσης τετραμερών σχημάτων με άλλα κράτη της περιοχής, της  «Διαδικασίας του Βερολίνου», του «Πλαισίου 16+1» της Κίνας κλπ. Στο Οικονομικό Φόρουμ που έγινε με 300 επιχειρηματίες των δύο χωρών, Τσίπρας και Ζάεφ κήρυξαν προσκλητήριο επενδύσεων, υποσχόμενοι εγχώρια και ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία για τη στήριξη των επιχειρηματικών επενδυτικών πλάνων.

Δεν έλειψε όμως και η Στρατιωτική Συμφωνία, που ουσιαστικά συνιστά ΝΑΤΟϊκό έλεγχο και επιτήρηση, με την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία να ελέγχει και τον εναέριο χώρο της γειτονικής χώρας και με συμφωνίες στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας, της κυβερνοάμυνας και των στρατιωτικών πληροφοριών.

Η κίνηση αυτή της ελληνικής κυβέρνησης έρχεται να επιβεβαιώσει τον «ηγετικό ρόλο» που έχει αναλάβει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ  στην προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ στα Βαλκάνια, αφού η «Συμφωνία των Πρεσπών» χαρακτηρίζεται συμφωνία-πρότυπο και για άλλες διευθετήσεις στην περιοχή, διεκδικώντας ταυτόχρονα «ηγετικό» ρόλο και για την ντόπια μεγαλοαστική τάξη, αλλά και …Νόμπελ Ειρήνης.

  Τα συγχαρητήρια του Αμερικανού πρέσβη Πάϊατ για την «επιτυχημένη επίσκεψη Τσίπρα» στη Βόρεια Μακεδονία, η αποθέωση της ΝΑΤΟικής συμφωνίας των Πρεσπών από τον ευρωπαϊκό Τύπο και τα πανηγύρια ξένων και ντόπιων μονοπωλίων, επιβεβαιώνουν τον ρόλο «πλασιέ» που έχει αναλάβει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επιχειρηματικά συμφέροντα στην περιοχή.

Ταυτόχρονα η επίσκεψη Τσίπρα στα Σκόπια, που πήρε και ένα χολυγουντιανό χαρακτήρα, με τους δυο πρωθυπουργούς να διασκεδάζουν σαν παλιά «φιλαράκια» και τις δυο «πρώτες κυρίες» να γυρνάνε τις αγορές, έχει σαν αποδέκτες και το ελληνικό εκλογικό ακροατήριο, με στόχο, με τα υποτιθέμενα οφέλη της επίσκεψης για τη χώρα, να αμβλύνει το αρνητικό κλίμα που υπάρχει για την «Συμφωνία των Πρεσπών» και να ανακόψει τη φθορά του κυβερνητικού κόμματος.

Όλες αυτές οι εξελίξεις, 20 χρόνια μετά την επέμβαση και τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, επιβεβαιώνουν ότι οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί πολλών ιμπεριαλιστών που διαγκωνίζονται στα περιοχή (ΗΠΑ-ΕΕ-Ρωσίας-Κίνας) εγκυμονούν νέους κινδύνους για τους λαούς της περιοχής, ιδιαίτερα όσο εντείνεται ο αμερικανοΝΑΤΟϊκός σχεδιασμός, με στόχαστρο κυρίως τη Ρωσία.

Παύλος Αλεξίου, μέλος της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ