Χρήστος Κάτσικας
​

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΣΤΙΣ ΑΝΑΘΕΣΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ

Η Φυσική δεν θα διδάσκεται στα σχολεία από… Φυσικούς!

            Οι αλλαγές στα Ωρολόγια Προγράμματα έχουν χρησιμοποιηθεί, πολλές φορές, από τα επιτελεία του Υπουργείου Παιδείας και του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, άλλοτε για να εξαφανίζουν μαθήματα και τις αντίστοιχες ειδικότητες εκπαιδευτικών (τελευταία τους θύματα τα μαθήματα της κοινωνιολογίας, της τέχνης, τα οικονομικά μαθήματα και τα μαθήματα οικιακής οικονομίας και οι αντίστοιχοι διδάσκοντες), άλλοτε για να «μπαλώνουν» ελλείψεις ειδικοτήτων στα Δημοτικά, τα Γυμνάσια και τα Λύκεια.

            Στο όνομα της «αξιοποίησης» του υπάρχοντος δυναμικού που υπακούει στη μαγική λέξη «περικοπές», κοντολογίς, πριμοδοτώντας μια μηχανιστική λογική της κάλυψης κενών και της τυπικής διεκπεραίωσης του ωρολογίου προγράμματος και παραβλέποντας επιστημονικά και διδακτικά κριτήρια, το υπουργείο Παιδείας αλλάζει και μοιράζει πρώτες και δεύτερες και τρίτες αναθέσεις μαθημάτων σε ειδικότητες εκπαιδευτικών, δημιουργώντας καρικατούρες διδασκαλίας.

            Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια οι πολιτικές ηγεσίες του ΥΠΑΙΘ έχουν βρει έναν παράδοξο τρόπο αφενός να κρύβουν τα χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία και αφετέρου να αναδιαρθρώνουν το ωρολόγιο πρόγραμμα, μέσω συχνών, ακατανόητων και αντιπαιδαγωγικών αλλαγών στις αναθέσεις μαθημάτων (παραβλέποντας επιστημονικά και διδακτικά κριτήρια και την προώθηση του μοντέλου του καθηγητή-δασκάλου που «τα κάνει όλα και συμφέρει».

            Είναι φανερό ότι η ενοποίηση διαφόρων ειδικοτήτων και οι παρεμβάσεις του ΥΠΑΙΘ στις αναθέσεις μαθημάτων έχουν τόση σχέση με τη βελτίωση της εκπαίδευσης και της μαθησιακής διαδικασίας όση ο φάντης με το ρετσινόλαδο.

            Ο στόχος είναι προφανής: να ξεφύγουν, μέσα από ένα προπέτασμα καπνού, οι πραγματικά υπεύθυνοι για την κατάσταση στην εκπαίδευση και με νέες νομοθετικές παρεμβάσεις να διαχειριστούν τη ρημαγμένη εκπαιδευτική γη, θυματοποιώντας και πάλι εκπαιδευτικούς (ουσιαστικά στρέφοντας τους διάφορους κλάδους των εκπαιδευτικών τον έναν εναντίον του άλλου) και μαθητές.

Η Φυσική δεν θα διδάσκεται στα σχολεία από… Φυσικούς

            Η υπουργός Παιδείας ήδη δηλώνει ότι φέτος, επιστρέφουμε στην κανονικότητα. Να αποδεχτούμε λοιπόν ότι είναι πια «κανονικότητα» να υπάρχουν εκπαιδευτικοί που κομματιάζονται σε δυο, τρία, τέσσερα και πέντε σχολεία (περίπου το 25%), να κάνουν ό,τι μάθημα υπάρχει όπου υπάρχει, ζωές που μετριούνται σε ώρες στο myschool, εκπαιδευτικοί που θα μετακινούνται όπου ζητηθεί και όταν ζητηθεί, αρκεί την ημέρα του αγιασμού να παραταχθούν χαμογελαστοί για τη φωτογραφία των δελτίων ειδήσεων.

            Το πέρασμα από την «κανονικότητα» στο «λαμπρό μέλλον για την ελληνική εκπαίδευση» είναι ήδη ζώσα πραγματικότητα.

            Ένα παράδειγμα;

            Η φετινή σχολική χρονιά  θα αρχίσει με το παράδοξο γεγονός ότι η Φυσική δεν θα διδάσκεται από τους Φυσικούς, καθώς υπάρχει μεγάλη αναντιστοιχία των μόνιμων διορισμών στις πραγματικές εκπαιδευτικές ανάγκες.  

            Επισημαίνουμε ότι η Φυσική διδάσκεται σε όλες τις τάξεις Γυμνασίου και Λυκείου, είναι μάθημα Προσανατολισμού στην Β και στην Γ Λυκείου και Πανελλαδικά εξεταζόμενο.

            Σύμφωνα με τον Σύλλογο Φυσικών Κρήτης, «είναι αδιανόητο (σ.σ. το μάθημα) να διδάσκεται από συναδέλφους που οι σπουδές τους σε προπτυχιακό επίπεδο έχουν ένα ή δύο εξαμηνιαία μαθήματα βασικής Φυσικής και κανένα μάθημα εργαστηριακής Φυσικής».

            Ο Σύλλογος Φυσικών συγκρίνει τον αριθμό των οργανικών κενών που έδωσαν τα ΠΥΣΔΕ και τις θέσεις διορισμού, όπου υπάρχει αναντιστοιχία ανάμεσα στα οργανικά κενά φυσικών και στον αριθμό διοριστέων Φυσικών.

            Από την πλευρά της, η Ένωση Ελλήνων Φυσικών  (ΕΕΦ) κάνει λόγο για υποβάθμιση του μαθήματος της Φυσικής καθότι θα  διδάσκεται από άλλους πτυχιούχους. Η ΕΕΦ υποστηρίζει ότι «θα εξαφανιστούν και οι αναπληρωτές Φυσικοί από τα σχολεία, αφού οι ώρες του μαθήματος θα έχουν καλυφθεί από άλλες ειδικότητες, οδηγούμενοι μετά από πολλά έτη υπηρεσίας ως αναπληρωτές στην ανεργία.

Η κοπτοραπτική στη διδασκαλία μαθημάτων …έχει ιστορία!

            Πριν μερικά χρόνια το Φθινόπωρο του 2013 ο τότε υπουργός Κ. Αρβανιτόπουλος δίνει εντολή στους περιφερειακούς διευθυντές να «σφίξουν» τους μαθητές στα τμήματα, να «ελαστικοποιήσουν» τους εκπαιδευτικούς, να «ξεχειλώσουν» τις αναθέσεις μαθημάτων, στην κατεύθυνση «δεν με ενδιαφέρει αν μπορείς να διδάξεις το μάθημα, με ενδιαφέρει να μη φαίνονται κενά».

            Το Σεπτέμβριο του 2014, ο τότε υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος δεν δίστασε να δηλώσει ότι «θα καλύψουμε τα κενά, ζητώντας από καθηγητές και δασκάλους να διδάξουν αυτό που λέμε τα εγγύτερα προς την ειδικότητά τους αντικείμενα. Και μέσα στον χειμώνα η πληθώρα των ειδικοτήτων θα εξορθολογιστεί». Την ίδια ώρα, αλλάζει και μοιράζει πρώτες και δεύτερες αναθέσεις μαθημάτων σε ειδικότητες (Ιστορία, project, Οικιακή Οικονομία, Τεχνικό Σχέδιο, Ελληνικός και Ευρωπαϊκός Πολιτισμός κ.λπ.).

            Έτσι ο κ. υπουργός αποφάσισε τότε το μάθημα της Ιστορίας ως β’ ανάθεση θα μπορούν να το διδάξουν οι θεολόγοι, καθηγητές Γαλλικής, Αγγλικής και Γερμανικής Γλώσσας, Κοινωνιολόγοι, Νομικής Επιστήμης κ.ά.

            Ως γνωστόν, αυτοί οι κλάδοι των εκπαιδευτικών έχουν πλεονάσματα στα σχολεία (χωρίς δική τους ευθύνη) και, αφού οι φιλόλογοι έχουν ελλείμματα, η Ιστορία θα διδάσκεται από όλους, εκτός από αυτούς που έχουν την αρμοδιότητα να τη διδάξουν.

            Παράλληλα, επειδή περίσσευαν καθηγητές Πληροφορικής και έλειπαν μαθηματικοί, το μάθημα των Μαθηματικών ως β’ ανάθεση αποφασίστηκε να το έχουν οι καθηγητές Πληροφορικής, που σημαίνει ότι θα το διδάσκουν υποχρεωτικά ως πρώτη ανάθεση εκεί όπου δεν υπήρχαν μαθηματικοί.