Απαντώντας σε καταγγελίες που έγιναν σε βάρος της, για αγορές 102 φουλαριών κόστους 5.000 ευρώ, η Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων κα Ρόδη Κράτσα – Τσαγκαροπούλου σημείωσε πώς τα φουλάρια θα βρίσκονται στα γραφεία της Περιφέρειας για να δίνονται ως δώρα σε καλεσμένους, εξηγώντας πως:
α) τα φουλάρια αποτελούν γέφυρα δημοσίων σχέσεων με επωνύμους από ξένες χώρες (περίπου, η γενική γραμμή καλοπιάσματος και κατευνασμού που ακολουθείται στην εξωτερική πολιτική της χώρας)
β) τα φουλάρια αποτελούν ελαφρώς εξαπάτηση των ευρωπαίων, διότι αγοράστηκαν με χρήματα των ευρωπαίων («τα χρήματα τα πήραμε από το ΕΣΠΑ. Εμείς σαν Περιφέρεια δεν έχουμε ξοδέψει ούτε ένα ευρώ για δημόσιες σχέσεις»), ωστόσο
γ) τα φουλάρια, αν και ακριβούτσικα, είναι και προτιμότερα από γραβάτες, αλλά και αποτελούν διαφήμιση των ευρωπαίων, καθότι: «Τα φουλάρια που πήραμε κάνουν πάνω από 100 ευρώ το ένα. Δεν πήραμε γραβάτες επειδή η λέξη του ΕΣΠΑ θα κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος τους και δεν θα ήταν ωραίες. Στα φουλάρια αυτό δεν συμβαίνει»
δ) ειδικά τα φουλάρια από το Σουφλί, τη μοναδική περιοχή της Ελλάδας με παραγωγή μεταξιού, αποτελούν αφενός διαφήμιση της χώρας στο εξωτερικό, αφετέρου στήριξη της οικονομίας της χώρας.
ε) πρακτικώς, όσοι δεν γνωρίζουν από φουλάρια, δεν γνωρίζουν από δημόσιες σχέσεις

Παραθέτουμε μικρό απόσπασμα από τον επιχειρηματολογημένο σχετικό μονόλογο της κας Κράτσα, η οποία περίπου αποδεικνύει ότι η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων είναι άξια επαίνων για τις αγορές χιλιάδων ευρώ σε φουλάρια. Ας σημειωθεί ότι η περιφερειάρχης δήλωσε ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες και νέες ανάλογες αγορές το επόμενο διάστημα, προς την ίδια κατεύθυνση.
«Έχω κι εγώ μια συλλογή από φουλάρια, τα οποία είναι από προεδρίες, από διάφορες χώρες, από τη Σλοβενία, από την Κύπρο, από τη Γαλλία, από τη Γερμανία, και πάντα συγκρίνουμε το ένα σχέδιο πώς ανταποκρίνεται στο άλλο, ποιο είναι το ωραιότερο. Και τις θυμάμαι αυτές τις χώρες, είναι κοντά μου, και το μεταφέρω και στον συνομιλητή μου που καμιά φορά μου λέει “αχ αυτό το φουλάρι!” -λέω “είναι από τη Σλοβενία, από την προεδρία”.
Αισθάνομαι λοιπόν ότι στις τέσσερεις πρέσβειρες που δέχτηκα ήδη στο γραφείο μου στην Κέρκυρα, αν προσέφερα ένα φουλάρι με σχήματα και χρώματα που θυμίζουν τα ιόνια νησιά, και γράφει “ιόνια νησιά”, νομίζω ότι για πάντα μένουν δίπλα τους τα ιόνια νησιά.
Στη συνέχεια ακούω ότι “πω πω, από το Σουφλί θα είναι το μετάξι!” […] Έχω και από ελληνικές περιπτώσεις φουλάρια, τα οποία είναι (ενν. κατασκευασμένα) στην Ιταλία συχνά, γιατί είναι φτηνότερα.
Λοιπόν εμείς χρησιμοποιούμε και μετάξι Σουφλίου, και designer και εταιρεία που θα τα παράγει ελληνικά. Όλοι μου λένε ότι είναι πιο γρήγορα, πιο εύκολα, απ’ την Ιταλία. Προσπαθήσαμε να αναδείξουμε και τις δυνατότητες της χώρας μας.
Λοιπόν, αυτοί που έκριναν τα φουλάρια, δείχνουν άνθρωποι που δεν γνωρίζουν πώς κυκλοφορούν οι δημόσιες σχέσεις και πώς προβάλλονται οι τόποι, τα γεγονότα, οι επέτειοι, η ιστορία μιας υπόθεσης».

οι Πύλες του Πολιτικού Παραδόξου

πηγή: Λαϊκός Δρόμος