Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Ορέστης, γιος του Αγαμέμνονα, κυνηγήθηκε για αρκετό διάστημα από τις Ερινύες, διότι φόνευσε τη μητέρα του Κλυταιμνήστρα. Βέβαια, ο ίδιος αισθανόταν ότι έπραττε ως όφειλε, καθότι η μητέρα του, μαζί με τον παράνομο ερωμένο της, τον Αίγισθο, είχαν προβεί στη δολοφονία του Αγαμέμνονα.
Τρεις χιλιετίες μετά, στον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών, λαμπαδιάζουν μαζί με το μεγαλύτερο μέρος της αρχαίας ακρόπολης, οι λεγόμενοι τάφοι «της Κλυταιμνήστρας» και «του Αιγίσθου», με το ΥΠΠΟΑ να προσπαθεί να υποβαθμίσει το γεγονός. Μάλιστα, κεντρικά στελέχη του υπουργείου σημείωναν ότι η καταστροφή είναι μικρή διότι (στο χείριστο, ίσως, σενάριο) «θα μπορούσαν τα κυκλώπεια τείχη να είχαν γίνει ασβέστης» από την επίδραση της φωτιάς και του υψηλού θερμικού φορτίου. Πράγματι, αν συγκρίνουμε με αυτό το σενάριο, τα πήγαμε εξαιρετικά.
Η ίδια η τιμονιέρης του υπουργείου, Λ. Μενδώνη, εξαίρεσε την οργάνωση και προπαρασκευή του ΥΠΠΟΑ για τέτοιες περιστάσεις, υπογραμμίζοντας τη «ριζική αποψίλωση» (sic) που είχε προηγηθεί στον αρχαιολογικό χώρο, ως μέτρο προφύλαξης της μυκηναϊκής ακρόπολης και του συνόλου των μνημείων.

Φυσικά, κάθε άνθρωπος που διατηρεί την ειλικρίνεια των οφθαλμών του, δυσκολεύεται κοιτώντας τις φωτογραφίες να επαληθεύσει τη «ριζική αποψίλωση» στο κατά-καμένο τοπίο, ενώ μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι από τους αρχαίους τοίχους του «δρόμου» και της πρόσοψης των μυκηναϊκών τάφων ξεπηδούν, σχεδόν ειρωνικά, μικροί και μεγαλύτεροι θάμνοι, οι οποίοι είναι επιζήμιοι πάνω στις αρχαιότητες όχι μόνο σε περίπτωση πυρκαγιάς, διότι με τις ρίζες τους αποσαθρώνουν τις ανθρώπινες κατασκευές.

Θα ’λεγε κανείς ότι είτε οι θάμνοι είναι αόρατοι για το ΥΠΠΟΑ, είτε, το πιθανότερο, η ηγεσία του υπουργείου, παίρνοντας το μέρος του άλλοτε αδικημένου Ορέστη, απολαμβάνει την ιδιότυπη (μεταθανάτια γαρ) τιμωρία του Αίγισθου και της Κλυταιμνήστρας, έστω και με μικρή χρονοκαθυστέρηση 3.000 και πλέον ετών.

οι Πύλες του Πολιτικού Παραδόξου

πηγή: Λαϊκός Δρόμος