Στις 15 Ιανουαρίου 1919 δολοφονήθηκε η σπουδαία επαναστάτρια Ρόζα Λούξεμπουργκ. Ηταν 48 ετών.

Μαζί με τον Καρλ Λίμπκνεχτ είχαν δημιουργήσει τους Σπαρτακιστές («Λεγεώνα Σπάρτακος»), οι οποίοι μετεξελίχτηκαν στο Γερμανικό Κομουνιστικό Κόμμα, ως αποτέλεσμα της αντιπαράθεσής τους με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας (στο οποίο ανήκαν έως τότε) που υποστήριζε την είσοδο της χώρας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Λούξεμπουργκ και Λίμπκνεχτ συνελήφθησαν στις 15 Ιανουαρίου 1919 και δολοφονήθηκαν την ίδια μέρα.

105 χρόνια από τη δολοφονία της Ρόζας Λούξεμπουργκ παρουσιάζουμε δύο μουσικά κομμάτια για τη μεγάλη επαναστάτρια.

1. Στη μνήμη της, ο Μπέρτολντ Μπρεχτ έγραψε τον ποιητικό επικήδειο (Επιτάφιος 1919), ο οποίος μελοποιήθηκε αργότερα από τον Κουρτ Βάιλ στο έργο «Το Ρέκβιεμ του Βερολίνου», αλλά και από τον Θάνο Μικρούτσικο, με τον τίτλο «Η Κόκκινη Ρόζα» στο έργο “Μουσική πράξη στον Brecht”.

Θάνος Μικρούτσικος – Μπέρτολντ Μπρεχτ – Γιάννης Κούτρας  “Επιτάφιος για τη Ρόζα Λούξεμπουργκ – Κόκκινη Ρόζα” ακούστε εδώ

data:image/svg+xml,%3Csvg%20xmlns%3D%27http%3A%2F%2Fwww.w3.org%2F2000%2Fsvg%27%20width%3D%271200%27%20height%3D%27675%27%20viewBox%3D%270%200%201200%20675%27%3E%3Crect%20width%3D%271200%27%20height%3D%27675%27%20fill-opacity%3D%220%22%2F%3E%3C%2Fsvg%3E

«Η Κόκκινη Ρόζα χάθηκε κι αυτή
Κανείς δεν ξέρει πού το κορμί της παραχώσαν
Έλεγε την αλήθεια στους φτωχούς
Γι’ αυτό κι οι πλούσιοι τη σκοτώσαν»

*****

Από το έργο των Θάνου Μικρούτσικου και Μάνου Ελευθερίου “Τροπάρια για φονιάδες” παρουσιάζουμε το “Ρόζα Λούξεμπουργκ” στην πρώτη του εκτέλεση με τη Μαρία Δημητριάδη.

Θάνος Μικρούτσικος – Μάνος Ελευθερίου -Μαρία Δημητριάδη “Ρόζα Λούξεμπουργκ” : ακούστε εδώ

data:image/svg+xml,%3Csvg%20xmlns%3D%27http%3A%2F%2Fwww.w3.org%2F2000%2Fsvg%27%20width%3D%271200%27%20height%3D%27675%27%20viewBox%3D%270%200%201200%20675%27%3E%3Crect%20width%3D%271200%27%20height%3D%27675%27%20fill-opacity%3D%220%22%2F%3E%3C%2Fsvg%3E

Μπλουζάκι χίπικο και παντελόνι τζιν
και στην καρδιά ζωγραφισμένος ο Γκεβάρα.
Στα πορνοστάσια με ουίσκι και με τζιν
παίζουν αλέγκρο την καρδιά μου σε κιθάρα.

Άι, Ρόζα Λούξεμπουργκ, τι σου ’χω φυλαγμένα,
πάνω στο κάρο σ’ είδα στα εννιακόσια εφτά.
Εγώ τότε κοιμόμουνα στο φως τού εικοσιένα
κι εξήντα χρόνια αργότερα σε βρήκα στα χαρτιά.

Φυλλάδες κίτρινες και πράσινη χολή,
τα νιάτα σου, τα νιάτα μου κι οι εμπόροι.
Χρυσό πουλάκι δίχως το κλουβί
για σένα κάνουν τον Αγώνα οι τζογαδόροι.

Άι, Ρόζα Λούξεμπουργκ, τι σου ’χω φυλαγμένα,
πάνω στο κάρο σ’ είδα στα εννιακόσια εφτά.
Εγώ τότε κοιμόμουνα στο φως τού εικοσιένα
κι εξήντα χρόνια αργότερα σε βρήκα στα χαρτιά.

Η Ρόζα Λούξεμπουργκ μιλά σε συγκέντρωση εργαζομένων στα 1907