Πολύς ντόρος γίνεται – και λογικό – για το άνοιγμα των σχολείων, τη στιγμή που τα κρούσματα στη χώρα αυξάνονται μέρα με τη μέρα. Εξάλλου «έπρεπε να κινηθεί η οικονομία»… Αυτό δεν ήταν και είναι το «μότο» των αστών διαχειριστών; Γι’ αυτό δεν παλεύουν με κάθε μέσο οι έλληνες καπιταλιστές – να αυγατίζουν τα κέρδη τους;

«Θα πρέπει να αυξηθούν οι δωρεές και η φιλανθρωπία. Θεωρώ τη χώρα μας ουραγό στον τομέα αυτό, γιατί έχουμε καβουράκια στις τσέπες μας, πολλά. Τσιγκουνιά, θα την έλεγα […] Ο καπιταλισμός πρέπει να εξυγιανθεί και να δώσει πίσω εκουσίως ή με το ζόρι ένα μέρος του πλούτου που έχει συσσωρεύσει. Θέλει, βέβαια, δουλειά και προσοχή για να μην καταρρεύσει κιόλας, γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική».

Τα παραπάνω τα είπε ο εφοπλιστής Θανάσης Λασκαρίδης, λίγους μήνες πριν, σε συνέντευξή του στην Καθημερινή. Αναφερόμαστε στον συγκεκριμένο μεγαλοκαπιταλιστή γιατί, όπως ενημερωθήκαμε από την υπουργό παιδείας στην συνέντευξη τύπου (24/8) για το άνοιγμα των σχολείων, το Κοινωφελές ίδρυμα Αθανασίου Λασκαρίδη θα δωρίσει ένα παγούρι σε όλους τους μαθητές δημοτικού της χώρας!

Ο «ιδεολόγος» καπιταλιστής, μέσα σε λίγες γραμμές, περιγράφει πολύ σωστά έναν από τους «τακτικισμούς» της τάξης του: Ο καπιταλιστής συσσωρεύει τον πλούτο, αλλά κάπως πρέπει και να «εξυγιανθεί» δίνοντας κανα… παγούρι! Έπειτα εκφράζει τους φόβους του μη τυχών και καταρρεύσει το σύστημα, ακόμα και αν δεν υπάρχει εναλλακτική!

Να πούμε στον Λασκαρίδη – όχι πως δεν το γνωρίζει – ότι αυτός ο συσσωρευμένος πλούτος στον οποίο αναφέρεται και βρίσκεται στα χέρια των λίγων παρασίτων σαν και του λόγου του, έχει παραχθεί από την εργατική τάξη χύνοντας τον ιδρώτα και το αίμα της. Αυτή είναι η τάξη που μπροστά στην άγρια κλοπή που δέχεται από το σύστημα της εκμετάλλευσης, μπορεί, αν χτίσει την ταξική πολιτική της οργάνωση, να αντιπαρατεθεί στα ίσα στους Λασκαρίδηδες και στο πολιτικό τους προσωπικό. Αυτή την εναλλακτική φοβάται ο εφοπλιστής που τάχαμου δεν αναγνωρίζει.

Στο πεδίο τώρα της ταξικής παιδείας που μαντρώνει κατά δεκάδες τα παιδιά της εργατικής τάξης μέσα σε μία και μόνο σχολική αίθουσα, που οι αστικές κυβερνήσεις έχουν κλείσει τα προηγούμενα χρόνια δεκάδες σχολικές μονάδες και όσες λειτουργούν είναι άδειες από υλικοτεχνικό εξοπλισμό, αλλά και ανθρώπινο δυναμικό, καμία δωρεά δεν θα προστατέψει τα παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών οικογενειών. Θα κοιτάξουν να διαχειριστούν και αυτό το πεδίο πετώντας το μπαλάκι στην «ατομική ευθύνη».

Πηγή: proletconnect.blogspot.com