«Εγώ διέταξα την δια των όπλων διάλυσιν του συλλαλητηρίου εις το Σύνταγμα»: Σαν σήμερα, 30 Δεκέμβρη 1970, πεθαίνει ο Άγγελος Έβερτ, σφαγέας του λαού τον Δεκέμβρη του 1944, δωσίλογος Αστυνομικός Διευθυντής Αθηνών, κάτω από την διοίκηση των Ες-Ες στην Κατοχή, αργότερα συνεργάτης των Αγγλικών μυστικών υπηρεσιών.

Γεννήθηκε το 1894 στην Αθήνα. Ήταν απόγονος των Βαυαρών χωροφυλάκων με τους οποίους συγκροτήθηκε το 1833 το σώμα των πραιτοριανών (μπράβων) του Όθωνα Βίτελσμπαχ, που πήρε την ονομασία «Βασιλικό Σώμα Χωροφυλακής» και ήταν το βασικό σώμα της αστυνομίας στην Ελλάδα για 136 χρόνια. Για να γίνει κατανοητό πόσο «Ελληνικό» ήταν αυτό το σώμα-πρόγονος της Ελληνικής αστυνομίας, δημιουργήθηκε με βασιλικό διάταγμα 1η Ιουνίου 1833, ανήμερα των γενεθλίων του εγκάθετου Γερμανού κηφήνα Βίτελσμπαχ, τον οποίο αργότερα έδιωξε ο Ελληνικός λαός (για να καταλήξει με άλλους εγκάθετους κηφήνες, τους Γλύξμπουργκ). Ο Βίτελσμπαχ έφυγε ,όμως, οι πραιτοριανοί έμειναν για να χρησιμοποιηθούν από τους επόμενους εγχώριους και ξένους εκμεταλλευτές.

Ο Έβερτ ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα του Μιλτιάδη, ταγματάρχη της Βασιλικής Χωροφυλακής. Ως διοικητής ασφάλειας της αστικής «δημοκρατίας» υπήρξε κορυφαίο στέλεχος του μηχανισμού που οργάνωσε την αστυνομική βαρβαρότητα, τον χαφιεδισμό και την γενικότερη κρατική καταστολή ενάντια στο εργατικό-λαϊκό κίνημα και τους κομμουνιστές εκείνη την εποχή (εφαρμογή του Ιδιώνυμου). Σε πολλές επιχειρήσεις συμμετείχε και ο ίδιος, όπως στην τραμπούκικη επίθεση αστυνομικών κατά του Ενωτικού Εργατικού Κέντρου Αθήνας το Νοέμβρη του 1933, που προκάλεσε και εκτεταμένες φθορές στα γραφεία του Εργατικού Κέντρου. Συνέχισε την «καριέρα» του στην φασιστική δικτατορία του Μεταξά, όταν η υπηρεσία του απέκτησε ακόμα πιο αναβαθμισμένο ρόλο στη δίωξη των κομμουνιστών. Την περίοδο αυτή, στην Αστυνομία Πόλεων, είχε διοικητή τον Σπύρο Παξινό, ο οποίος είχε μετεκπαιδευτεί κοντά στη Γερμανική Γκεστάπο.

Όταν οι ναζί μπήκαν στην Αθήνα, επέλεξαν (μαζί με τον Τσολάκογλου) τον Έβερτ ως Αστυνομικό διευθυντή Αθηνών. Μάλιστα, το φθινόπωρο του 1943, η υπηρεσία του, όπως και το σύνολο των αστυνομικών δυνάμεων της Ελλάδας, μπήκαν κάτω από την Ανώτατη Διοίκησης Ες-Ες της Ελλάδας. Ο Έβερτ διατήρησε την θέση του σε όλη την περίοδο των αμέτρητων εγκλημάτων των ναζί κατά του λαού και της αντίστασης και είχε άμεση εμπλοκή στην κατοχική πολιτική των ναζί, βοηθώντας στις διώξεις αντιστασιακών και διευκολύνοντας γενικά το το εγκληματικό τους έργο στη χώρα.

Γρήγορα, άρχισε να συνεργάζεται και με τις Αγγλικές μυστικές υπηρεσίες, όπως έκαναν και άλλοι, ώστε να διασφαλίσουν τη θέση του αστικού καθεστώτος (δηλαδή τη δική τους) για κάθε ενδεχόμενο. Η συνεργασία του με τους Βρετανούς, όπως και οι ενέργειές του για την διάσωση χιλιάδων Ελλήνων Εβραίων, χρησιμοποιήθηκαν, μεταπολεμικά ως πλυντήριο για να σβηστεί η γενικότερη πορεία και δράση του. O Έβερτ, παρέμεινε στην θέση του μετά την απελευθέρωση και συνέχισε την δράση του και με τα νέα αφεντικά.

Μαζί με τον «Γέρο της τρομοκρατίας» Γ. Παπανδρέου είναι υπεύθυνος της σφαγής των ειρηνικών διαδηλωτών στο Σύνταγμα στις 3 Δεκέμβρη 1944.

Η αστυνομία του, μαζί με χίτες και ταγματασφαλίτες εξοπλισμένους από τους Βρετανούς, έστησε δολοφονική ενέδρα και αιματοκύλισε το μεγάλο παλλαϊκό συλλαλητήριο, με αποτέλεσμα 21 νεκρούς και 140 τραυματίες. Το μακελειό στο Σύνταγμα το 1944 είναι ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στη σύγχρονη Ελληνική ιστορία για το οποίο δεν τιμωρήθηκε κανείς.

Ο χίτης Φαρμάκης (αργότερα βουλευτής με την ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή) περιέγραψε σε συνέντευξή του στην «Δημοκρατία» (2012) πως ο Έβερτ, με εντολές Παπανδρέου/Βρετανών οργάνωσε το μακελειό: «ένας αγγελιαφόρος του διοικητή ήρθε με εντολή: “Κανείς δεν θα ανοίξει πυρ, παρά μόνο αν πατήσουν τον Άγνωστο Στρατιώτη. Αν γίνει αυτό, τότε πυρ κατά βούλησιν”… είχα ένα αυτόματο κι ένα πιστόλι. Παρακολουθούσα τον Έβερτ. Ξαφνικά, εκείνος έβγαλε -κατά το αγγλικό σύστημα- ένα μαντίλι από το μανίκι του. Μόλις το έβγαλε, το κούνησε δεξιά αριστερά. Από το πουθενά εμφανίστηκαν 50-60 υπαρχιφύλακες και υπαστυνόμοι… έπειτα από ένα λεπτό ξεκίνησαν να ορμήσουν. Έφοδος κανονική! Τότε άρχισε το πυρ».

Ο διάσημος φωτογράφος Dmitri Kessel, αυτόπτης μάρτυρας της αιματοχυσίας έγραψε ότι, αφού το Σύνταγμα είχε γεμίσει δολοφονημένους αθώους και οι Βρετανοί φώναξαν στον Έβερτ «Σταματήστε αμέσως να πυροβολείτε», εκείνος έκανε τον..ανήξερο: «Ποιος πυροβολεί;». δεκατέσσερα χρόνια αργότερα (1958) ομολόγησε τον ρόλο του, επικαλούμενος σχετική διαταγή του Παπανδρέου.

Μετά τα «κατορθώματά» του στα Δεκεμβριανά, ο Έβερτ διορίστηκε αρχηγός της αστυνομίας πόλεων (1951). Το 1954, όταν η κυβέρνηση ετοιμαζόταν να προσφύγει στον ΟΗΕ για το Κυπριακό, εμφανίστηκε άρθρο στα «Αστυνομικά Νέα» (επίσημο όργανο της αστυνομίας) που παρουσίαζε τον αγώνα για την ανεξαρτησία της Κύπρου ως …υποκινούμενο από τους κομμουνιστές και είχε απαξιωτικά σχόλια για τον Μακάριο. Στη διάρκεια της δίκης των φερόμενων συντακτών του άρθρου, ο φρούραρχος Αθηνών κατέθεσε ότι είχε προβεί κατόπιν διαταγής σε απόρρητη έρευνα για το δίκτυο της Ιντέλιτζενς Σέρβις στην Ελλάδα, υποδεικνύοντας ως αρχηγό των πρακτόρων της τον Άγγελο Έβερτ. O Έβερτ τέθηκε σε διαθεσιμότητα και λίγο μετά εξαναγκάστηκε σε παραίτηση. Πέθανε 30 Δεκέμβρη 1970 στην Αθήνα.

ΥΓ Σύνταγμα,13 Μαρτίου 1944: Ο Έβερτ (πίσω αριστερά), που έδωσε εντολή για σφαγή των ειρηνικών διαδηλωτών τον Δεκέμβρη 1944 μόλις πατήσουν στον Άγνωστο Στρατιώτη, τιμά την χιτλερική “Ημέρα των Ηρώων», στον Άγνωστο Στρατιώτη με τους ναζί και τους δωσίλογους (Ράλλης,Πλυτζανόπουλος κ.ά.)

πηγή: Praxis Review