Οι εκλογές για την ανάδειξη νέου Δ.Σ και εξελεγκτικής επιτροπής της ΠΕΣΕΚ θα γίνουν την Πέμπτη 26 Μαΐου 2022 από   9.30 έως  18.00, στο Πνευματικό Κέντρο Κωνσταντινουπολιτών, στον 1^ο όροφο,   Δ. Σούτσου 46 και Λ. Αλεξάνδρας, απέναντι από το σταθμό του ΜΕΤΡΟ των Αμπελοκήπων. 

Παραθέτουμε την προκήρυξη του Εκπαιδευτικού Ομίλου Συνταξιούχων.

Εκπαιδευτικός Όμιλος Συνταξιούχων – Αγωνιστική Παρέμβαση

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

    Μετά από 3 χρόνια πανδημίας που αδρανοποίησε ουσιαστικά το σωματείο μας, βρισκόμαστε και πάλι μπροστά στη σημερινή μας Συνέλευση, για να κάνουμε τον απολογισμό μας και να κοιτάξουμε μπροστά προς το μέλλον μας.

Στο μεγάλο αυτό διάστημα αδράνειας και παρά τις κάποιες προσπάθειες για δράσεις, έχουν συμβεί σοβαρότατα γεγονότα που έχουν σημαδέψει τη ζωή μας με απρόβλεπτες συνέπειες. Τα σοβαρά υγειονομικά προβλήματα με την πανδημία, που ακόμα αποτελεί κίνδυνο για τις ζωές μας, αποτέλεσαν σημαντικό παράγοντα ανάσχεσης στις κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας. Στο διάστημα αυτό η κυβέρνηση Μητσοτάκη, εκμεταλλευόμενη την κατάσταση, πήρε σκληρά αντιλαϊκά μέτρα και επέβαλε ένα καθεστώς μιας πρωτοφανούς ακροδεξιάς, εκτεταμένης αντιδημοκρατικής πραγματικότητας. Τα μέτρα ενάντια στο συνδικαλιστικό κίνημα, ο νόμος για τις εργασιακές σχέσεις, ο νόμος Χατζηδάκη που επιχειρεί να βάλει ταφόπλακα στα σωματεία, η προσπάθεια μετατροπής των Πανεπιστημίων σε αστυνομοκρατούμενα ιδρύματα και η καθημερινή καταστολή των όποιων κινητοποιήσεων έδειξαν το πραγματικό πρόσωπο της κυβέρνησης.

Όμως παρά το πρωτοφανές κλίμα τρομοκρατίας, η κυβέρνηση δεν κατάφερε να υποτάξει τους εργαζόμενους που μετά από το πρώτο σοκ επιχείρησαν και σε μεγάλο βαθμό έσπασαν την αστυνομική καραντίνα και καταστολή. Δυστυχώς σ’ αυτή την επιχείρηση καταστολής η κυβέρνηση είχε αρωγούς και άλλους παράγοντες, τόσο στο πολιτικό όσο και στο συνδικαλιστικό κίνημα, αφού τα κόμματα που αναφέρονται στην αριστερά είχαν σαλπίσει νεκρική σιγή και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, με δήθεν υπεύθυνο πρόσωπο, αρνήθηκαν πεισματικά να στηρίξουν κάθε προσπάθεια αντίστασης στην κυβερνητική καταστολή και τρομοκρατία.

Το δεύτερο μεγάλο ζήτημα που συγκλόνισε και συνεχίζει να συγκλονίζει τον πλανήτη είναι η ιμπεριαλιστική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και ο συνεχιζόμενος άδικος πόλεμος σε βάρος του Ουκρανικού λαού. Αδυσώπητος είναι ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές σε Ανατολή και Δύση και συνεχείς οι επεμβάσεις των αμερικάνων και του ΝΑΤΟ που επιχειρούν να στραγγαλίσουν την επανάκαμψη της Ρωσίας στο παγκόσμιο σκηνικό και την προσπάθειά της να επαναφέρει το στάτους κβο πριν τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.

Ο αδυσώπητος αυτός ανταγωνισμός ανάμεσα σε δύο μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις είναι ο μοναδικός λόγος της επέμβασης της Ρωσίας στην Ουκρανία και γι’ αυτό καμία δικαιολογία και καμία πρόφαση για δήθεν υπεράσπιση της αυτοδιάθεσης των λαών και για αποναζιστικοποίηση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Το ίδιο απαράδεκτη και υποκριτική είναι και η στάση της δυτικής συμμαχίας (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ) που, αφού έχει κατακρεουργήσει τη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Συρία, τη Λιβύη και τόσες άλλες χώρες, δείχνει δήθεν μεγάλη ευαισθησία για την Ουκρανία.

Για μας η καταδίκη της ρώσικης εισβολής σε ένα κυρίαρχο κράτος αλλά και οι παρεμβάσεις των δυτικών με όποιο πρόσχημα δεν μπορεί παρά να είναι πρώτη προτεραιότητα στην πολιτική μας. Καλούμε όλους τους συναδέλφους σε συμπαράταξη στην κατεύθυνση αυτή χωρίς αστερίσκους και υποδιαστολές!

Η κυβερνητική πολιτική στραγγαλίζει τα δικαιώματά μας

Όλοι ζούμε σε ένα ιδιαίτερα επιβαρυμένο περιβάλλον. Οι επιπτώσεις της πανδημίας είναι πολλές. Απ’ τη μια μεριά η κόπωση απ’ τον παρατεταμένο αποκλεισμό, η τρομοκρατική κυβερνητική πολιτική, η καθημερινή πτωματολογία των ΜΜΕ και απ’ την άλλη ο πόλεμος έχουν δημιουργήσει ένα δύσκολο πλαίσιο στην καθημερινή μας ζωή. Οι ανθρώπινες και κοινωνικές σχέσεις έχουν τραυματιστεί σοβαρά, προς μεγάλη βέβαια ικανοποίηση των κυβερνητικών αξιωματούχων, που βλέπουν ότι με τον τρόπο αυτό όλο και πιο εύκολα θα μπορούν να περάσουν τις βάρβαρες αντιλαϊκές πολιτικές τους.

Όμως στην εφαρμογή αυτής της πολιτικής η κυβέρνηση δεν είναι μόνη. Έχει μαζί της το σύνολο σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων και πρώτα απ’ όλα το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ. Στο μεγαλύτερο διάστημα της υγειονομικής κρίσης υπήρχε κοινή πολιτική που με τον μπαμπούλα του φόβου  απαιτούσαν την πλήρη υποταγή των εργαζομένων στα αντιλαϊκά κυβερνητικά μέτρα. Στην ουσία -και πέρα από μεγαλόστομες διακηρύξεις- συμφώνησαν στη γραμμή της αδράνειας και έτσι άνοιξαν το δρόμο στην κυβέρνηση για να περάσει τρομερούς αντιλαϊκούς νόμους και να τρομοκρατήσει το λαό.

Πιο αποκαλυπτική ήταν η συμπαράταξη όλου του αστικού πολιτικού μπλοκ στο ζήτημα του πολέμου. Η πρωτοφανής υποταγή στις απαιτήσεις του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και του ΝΑΤΟ, έφτασε στα όρια της ακραίας υποτέλειας. Η κυβέρνηση έτρεξε απ’ την πρώτη στιγμή να παραδώσει τον χερσαίο και εναέριο χώρο της χώρας στους αμερικάνους και έστειλε και στρατιωτικό υλικό ασήμαντης μεν αξίας, που όμως σημάδευε τις κυβερνητικές προθέσεις. Σε ό,τι αφορά το ΣΥΡΙΖΑ κινήθηκε στην ίδια στρατηγική, αφού καθόλου δεν αμφισβητεί την πολιτική της λεγόμενης δυτικής συμμαχίας ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ. Εξάλλου, ήταν ο γνωστός Κατρούγκαλος που έτρεξε πρώτος απ’ όλους με ανάρτηση στο tweet να καταγγείλει τη ρώσικη εισβολή λίγα μόλις λεπτά απ’ τη στιγμή που ανακοινώθηκε.

Φυσικά καθόλου ανεύθυνο δεν είναι και το ΚΚΕ, αφού οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ αρνήθηκαν πεισματικά για μεγάλο χρονικό διάστημα να υποστηρίξουν οποιαδήποτε κινητοποίηση στο όνομα της περιφρούρησης της υγείας του λαού. Αλλά και στο ζήτημα του πολέμου, αν και κατάγγειλε τη ρώσικη εισβολή και τις παρεμβάσεις των δυτικών, με τις αναλύσεις του για τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου συνέτεινε στη σύγχυση ειδικά μέσα στο κόσμο της αριστεράς.

Η πολιτική της πρωτοφανούς φτώχειας έχει ονοματεπώνυμο!

Η ενεργειακή κρίση και η διαρκής άνοδος των τιμών έχει οδηγήσει το λαό μας σε τεράστια αδιέξοδα. Ειδικά οι απίστευτες αυξήσεις στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος και στα καύσιμα το τελευταίο διάστημα ξεπέρασαν κάθε όριο και δημιούργησαν ένα εκρηκτικό μίγμα μέσα στην ελληνική κοινωνία. Ο Μητσοτάκης  επιχειρεί να αλλάξει το κλίμα με μέτρα ασπιρίνες, όπως τελικά θα αποδειχθεί, για τη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου.

Πρέπει κατ’ αρχάς να τονίσουμε ότι η ενεργειακή κρίση και οι συνεχείς αυξήσεις των τιμών σε καύσιμα, ενέργεια και βασικά αγαθά δεν οφείλεται στον πόλεμο στην Ουκρανία, όπως προσπαθεί να μας πείσει η κυβέρνηση. Πολλούς μήνες πριν είχαμε μια διαρκή άνοδο των τιμών, καθώς ο οικονομικός πόλεμος των μονοπωλίων είχε αρχίσει πολύ πιο νωρίς και οι επιδιώξεις του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού να αντικαταστήσει το ρώσικο φυσικό αέριο με το δικό το υγροποιημένο προετοίμαζαν και το έδαφος για τη σύγκρουση.

Αναμφισβήτητα ο πόλεμος επέτεινε την κρίση όμως είναι μεγάλο ψέμα να δεχτούμε και να υποταχθούμε στο αφήγημα της εισαγόμενης κρίσης που προβάλλεται απ’ την κυβέρνηση και επιχειρείται να επιβληθεί στην κοινωνία. Αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει είναι ότι για μια ακόμα φορά τα βάρη της κρίσης φορτώνονται στις πλάτες των λαών, την ίδια στιγμή που η πλουτοκρατία αυξάνει τα κέρδη της με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Τέλος σε ό,τι αφορά τους μηχανισμούς που χρησιμοποιούν για να επιβάλουν τις πολιτικές αυτές (π.χ. ρήτρα αναπροσαρμογής), έχουν συμφωνήσει όλοι τους αφού τα κόλπα αυτά έχουν ψηφιστεί εδώ και πολλά χρόνια και τώρα ήρθε η ώρα για να εφαρμοστούν! Το λέμε αυτό για να τονίσουμε ότι οι νόμοι που ψηφίζονται έχουν κάθε φορά διατάξεις που αιφνιδιάζουν τους εργαζόμενους (χαρακτηριστικό παράδειγμα ο νόμος Κατρούγκαλου) και γι’ αυτό είναι αναγκαία η επιμονή του κινήματος για την κατάργησή τους.

Η κριτική μας στο απερχόμενο Δ.Σ.

Είναι γεγονός ότι το Δ.Σ. κινήθηκε κατά κύριο λόγο σε ρυθμούς πανδημίας και γι’ αυτό θα είναι άδικη μία ισοπεδωτική κριτική. Είναι αλήθεια ότι σε κάποιες περιπτώσεις θα μπορούσε να κινηθεί πιο τολμηρά, επιδιώκοντας να προκαλέσει κάποιες συνελεύσεις ή ενημερώσεις με πιο θαρρετό τρόπο. Το ίδιο ισχύει και για το γεγονός ότι για τόσο μεγάλο διάστημα δεν έγιναν εκλογές. Παρ’ όλα αυτά όμως εκτιμούμε ότι πολύ λίγα θα μπορούσαν ίσως να γίνουν. 

Το τελευταίο διάστημα όμως έγιναν ορισμένα γεγονότα που σημάδεψαν τη δράση του Δ.Σ. και μάλιστα με σοβαρό αρνητικό φορτίο. Το βασικό πρόβλημα που δημιουργήθηκε οφείλεται στην άρνηση της πλειοψηφίας του Δ.Σ. να καταγγείλει τη ρώσικη ιμπεριαλιστική εισβολή στην Ουκρανία. Εξαιτίας των πολιτικών αυτών επιλογών το Δ.Σ. αρνήθηκε να πάρει μέρος στην πανσυνταξιουχική κινητοποίηση στις 23/3, με αφορμή τη θέση του συντονιστικού των οργανώσεων για τον πόλεμο! 

Οφείλουμε να τονίσουμε ότι με πρόσχημα τις ανακοινώσεις του συντονιστικού θα μπορούσε εύκολα να καταλήξει κάποιος στο συμπέρασμα ότι ποτέ δεν θα μπορούσε να πάρει μέρος στις κινητοποιήσεις αυτές κανείς εκτός των μελών του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ, που ελέγχει ούτως ή άλλως τις οργανώσεις αυτές. Παρ’ όλα αυτά και σωστά έχουμε εκτιμήσει ότι μπορούμε στις πιο πολλές περιπτώσεις να συμπορευθούμε μαζί τους για τα προβλήματά μας.

Η αντιφατικότητα όμως της στάσης του Δ.Σ. έγινε ακόμα πιο φανερή, αφού -μετά από λίγες μέρες, στις 14/4, και παρά το γεγονός ότι η ανακοίνωση του συντονιστικού επανέλαβε την ίδια θέση για τον πόλεμο- η πλειοψηφία του Δ.Σ. κάλεσε σε συμμετοχή, χωρίς όμως η ίδια να είναι παρούσα παρά μόνο δια αντιπροσώπων! Τέλος η ίδια λαθεμένη γραμμή της συγκάλυψης της ιμπεριαλιστικής εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία επαναλήφθηκε και στην ανακοίνωση για την Πρωτομαγιά.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες

Στη σημερινή οδυνηρή πραγματικότητα πιστεύουμε ότι πρέπει να έχουμε ένα καθαρό πλαίσιο δράσης και αντίστασης. Για μας οι κόκκινες γραμμές του κινήματος πρέπει να είναι οι εξής:

• Απαιτούμε αυξήσεις στις συντάξεις εδώ και τώρα τουλάχιστον στο ύψος του πληθωρισμού!
• Δεν θέλουμε επιδόματα ασπιρίνες που απλά γεμίζουν τις τσέπες των μεγαλοβιομηχάνων. Θέλουμε μείωση των τιμών ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ στο ρεύμα, τα καύσιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης!
• Να καταγγείλουμε τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις από Ανατολή και Δύση. Οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από προστάτες!
• Καμία εμπλοκή της χώρας μας στα σχέδια ΝΑΤΟ- ΗΠΑ- ΕΕ.
• Ζητάμε η ΠΕΣΕΚ να γίνει όργανο καθημερινής πάλης και όχι ένα εργατολογικό γραφείο που απλά περιγράφει τη μίζερη καθημερινή πραγματικότητα.

Τον Εκπαιδευτικό Όμιλο – Αγωνιστική Παρέμβαση στηρίζουν:

Αθανασίου  Χρυσάνθη                            Βαρελά Μαλάμω

Βοργιάς   Νίκος                                        Γεωργιάδου  Νίνα  

Δανιήλ    Μαρία                                       Εσναφίδης   Κώστας

Ζαραβίνας  Σωκράτης                             Ζάρδας  Νίκος

Κάτσικας  Χρήστος                                  Μακρίδης  Γιάννης

Παπαδοπούλου  Άννα                               Παπακώστα  Χριστίνα

Πέττας   Αντώνης                                       Σόρογκα   Μαίρη                                  

 Σόφης  Γιώργος                                       Σουλιώτης  Κώστας                                

Τσιριγώτης Θανάσης                              Τσουκαλάς   Χρήστος