Στο πνεύμα της κακόφημης Μπολόνια που συμπεριλάμβανε στην εκπαίδευση, με μέσο το σύστημα συλλογής πιστωτικών μονάδων, τυπικά και μη τυπικά συστήματα εκπαίδευσης, παντός είδους σεμινάρια, πιστοποιήσεις, εργασιακή εμπειρία, κ.λπ. και με αφορμή την «εμπειρία» της πανδημίας, που αντικατέστησε τη διά ζώσης διδασκαλία με την τηλεκπαίδευση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε «πρόταση σύστασης του Συμβουλίου σχετικά με τη μικτή μάθηση».

Σύμφωνα με την ΕΕ, «‘‘Μικτή μάθηση’’ στην επίσημη εκπαίδευση και κατάρτιση είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει ότι ένα σχολείο, ένας εκπαιδευτικός ή εκπαιδευόμενος ακολουθεί περισσότερες από μία προσεγγίσεις στη μαθησιακή διαδικασία. Μπορεί να πρόκειται για συνδυασμό σχολικού χώρου και άλλου φυσικού περιβάλλοντος (εταιρεία, κέντρο κατάρτισης/επιμόρφωσης, εξ αποστάσεως μάθηση, υπαίθριος χώρος, πολιτιστικός χώρος κ.λπ.) ή να συνδυάζει διαφορετικά μαθησιακά εργαλεία που μπορεί να είναι ψηφιακά και μη ψηφιακά».

Πρόκειται δηλαδή για ένα είδος κατάρτισης και όχι ουσιαστικής εκπαίδευσης, όπου οι εκπαιδευόμενοι θα τσαλαβουτούν ανάμεσα στην τυπική διά ζώσης μάθηση -έτσι όπως τη γνωρίζουμε- και παράλληλα στη μαθητεία στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, που θα συμπεριλαμβάνεται στο χρόνο εκπαίδευσης. Απομακρύνεται δε, η εκπαίδευση, ακόμη περισσότερο ακόμη και από αυτά τα ελάχιστα ψήγματα γενικής στέρεης μόρφωσης, που έχουν απομείνει στο αστικό σχολείο, ενώ θα μπορεί να γίνεται και στο ύπαιθρο ή να είναι και αποκλειστικά ψηφιακή.

Με τον τρόπο αυτό, εκτός του ότι οι επιχειρήσεις εξασφαλίζουν τσάμπα εργατικό δυναμικό, το αστικό κράτος, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις αυξημένες ανάγκες διασφάλισης της υγείας εκπαιδευόμενων και εκπαιδευτικών, εν μέσω πανδημίας, θα έχει τη δυνατότητα αντί να μειώνει τα τμήματα των μαθητών, να αυξάνει τον αριθμό των εκπαιδευτικών και να εξασφαλίζει πρόσθετες σταθερές κατάλληλες σχολικές υποδομές, να πραγματοποιεί την εκπαιδευτική διαδικασία είτε στην ύπαιθρο είτε σε χώρους που θα «ανακαλύπτει» ad hoc (π.χ. πολιτιστικούς χώρους, αποθήκες, κτίρια των δήμων, κ.λπ.).

Παράλληλα, η ΕΕ καθοδηγεί τα κράτη-μέλη να αξιοποιήσουν την τηλεκπαίδευση όχι μόνο περιστασιακά, αλλά σε μόνιμη βάση, κάτι που υπενόησε καθαρά και η Κεραμέως στο πρόσφατο παρελθόν. Δηλαδή, σε απομεμακρυσμένες περιοχές, σε πληθυσμούς περιθωριοποιημένους (π.χ. ρομά, πρόσφυγες και μετανάστες), αντί να προσλαμβάνεται το απαραίτητο εκπαιδευτικό προσωπικό και να διασφαλίζονται οι κατάλληλες σχολικές υποδομές και συνθήκες, να χρησιμοποιείται το καθεστώς της τηλεκπαίδευσης.

Για το λόγο αυτό, η Επίτροπος Καινοτομίας, Ερευνας, Πολιτισμού, Εκπαίδευσης και Νεολαίας, Μαρίγια Γκαμπριέλ, δήλωσε σχετικά: «Το όραμά μας για μια καλύτερης ποιότητας και χωρίς αποκλεισμούς εκπαίδευση και κατάρτιση σε καμία περίπτωση δεν αφορά μόνο το πλαίσιο της COVID-19. Τώρα έχουμε την ευκαιρία να διδαχθούμε από τις τελευταίες εμπειρίες και να προχωρήσουμε περισσότερο. Η σημερινή πρόταση σκιαγραφεί το όραμα για την εκπαίδευση που θέλουμε να έχουμε στην Ευρώπη. Ενα όραμα που υποστηρίζει τους γενικούς στόχους του Ευρωπαϊκού Χώρου Εκπαίδευσης και του σχεδίου δράσης για την ψηφιακή εκπαίδευση, δηλαδή την προαγωγή της ποιότητας και της συμπεριληπτικότητας, της πράσινης και της ψηφιακής εκπαίδευσης σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η σύσταση αποσκοπεί να καθοδηγήσει τα κράτη μέλη στην ενίσχυση της ετοιμότητας και της προβολής των εκπαιδευτικών τους συστημάτων προς όφελος των μαθητών και των φοιτητών, των οικογενειών τους και του παιδαγωγικού προσωπικού».

Στο κείμενο της ΕΕ αναφέρονται επίσης τα εξής: «Η μικτή μάθηση μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της συμπεριληπτικότητας της εκπαίδευσης, ιδίως λόγω της ευελιξίας της. Μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα καλύτερη παροχή εκπαίδευσης σε απομακρυσμένες και αγροτικές περιοχές και σε όσους ανήκουν σε ταξιδιωτικές κοινότητες ή διαμένουν σε νοσοκομεία και κέντρα περίθαλψης, καθώς και σε όσους συμμετέχουν σε κατάρτιση υψηλών επιδόσεων. Ολα τα περιβάλλοντα και τα εργαλεία θα πρέπει να είναι εξίσου προσιτά σε μειονοτικές ομάδες, παιδιά με αναπηρία και άτομα προερχόμενα από κοινωνικοοικονομικώς μειονεκτούντα περιβάλλοντα, και δεν θα πρέπει να οδηγούν σε διακρίσεις ή διαχωρισμό».

Γιούλα Γκεσούλη

πηγή: eksegersi.gr