Την ίδια στιγμή που όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών υπέγραφαν και υπογράφουν στα μνημόνια την επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, δεν σταματούν να ανεμίζουν τα χαρτιά των διορισμών. Εκβιάζοντας, έτσι, και κρατώντας σε διαρκή ομηρία εκατοντάδες χιλιάδες συμβασιούχους και αναπληρωτές, που οι περισσότεροι μετράνε πλέον πολλά χρόνια της επισφαλούς αυτής εργασιακής σχέσης. 12μηνες συμβάσεις στην υγεία, 6μηνα σε δήμους, «ωφελούμενοι»!, συμβάσεις έργου και δεκάδες χιλιάδες αναπληρωτές στην εκπαίδευση αποτελούν πλέον την «κανονικότητα» στις εργασιακές σχέσεις του δημόσιου τομέα.

Το «προσοντολόγιο», η επιτομή του νεοφιλελευθερισμού στη ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, που ψηφίστηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση, ικανοποιεί πλήρως τις επιδιώξεις της ΝΔ. Πετώντας την προϋπηρεσία στα αζήτητα, μετατρέπει το δικαίωμα στην αναπλήρωση-επισφαλή εργασία σε ένα αέναο και ακριβοπληρωμένο κυνήγι τίτλων, μετατρέποντας τους εκπαιδευτικούς από συναδέλφους, σε «μονομάχους» στην αρένα.

Το ζήτημα της εργασίας και των εργασιακών σχέσεων, είναι το πλέον σημαντικό πρόβλημα με το οποίο θα αναμετρηθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι το επόμενο διάστημα. Μακριά από κάθε διχαστική-συντεχνιακή λογική, κόντρα στις αυταπάτες των προσφυγών και των δικαστικών εδρών, μόνη εγγύηση για την υπεράσπιση της σταθερής και μόνιμης εργασίας αποτελούν οι αγώνες μας.

Οικονομική καθίζηση και επαγγελματική εξουθένωση. Ο μισθός των δημοσίων υπαλλήλων που μειώθηκε έως και 50% περίπου στα μνημονιακά χρόνια παραμένει καθηλωμένος στα ίδια επίπεδα και μαζί με αυτόν και όλες οι διατάξεις εντατικοποίησης της εργασίας και με την σύνταξη να περιμένει το 67ο έτος. Οι αυταρχικές συμπεριφορές και οι αυθαιρεσίες διευθυντών και διοίκησης συνεχώς πληθαίνουν, δημιουργώντας ένα όλο και πιο πιεστικό και αντιδημοκρατικό εργασιακό περιβάλλον.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος