Από την 01/07/2024 επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας με εναλλασσόμενες βάρδιες μπορούν να ζητούν από τους εργαζόμενούς τους να δουλεύουν και την 6η ημέρα. Οι εταιρείες που έχουν υποβάλει μέχρι στιγμής δηλώσεις στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ του Υπουργείου Εργασίας δραστηριοποιούνται στον κατασκευαστικό και επισκευαστικό κλάδο, στην παραγωγή ενέργειας καθώς και στους κλάδους τροφίμων και ποτών, χωρίς αυτό να σημαίνει πως προοδευτικά το νέο μέτρο δεν θα βρει εφαρμογή και σε άλλους κλάδους της οικονομίας, ενώ δεν υφίσταται εξαίρεση για τον χώρο του Δημοσίου.

Τη δύσκολη αποστολή της εφαρμογής της εξαήμερης εργασίας ανέλαβε ένα από τα αγαπημένα στελέχη -γι’ αυτού του είδους τις αποστολές- του Μεγάρου Μαξίμου, η Νίκη Κεραμέως, η οποία μετά τις επιτυχίες της στο Υπουργείο Παιδείας (ΕΒΕ, κατάργηση παν/κού ασύλου, σύμβαση CISCO κ.ά) αλλά και το Υπουργείο Εσωτερικών (διαρροή e-mails αποδήμων), συνεχίζει στο Υπουργείο Εργασίας ακολουθώντας τα νεοφιλελεύθερα βήματα των Κωστή Χατζηδάκη και Άδωνι Γεωργιάδη. Άλλωστε η σχετική πρόβλεψη της 6ήμερης εργασίας συμπεριλαμβανόταν στο εργασιακό νομοσχέδιο 5053/23 που ψηφίστηκε με Υπουργό Εργασίας τον Άδωνι Γεωργιάδη τον περασμένο Σεπτέμβριο.

Σύμφωνα με εγκύκλιο που εξέδωσε το Υπουργείο Εργασίας στα τέλη Ιουνίου για την αποσαφήνιση του τρόπου εφαρμογής των νέων διατάξεων, προβλέπεται πως η εργοδοτική πλευρά μπορεί να εφαρμόζει τις διατάξεις για 6ήμερη εργασία ακόμη και στις περιπτώσεις που υφίστανται κλαδικές ή επιχειρησιακές συμβάσεις παρακάμπτοντας τυχόν προβλέψεις για 8ωρο / 5ήμερο που έχουν συμφωνηθεί. Στην ίδια εγκύκλιο, μέσω επίκλησης σε προεδρικό διάταγμα του 1932, στις βιομηχανικές επιχειρήσεις, το βασικό 8ωρο απασχόλησης γίνεται 9ωρο, αφού δεν συνυπολογίζεται στον εργάσιμο χρόνο το διάστημα που απαιτείται για έναν εργαζόμενο στη βιομηχανία ώστε να ετοιμαστεί για την εργασία του. Ταυτόχρονα γίνεται σαφές πως οι διατάξεις περί 6ήμερης εργασίας στις περιπτώσεις κυλιόμενων ωραρίων στοχεύουν και την αργία της Κυριακής, αφού σχετίζονται με επιχειρήσεις που λειτουργούν 24/7, ενώ η 6η ημέρα εργασίας δεν αντικαθίσταται με ρεπό τις επόμενες εβδομάδες, αφού ο συνολικά νόμιμος χρόνος εργασίας για κάθε εβδομάδα είναι οι 48 ώρες. Κι όλα αυτά ενώ ήδη κατέχουμε την πρωτιά σε εργάσιμο χρόνο στην Ευρώπη.

Γι’ αυτό άλλωστε η απόφαση της κυβέρνησης να θεσμοθετήσει την 6ήμερη εργασία προκάλεσε διεθνείς αντιδράσεις με εκατοντάδες χρηστών των social media να σχολιάζουν επικριτικά την κίνηση αυτή, τονίζοντας πως πρόκειται για μια «Ελληνική Πρωτοβουλία» και μάλιστα προς τη λάθος κατεύθυνση. Εκτός από χρήστες του διαδικτύου βέβαια, αρκετά διεθνή μέσα ενημέρωσης αναφέρθηκαν επίσης με έκπληξη στην παραπάνω είδηση χλευάζοντας μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις την «πρωτοβουλία» της ελληνικής κυβέρνησης.

Η κριτική βέβαια των ευρωπαϊκών και διεθνών μέσων χαρακτηρίζεται από περίσσεια υποκρισία καθώς κανένα από αυτά δεν αναφέρει ότι η εφαρμογή της 6ήμερης εργασίας πραγματοποιείται με τις ευλογίες της ΕΕ, καθώς αποτελεί εφαρμογή της δικής της Οδηγίας 2003/88 για την οργάνωση του χρόνου εργασίας. Στην πράξη, η Οδηγία αυτή είναι που επιβάλλει τους όρους δουλειάς – λάστιχο στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Είναι η ίδια η ΕΕ η οποία αναγνωρίζει πως τα νέα επιχειρηματικά μοντέλα απαιτούν αυξημένη «ευελιξία» της εργασίας στις ανάγκες της αγοράς αλλά και εντατικοποίησή της όποτε χρειάζεται, ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα η κερδοφορία του κεφαλαίου. Είναι η ίδια η ΕΕ που κανονικοποιεί τις 13 ώρες δουλειάς την ημέρα σε πολλαπλούς εργοδότες, αυξάνει τις ώρες εργασίας από 40 σε 48 την εβδομάδα, προβλέπει μέχρι και 12 ημέρες συνεχόμενης δουλειάς, καταργεί την αργία της Κυριακής, εξαιρεί το διάλειμμα και την «επιφυλακή» από τον χρόνο εργασίας, αντιλαμβάνεται τον χρόνο μετακίνησης από και προς την εργασία ως περίοδο ανάπαυσης. Στην πράξη, η Οδηγία αποτελεί ένα ακόμα όπλο στα χέρια των κυβερνήσεων και των εργοδοτών ώστε να συνεχιστεί η άντληση υπεραξίας από τον κάματο της εργατικής τάξης.

Υποκριτική βέβαια είναι και η αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, καθώς όλοι μαζί έχουν ψηφίσει και υλοποιήσει την όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης για χάρη του κεφαλαίου.
Η μόνη απάντηση σε όλα αυτά τα αντεργατικά μέτρα μπορεί να δοθεί μόνο από την εργατική τάξη μέσω της συντονισμένης και αποφασιστικής δράσης των συνδικάτων, εκεί που πραγματικά ανατρέπονται οι αντιλαϊκές αποφάσεις, στον δρόμο του αγώνα.

*Ελλάδα 2.0 είναι ο τίτλος που έχει δώσει η κυβέρνηση στο Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας

πηγή: Λαϊκός Δρόμος