Το 1971, ο σκηνοθέτης Κώστας Χρονόπουλος, φοιτητής στο Λονδίνο, φτιάχνει ένα κινηματογραφικό συνεργείο μαζί με Βρετανούς και σχεδιάζουν να έρθουν κρυφά στην Ελλάδα να γυρίσουν ένα ντοκιμαντέρ για να δείξουν στον έξω κόσμο τι συμβαίνει με τη δικτατορία στη χώρα του. Κατάφεραν να έρθουν και να τραβήξουν πλάνα από την γιορτή της Χούντας στο Καλλιμάρμαρο, στις 29 Αυγούστου 1971, την οποία διοργάνωσε η ηγεσία τού τόπου τότε για να γιορτάσουν την επέτειο της Χούντας. Η ημερομηνία δεν είναι καθόλου τυχαία καθώς στις αναγγελίες από τα μεγάφωνα γίνεται αναφορά στις 29 Αυγούστου 1949 και τη νίκη των Ελλήνων απέναντι στους ξενοκίνητους κομμουνιστές. Η ίδια η δικτατορία αναφέρεται ως μία κίνηση συντριβής απέναντι στους ξενοκίνητους κομμουνιστές. Μέσα στο 40λεπτο ντοκιμαντέρ καταλαβαίνουμε ότι ο φόβος για τον κομμουνισμό είναι περισσότερο πρόφαση παρά η αληθινή αιτία που κινητοποίησε την ομάδα αυτή των στρατιωτικών να επιβάλει δικτατορία στην Ελλάδα, η οποία δεν ήταν άλλη από την ισχυροποίηση τού ντόπιου και του ξένου κεφαλαίου στη χώρα, μέσα σε μια περίοδο αναταραχής. Το ντοκιμαντέρ επιχειρεί μια ιστορική συνέχεια της δικτατορίας από την εποχή τού Εμφυλίου, με πλάνα από το 1944 έως και το 1967.

Εκτός από τη γιορτή στο Καλλιμάρμαρο, το συνεργείο αποτυπώνει καθημερινές σκηνές από την Ελλάδα του 1971, που με έναν επιδέξιο τρόπο αποτυπώνουν -χωρίς να «φωνάζουν»- την Ελλάδα στο γύψο. Αν και υπάρχουν πράγματα που μένουν κάπως πολιτικά ελλιπή, όπως είναι η ολοκληρωμένη στάση του Γεωργίου Παπανδρέου εκείνη την ταραγμένη περίοδο, ή κάποιες πρώτες αντιστάσεις ή μαρτυρίες από ανθρώπους που είχαν ήδη βασανιστεί (αν και θα ήταν ίσως πολύ δύσκολο να τους προσεγγίσει εν μέσω εκείνης της περιόδου), το «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» δίνει μια καθαρή εικόνα για το τι ήταν και πώς λειτούργησε η χούντα τα πρώτα χρόνια, κινητοποίησε πολύ κόσμο στο εξωτερικό και συνδέθηκε με κινητοποιήσεις σε πόλεις της Ευρώπης. Στην Ελλάδα προβλήθηκε φυσικά μετά το τέλος της δικτατορίας.

Ο Κώστας Χρονόπουλος επέστρεψε στην Ελλάδα μετά το 1974 και συμμετείχε στην «ομάδα των τεσσάρων» που γύρισαν το 1975 το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ «Νέος Παρθενώνας», ένα ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους για τη Μακρόνησο και τους τόπους εξορίας.

Πηγή: toperiodiko.gr