Συνεχίζεται αμείωτη η κυβερνητική κοροϊδία, με τις εμετικές ανακοινώσεις του Μητσοτάκη, σχετικά με τον κατώτατο μισθό. Χωρίς καμία ντροπή, κι ενώ είναι απολύτως εμφανής τόσο η αύξηση του κόστους ζωής (ακρίβεια καταναλωτικών αγαθών και υπηρεσιών), όσο και η κατακόρυφη αύξηση των ωρών εργασίας και η καταστρατήγηση όλων των εργασιακών κατακτήσεων του τελευταίου αιώνα, ο πρωθυπουργός προφασιζόμενος την…αντίθεσή του με τους εκπροσώπους των επιχειρήσεων, ανακοίνωσε την «αύξηση» του κατώτατου μισθού κατά 2% ή 0,52 € τη μέρα! Τα εκατομμύρια των εργαζομένων και συνταξιούχων που περιμένουν καρτερικά δώδεκα χρόνια να δουν, όχι αύξηση, αλλά επιστροφή στα προ εννεαετίας 751 € (με την κατάργηση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας), δέχονται κατάμουτρα την πρωθυπουργική κοροϊδία και τις προκλητικές δηλώσεις στήριξης της ντόπιας ολιγαρχίας και των ξένων μονοπωλίων που ετοιμάζονται να κατακλύσουν τη χώρα.

Με τη δήλωση ότι: «…η αύξηση έρχεται σε συνέχεια ενός γιγαντιαίου προγράμματος το οποίο ξεπέρασε τα 40 δισ. €, το οποίο επί 18 μήνες στήριξε το εισόδημα, τις θέσεις εργασίας, αλλά και τη ρευστότητα των επιχειρήσεων», ως τι άλλο μπορεί να εκληφθεί, παρά σαν ωμή κοροϊδία; Ποια στήριξη εισοδήματος και ποιες θέσεις εργασίας φαντασιώνεται ο Μητσοτάκης; Και τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τις ακροδεξιές, νεοφιλελεύθερες επιλογές της ΝΔ; Τα φιλοδωρήματα των 560 € που δεν φθάνουν ούτε για το νοίκι ή τις θέσεις εργασίας που χάθηκαν μέσα σε ενάμισι χρόνο, εξαιτίας της αλλοπρόσαλλης, αντιδραστικής πολιτικής της Δεξιάς για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Την κατάργηση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με ευθύνη των κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ και τον αυθαίρετο καθορισμό του κατώτατου μισθού από την κυβέρνηση και τον υπουργό Εργασίας ή τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον βασικό μισθό και τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας που καταργήθηκαν με τους νόμους Αχτσιόγλου-Βρούτση; Τα 45,5 εκατ. €/μήνα της «αύξησης» των περίπου 3.500.000 δικαιούχων εργαζομένων ή τις εφάπαξ επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις, άτοκα δάνεια σε μία χούφτα ντόπιων επιχειρήσεων και ξένων μονοπωλίων που φθάνουν ήδη τα 12 δισ. € και άλλων περίπου 30 δισ. € του ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης; Τα αλλεπάλληλα αντεργατικά νομοσχέδια που κατεδάφισαν ό,τι είχε κερδηθεί από την εργατική τάξη τον τελευταίο αιώνα ή τις φαραωνικές παροχές προς τη μεγαλοαστική τάξη και τους ξένους «επενδυτές» στους οποίους ήδη έχει ξεπουληθεί η γη, ο αέρας, η θάλασσα, ο υπεδάφιος και υποθαλάσσιος πλούτος; Τη διάλυση του κοινωνικού κράτους (Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια) με το ουσιαστικά υπολειτουργούν σύστημα δημόσιας Υγείας ή την αντιφατική πολιτική των εμβολιασμών που προκάλεσε την πρωτοφανή σύγχυση στο λαό, τον οποίο τώρα διαχωρίζει σε «εμβολιασμένους» και «αντιεμβολιαστές» με τη φασίζουσα θεωρία του «κοινωνικού αυτοματισμού»;

Όπως στις δεκαετίες 1990, 2000 του πρώτου και δεύτερου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, που κατέληξε σε ένα ατελείωτο φαγοπότι υπέρ της ντόπιας ολιγαρχίας, έτσι και τώρα, κάποια ψίχουλα θα πέσουν και στο λαό και συγκεκριμένα στους χαμηλότερα αμειβόμενους. Άλλωστε με περισσή έπαρση το επισήμανε και ο Μητσοτάκης: «…Η ενίσχυση αυτή έρχεται να τονώσει τους χαμηλότερα αμειβόμενους. Έχει ένα ύψος το οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί και συμβολικό. Είναι, όμως, απολύτως ρεαλιστική»!

Εξίσου προκλητική ήταν και η δήλωση του ΣΥΡΙΖΑ ότι:«…ο κ. Μητσοτάκης αφού νομιμοποίησε την απλήρωτη εργασία και οδήγησε σε τεράστιες αυξήσεις σε βασικά αγαθά, όπως τρόφιμα και ρεύμα, σήμερα ανακοίνωσε μια συμβολική -όπως είπε- αύξηση στον κατώτατο μισθό. Τα 52 λεπτά που δίνει την ημέρα είναι προσβολή και κοροϊδία για τους εργαζομένους. (…) Κέρδη για τους λίγους και ζημιές για την κοινωνία, αυτή είναι η πολιτική του». Οι γνωστές αθλιότητες του ΣΥΡΙΖΑ, που όντας κυβέρνηση υπόγραψε το τρίτο και φαρμακερό Μνημόνιο, που ξεθεμελίωσε όχι μόνο τους μισθούς, αλλά και τις συλλογικές συμβάσεις, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, το οκτάωρο (με τις ελαστικές σχέσεις) κλπ.

Προφανώς καλούνται και πάλι οι εργαζόμενοι να σηκώσουν το βάρος των νέων επιλογών της Δεξιάς και του νέου προγράμματος «Ελλάδα 2.0». Το βέβαιο είναι πως για το σύνολο του λαού μας προδιαγράφεται ένα σκοτεινό μέλλον που θα κρατήσει για δεκαετίες, εάν δεν κινητοποιηθεί το λαϊκό, αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα. Ένα μέλλον που θα θυσιάζει στο βωμό των συμφερόντων της ντόπιας ολιγαρχίας και των ξένων μονοπωλίων τους μισθούς, τα μεροκάματα, τις συντάξεις, τις κοινωνικές ανάγκες σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, ένα μέλλον που θα θεωρεί εξαιρετικά προνομιούχους όσους εργάζονται έστω και με μισθό πείνας, όσους έχουν έστω και μία πενιχρή σύνταξη, όσους μπορούν να εξασφαλίσουν έστω ένα κρεβάτι σε Νοσοκομείο! Κι ακόμα, τα ιμπεριαλιστικά κέντρα πιθανόν να επιβάλουν τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή δια πυρός και σιδήρου!

Ιωσήφ Σταυρίδης, μέλος της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ