Οι ραγδαίες στρατιωτικές και διπλωματικές εξελίξεις που σημειώνονται το τελευταίο διάστημα σε νευραλγικές περιοχές της Συρίας αναδεικνύουν, για μία ακόμη φορά, τις συγκρούσεις συμφερόντων και το σφοδρό ανταγωνισμό ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές και περιφερειακές δυνάμεις για το ξαναμοίρασμα σφαιρών επιρροής, ενεργειακών πόρων, δρόμων μεταφοράς τους και αγορών. Η «επόμενη μέρα» στην πολύπαθη από την ιμπεριαλιστική επέμβαση Συρία προετοιμάζεται με νέα προσχήματα, όπως η υποτιθέμενη εξεύρεση «πολιτικής λύσης» που θα εγγυάται τα κυριαρχικά δικαιώματα και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας. Στην πραγματικότητα, αυτό που προδιαγράφεται είναι η νέα όξυνση του ανταγωνισμού.
Στο φόντο αυτών των εξελίξεων, ξεκίνησαν οι εργασίες της 150μελούς Συριακής Συνταγματικής Επιτροπής στην έδρα του ΟΗΕ στη Γενεύη, με χαμηλούς τόνους, μεγαλεπήβολους στόχους αλλά μικρές προσδοκίες, καθώς οι όποιες διευθετήσεις επιτευχθούν πρέπει να ισορροπήσουν και με τις επιδιώξεις Ρωσίας – Ιράν – Τουρκίας, που έχουν χριστεί «μεσολαβητές» για τη λεγόμενη εξεύρεση «πολιτικής λύσης στη Συρία» μέσω της «διαδικασίας της Αστάνα».
Οι αμερικανοί απ’ ό,τι φαίνεται δεν πρόκειται να “τα παρατήσουν” εύκολα στη Συρία. Το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας παραμένει γι’ αυτούς ενεργό, παρά τις θριαμβολογίες του Τράμπ γιά μεγάλη νίκη κατά της ISIS. Η εξολόθρευση του αρχηγού των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους», Μπαγκντάντι, παρά τις φανφάρες περί «σημαντικού βήματος στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», συνοδεύτηκε αμέσως με επισημάνσεις ότι «ο πόλεμος συνεχίζεται». Χαρακτηριστική εξέλιξη που συνδέθηκε με την εξολόθρευση του Μπαγκντάντι είναι και το γεγονός ότι τα αμερικανικά στρατεύματα επέστρεψαν δριμύτερα στον τόπο του εγκλήματος με πρόσχημα την προστασία των πετρελαιοπηγών της ανατολικής Συρίας.
Η «προστασία» των πετρελαιοπηγών, που συνιστά ακόμη μία καθαρή περίπτωση λεηλασίας του συριακού ορυκτού πλούτου από τους δυτικούς ιμπεριαλιστές, υποτίθεται πως γίνεται για να εξασφαλίσουν οι Κούρδοι τα απαραίτητα «έσοδα», ώστε «να χρηματοδοτήσουν» τη συνέχιση αφενός του πολέμου κατά των τζιχαντιστών και αφετέρου της κράτησης των δεκάδων χιλιάδων ξένων και ντόπιων τζιχαντιστών που βρίσκονται φυλακισμένοι σε τεράστιους καταυλισμούς της βορειοανατολικής Συρίας. Έτσι, αποδείχτηκαν «σύντομο ανέκδοτο» οι εξαγγελίες του Τραμπ, στις αρχές Οκτώβρη περί «αποχώρησης όλων των Αμερικανών στρατιωτικών από τη Συρία». O νέος επιτελάρχης του αμερικανικού στρατού, στρατηγός Μαρκ Μίλεϊ, επιβεβαίωσε ότι στη Συρία θα παραμείνουν περίπου 800 Αμερικανοί στρατιωτικοί, με πρόσχημα την εξόντωση των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους». Διεμήνυσε ότι οι Αμερικανοί στρατιωτικοί που βρίσκονται σε πετρελαιοπηγές της Βόρειας Συρίας «έχουν δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν πυρ» για αυτοάμυνα «εάν δεχτούν πυρά από άλλες δυνάμεις».
Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ δείχνουν αποφασισμένες να εξαντλήσουν κάθε περιθώριο προώθησης των συμφερόντων τους στη Συρία, ενώ διαπιστώνουν ότι ιδιαίτερα ενισχυμένη έχει βγει η Ρωσία από την πορεία των εξελίξεων και την προσέγγισή της με την Τουρκία, μεγαλώνοντας την επιρροή της στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Εκτός από τη Συρία, το Ιράν και -τελευταία- την Τουρκία, η Ρωσία έχει κάνει μεγάλα ανοίγματα και συμφωνίες με τη Σαουδική Αραβία και χώρες του Κόλπου. Στην πρόσφατη επίσκεψη στις χώρες αυτές ο Πούτιν, εκτός από τεράστιες οικονομικές συμφωνίες, είχε διαβουλεύσεις και για ανοικτά ζητήματα, όπως της Υεμένης, ενώ συζητείται ότι έδρασε καταλυτικά στην πρόσφατη συμφωνία των αντιμαχομένων παρατάξεων, υπό την αιγίδα της Σαουδικής Αραβίας.
Προηγήθηκαν οι νέες πιέσεις Συρίας και Ρωσίας σε βάρος των ΗΠΑ για άμεση αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το συριακό έδαφος, που έχουν αναπτυχθεί ξανά σε πετρελαιοπηγές της Β.Α. Συρίας. Ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Λαβρόφ, κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι επιδιώκουν να δημιουργήσουν παράνομα «αυτόνομα εδάφη» ανατολικά του Ευφράτη, δημιουργώντας ξεχωριστές ημικρατικές οντότητες, και ότι στην προσπάθειά τους αυτή ζητούν από πλούσιες χώρες του Κόλπου να κάνουν μεγάλες επενδύσεις προς όφελος των «Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων» (SDF). «Καθαρή τους πρόθεση είναι να αποσπάσουν την περιοχή από τη Συρία για να ελέγξουν τις τοπικές πετρελαιοπηγές», επισήμανε ο Λαβρόφ.
Ταυτόχρονα ο Άσαντ σε συνέντευξή του επιτέθηκε σε ΗΠΑ, Τουρκία και Ισραήλ, κατηγορώντας τους ότι τροφοδοτούν τον πόλεμο και τις οργανώσεις τρομοκρατών στη χώρα του. Ξέχωρη αναφορά έκανε σε ΗΠΑ και Τουρκία, τονίζοντας ότι συνεργάστηκαν με τζιχαντιστές και στο παρελθόν για να κλέψουν το συριακό πετρέλαιο. Οσον αφορά το Ισραήλ, υπενθύμισε ότι κατέχει συριακό έδαφος (υψίπεδα Γκολάν) και κατηγόρησε τις χώρες της ΕΕ για υποκρισία επειδή τάχα ενοχλούνται από τα κύματα προσφύγων, ενώ οι ίδιες υποθάλπουν και τροφοδοτούν την τρομοκρατία επί σειρά ετών στη Συρία. «Μισούν τον Ερντογάν αλλά την ίδια ώρα τον θέλουν κιόλας», είπε χαρακτηριστικά αναφερόμενος στις ισχυρές χώρες της ΕΕ. Ανέφερε ότι στις προεδρικές εκλογές του 2021 μπορεί να θέσει υποψηφιότητα όποιος το επιθυμεί, τονίζοντας: «Την περασμένη φορά είμαστε τρεις και αυτήν τη φορά φυσικά θα έχουμε όσους θέλουν να είναι υποψήφιοι. Θα υπάρξουν πολυάριθμοι υποψήφιοι».
Ο Άσαντ έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην οργάνωση «Λευκά Κράνη» που έχουν στήσει βρετανικές και άλλες μυστικές υπηρεσίες σαν «πολυεργαλείο», που από τη μια ξεπλένει τους τζιχαντιστές της «Αλ Κάιντα» και από την άλλη στήνει προβοκάτσιες με χημικά όπλα σε βάρος της συριακής κυβέρνησης και του συριακού λαού. Προκάλεσε εκείνους που τον κατηγορούν να αποδείξουν τις σε βάρος του κατηγορίες περί χρήσης χημικών όπλων από το συριακό στρατό. Εν τω μεταξύ ανακοινώθηκε στην Τουρκία ότι βρέθηκε νεκρός, έξω από το σπίτι του στην Κωνσταντινούπολη, ο ιδρυτής της οργάνωσης «Λευκά Κράνη», Βρετανός Τζέιμς Λε Μεσουριέρ. Στο παρελθόν είχε διατελέσει αξιωματικός του βρετανικού στρατού και των μυστικών υπηρεσιών MI6.
Απ’ ό,τι φαίνεται το γεωπολιτικό “παιχνίδι”, που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Συρία και σε όλη τη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο, εντείνεται και διεξάγεται με όλο και σκληρότερους και σύνθετους όρους, καθώς ο πόλεμος είναι αυτός που σφραγίζει τα πράγματα και βυθίζει τον λαό της Συρίας στην δυστυχία και την προσφυγιά.
πηγή: Λαϊκός Δρόμος
e-prologos.gr
