Eξι χρόνια συμπληρώνονται την Πέμπτη 17 Γενάρη από τη ρατσιστική εν ψυχρώ δολοφονία του 27χρονου Πακιστανού εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα από τους χρυσαυγίτες Διονύση Λιακόπουλο και Χρήστο Στεργιόπουλο, που έχουν καταδικαστεί πρωτόδικα σε ισόβια κάθειρξη χωρίς να τους αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό.
Οι δύο τους είναι κατηγορούμενοι και στη δίκη της Χρυσής Αυγής ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Τα ξημερώματα, της 17ης Ιανουαρίου 2013, ο Σαχζάτ Λουκμάν, εργάτης μετανάστης από το Πακιστάν, ξεκίνησε για να πάει στη δουλειά του όμως δεν έφτασε ποτέ. Κι όμως είχε ξεκινήσει στην ώρα του από το Περιστέρι, όπου διέμενε, νωρίτερα όπως κάθε μέρα για να φτάσει γύρω στις 02:30 αξημέρωτα, στα Πετράλωνα. Εκεί φόρτωνε τα πορτοκάλια. Ο Λουκμάν δούλευε σε λαϊκή, αυτή ήταν η δουλειά του.
Εκείνο το πρωινό του Γενάρη όμως ήταν το τελευταίο για τον Λουκμάν, καθώς στην οδό Μερκούρη, έναν απο τους κεντρικότερους δρόμους των Πετραλώνων, ο 27χρονος μετανάστης απο το Πακιστάν δέχτηκε άγρια δολοφονική επίθεση, από δυο Χρυσαυγίτες, που όπως είπαν στην κατάθεσή τους, εκείνο το βράδυ «έστρωναν ένα σκούτερ».
O Σαχζάντ Λουκμάν, ένας φτωχός νεαρός από το Πακιστάν, 27 ετών, παιδί πολύτεκνης οικογένειας, είχε φτάσει στην Ελλάδα με σκοπό να δουλέψει για να βοηθήσει την οικογένειά του. Στην πατρίδα του είχε αφήσει έναν αδερφό, οκτώ αδερφές και τους γέροντες γονείς του. Μια ιστορία οικεία στην ελληνική πραγματικότητα, όσο λίγες.
Ο Λουκμάν είχε ήδη εξασφαλίσει την «ροζ κάρτα» της προσωρινής παραμονής στην Ελλάδα και δούλευε σε λαϊκή αγορά. Το μεταφορικό του μέσο ήταν ένα ποδήλατο. Μ’ αυτό έφευγε από το Περιστέρι όπου διέμενε σ’ ενα δωμάτιο με άλλους τρεις Πακιστανούς συγγενείς του.
Έφευγε πάντα νωρίτερα, ώστε να βρίσκεται εγκαίρως στην δουλειά του, στα Πετράλωνα για να ξεκινήσει να φορτώσει πορτοκάλια για την λαϊκή που δούλευε. Το μεροκάματό του πολύτιμο. Ήταν ο μόνος τρόπος που είχε για να παντρέψει τις αδερφές του και να εξασφαλίσει κάτι καλύτερο για τους γονείς του. «Ο,τι έβγαζε απ’ τη δουλειά του, το έστελνε στους δικούς του» είπαν οι φίλοι του.
Η δολοφονία…
Δυο χρυσαυγίτες εκείνο το βράδυ οδηγούσαν ένα σκούτερ «για να το στρώσουν» όπως ισχυρίστηκαν στο δικαστήριο αργότερα και η δικαιολογία για την δολοφονία του Λουκμάν ήταν πως «τους έκλεισε τον δρόμο με το ποδήλατο» και πως «έγινε ένας χαζός τσαμπουκάς»
Ο «χαζός τσαμπουκάς» των δολοφόνων χρυσαυγιτών Διονύση Λιακόπουλου και Χρήστου Στεργιόπουλου μεταφράστηκε σε μια άγρια δολοφονία, με εφτά μαχαιριές, στο σώμα του 27χρονου μετανάστη. Αφού προσπέρασαν το ποδήλατο του Λουκμάν και του έκοψαν το δρόμο, κατέβηκαν στο οδόστρωμα και οπλισμένοι με «πεταλούδες» μαχαίρωσαν τον Λουκμάν. Πρώτος χτύπησε ο Λιακόπουλος, κατευθείαν στην καρδιά. Ακολούθησαν έξι λυσσαλέα χτυπήματα, στον ήδη τραυματισμένο θανάσιμα Λουκμάν, από τον Στεργιόπουλο, πυροσβέστη στο επάγγελμα, στην σπονδυλική στήλη, στην πλάτη, στο χέρι του θύματος και αλλού.
Ο Σαχζάτ Λουκμάν ήταν νεκρός και οι χρυσαυγίτες έφυγαν, όπως κατέθεσαν μάρτυρες ,«σαν να μη συνέβη τίποτα».
Εκτός από τους κατοίκους της περιοχής που βγήκαν στον δρόμο, ένας οδηγός ταξί διερχόμενος από την περιοχή, συγκράτησε την πινακίδα του σκούτερ των χρυσαυγιτών, ανέφερε το περιστατικό στην αστυνομία και μερικές ώρες αργότερα οι δολοφόνοι συνελήφθησαν στο Σύνταγμα.
Στην έρευνα που ακολούθησε στα σπίτια τους εντοπίστηκαν τρία στιλέτα «πεταλούδες», ένας σουγιάς, μια μαύρη λεπίδα με ειδική λαβή, δύο ξύλινα ρόπαλα, σφαίρες, μία σφεντόνα, ενώ στο σπίτι του ενός βρέθηκαν και πενήντα προεκλογικά φυλλάδια της Χρυσής Αυγής.
Σημαντική ήταν η μαρτυρία (επιβεβαιώνει το ρατσιστικό κίνητρο) που ακούγεται για πρώτη φορά στο δικαστήριο, ενός από τους αστυνομικούς που συνέλαβε τους δύο χρυσαυγίτες, δολοφόνους για συνομιλία που είχε μαζί τους στο ΑΤ Πετραλώνων. Ο μάρτυρας είπε ότι όταν τους ρώτησε τι είχε συμβεί, αυτοί απάντησαν: «Ναι, έχουμε εμπλακεί σε επεισόδιο με έναν αλλοδαπό… Καλά δεν του κάναμε; Αφού μπαίνουν στα σπίτια μας… Εχουν έρθει στη χώρα μας, μας ληστεύουν, μας κάνουνε κακό… Καλά δεν του κάναμε;».
ΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΩΝ
Ισχυρισμός πρώτος: Το θύμα χειροδίκησε
◼ Και οι τέσσερις αστυνομικοί κατέθεσαν ότι δεν είδαν τους δράστες να φέρουν μώλωπες, εκδορές ή να έχουν σκισμένα ρούχα.
Ισχυρισμός δεύτερος: Οι δράστες κατευθύνονταν στα σπίτια τους
◼ Και οι τέσσερις αστυνομικοί υποστήριξαν ότι ο πιο σύντομος δρόμος από το σημείο της δολοφονίας για τη Νέα Σμύρνη είναι μέσω Χαμοστέρνας και Καλλιθέας και όχι μέσω Πειραιώς, Ομόνοιας και Συντάγματος, όπου εντοπίστηκαν οι δράστες.
Ισχυρισμός τρίτος: Το θύμα τούς έκλεισε τον δρόμο με το ποδήλατο
◼ Οι αστυνομικοί που έφτασαν στο σημείο της δολοφονίας, έναν δρόμο με πλάτος 8,70 μ., κατέθεσαν ότι αριστερά και δεξιά υπήρχαν παρκαρισμένα αυτοκίνητα και ανάμεσα 4-5 μέτρα ελεύθερος δρόμος.
«Ο ένας κατηγορούμενος ισχυρίζεται ότι επί πέντε λεπτά και ο άλλος επί οκτώ δεν μπορούσαν να προσπεράσουν με μηχανάκι 250 κυβικών ένα ποδήλατο. Είναι δυνατόν;», ρώτησε η πολιτική αγωγή, με τον έναν αστυνομικό να απαντάει αρνητικά και τον δεύτερο να σημειώνει: «Αν ήμουν εγώ θα είχα μεγάλη άνεση να το προσπεράσω».
Χαρακτηριστική ήταν στο σημείο αυτό η παρέμβαση του εισαγγελέα που ρώτησε: «Ακόμα και αν το ποδήλατο που προπορευόταν έκανε ζιγκ ζαγκ, ήταν λόγος να μαχαιρώσουν τον οδηγό του;».
Οι δολοφόνοι Λιακόπουλος – Στεργιόπουλος
Ισχυρισμός τέταρτος: Τα μαχαίρια ήταν εργαλεία της δουλειάς τους και τα έδωσαν στην αστυνομία
◼ «Ο Λιακόπουλος είχε το μαχαίρι στο παπούτσι του, το είχε κρύψει για να μην εντοπιστεί εύκολα. Ηταν το μαχαίρι που είχε πάνω αίμα. Ο Στεργιόπουλος μου είπε ότι είχε το μαχαίρι για την ασφάλειά του», κατέθεσε ο ένας από τους δύο αστυνομικούς οι οποίοι συνέλαβαν τους δράστες, ενώ ο δεύτερος πρόσθεσε: «Δεν άκουσα τον Στεργιόπουλο να λέει ότι είχε μαχαίρι για επαγγελματικούς λόγους, ούτε είπε ότι το είχε στο χέρι του, ο συνάδελφός μου το είδε».
Ισχυρισμός πέμπτος: Δεν είχαν επίγνωση ότι είχαν μαχαιρώσει αλλοδαπό
◼ Ο τέταρτος μάρτυρας επιβεβαίωσε όσα είχε υποστηρίξει στην πρώτη του κατάθεση, πως «ένας από τους δράστες παραδέχτηκε σε ερώτηση συναδέλφου μου ότι “είχαμε επεισόδιο με έναν Πακιστανό”» και μίλησε για την έξαρση επιθέσεων εναντίον αλλοδαπών το 2013, προσθέτοντας πως «τότε άκουγα από τα ΜΜΕ ότι τις επιθέσεις αυτές τις έκανε η εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή».
Ο τρίτος σημείωσε ότι «τους ρώτησα αν έγινε σκηνικό με αλλοδαπό και μου είπαν ναι», ενώ ο δεύτερος κατέθεσε ότι «έμαθα πως παραδέχτηκαν συμπλοκή με αλλοδαπό από συνάδελφό μου».
Αλλά ο ισχυρισμός αυτός είχε ήδη καταρρεύσει παταγωδώς από τα πρώτα λεπτά της χθεσινής συνεδρίασης του δικαστηρίου, όταν ο πρώτος μάρτυρας στεκόταν μόλις τρία μέτρα μακριά από τους κατηγορούμενους και απαντούσε κατηγορηματικά στις ερωτήσεις της θορυβημένης από την κατάθεσή του υπεράσπισης: «Είμαι σίγουρος ότι μου είπαν: “Οι αλλοδαποί έχουν έρθει στη χώρα μας, μας κάνουν κακό. Καλά δεν του κάναμε;”. Λέω αυτό που άκουσα».
e-prologos.gr