Γιώργος X. Παπασωτηρίου

Ποιος πότισε με ρατσιστικό μίσος τον 18χρονο λευκό Αμερικανό, που σκότωσε 10 ανθρώπους σε σούπερ μάρκετ στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης; Ποιος σπέρνει μίσος στα ανθρωποειδή που σκότωναν συμβολικά κάθε μέρα κάθε ώρα το Θύμιο Μπουγά στον Πύργο; Ποια νέα κατάσταση δημιουργεί την ανάγκη αυτών των κτηνών να δημοσιοποιούν στα κοινωνικά δίκτυα τα εγκλήματά τους; Τα μέλη της Κου Κλουξ Κλαν έκρυβαν το πρόσωπό τους, καθώς κρέμαγαν τους Αφρομερικανούς, ενώ σήμερα τα ρατσιστικά εγκλήματα γίνονται σε απευθείας μετάδοση! Ο 18χρονος Αμερικανός ρατσιστής, εκτός από το τουφέκι και το αλεξίσφαιρο γιλέκο, φόρεσε κι ένα κράνος με κάμερα για να δείχνει “ζωντανά” το μακελειό! Δεν του αρκούσε να σκοτώσει, ήθελε και να το δείξει, να το αφηγηθεί στους ομοίους του. 

Σύμφωνα με τον ανατολικοβερολινέζο πρώην νεοναζί Ingo Hasselbach, η ηθική αδικία θα στείλει την βαθιά «πληγωμένη» προσωπικότητα στο ψυχιατρείο ή σε μία παρέα που θα τονώσει την αυτοπεποίθηση της, που θα λειτουργήσει ιαματικά στις ηθικές πληγές της. Αυτή η παρέα μπορεί να βρεθεί στο διαδίκτυο. Εκεί οι νεοναζιστικές ομάδες αλιεύουν τα μέλη τους. Οι κοινωνικά περιφρονημένοι νέοι θα βρουν σ’ αυτές τις φασιστικές ομάδες (ή στις ομάδες χουλιγκάνων) αναγνώριση και η αυτοπεποίθησή τους θα τονωθεί. Γι’ αυτό θα εξαρτηθούν έντονα απ’ αυτές. Από εδώ προκύπτει και ο φανατισμός για την ομάδα, η οποία γίνεται ένα είδος ναρκωτικού, απ’ το οποίο δεν μπορούν να απαλλαγούν, καθώς έξω από αυτή δεν βιώνουν κάποια αναγνώριση, δεν υπάρχουν, είναι αόρατοι.

Οι αλγόριθμοι των κοινωνικών δικτύων ενισχύουν αυτή την τάση, καθώς αποκλείουν την ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ του διαφορετικού. Αυτό συνιστά θεμελιώδη μεταβολή των δομικών συνθηκών αλληλοαναγνώρισης, αφού υπάρχουν μόνο κριτήρια που περιορίζουν στο ίδιο και στο όμοιο, στο ταυτόσημο. Γι’ αυτό η δημιουργία της «φούσκας όμοιων» μέσω των αλγορίθμων, οδηγεί σε όξυνση της αντιπαλότητας και σε παροξυσμό του μίσους. Η διαμαρτυρία, έτσι, αντί να στραφεί ενάντια στο κράτος και τους “από πάνω”, στρέφεται εναντίον του άλλου, του διπλανού. Για τη “φούσκα” των ακροδεξιών αντίπαλος θα είναι ο μετανάστης και ο πρόσφυγας, ο γκέι και ο αλληλέγγυος, ο μαύρος και οι γυναίκες.

Παλιότερα, η διέξοδος στην κοινωνική περιφρόνηση ήταν διττής κατεύθυνσης, είτε προς αρνητική (νέο-φασιστική) είτε προς δημοκρατική (συνδικαλισμός, φεμινισμός, αλληλεγγύη κ.ά.) κατεύθυνση. Τότε υπήρχαν και οι θεσμοί της «δημοκρατικής κοινωνίας» (νεολαίες κομμάτων, συνδικάτα, πολιτιστικά κινήματα και πολιτιστικά στέκια γειτονιών, δίκτυα καλλιτεχνών, αλληλέγγυων κ.ά.), που αντιστέκονταν στο φασισμό. Σήμερα, οι θεσμοί αυτοί είτε απαξιώνονται είτε χτυπιούνται άγρια από την κρατική καταστολή. Αντίθετα, οι φασιστικές οργανώσεις και οι νεοναζί, όπως το τάγμα Αζόφ, σύμβολα του οποίου χρησιμοποιούσε ο 18χρονος δολοφόνος, “ξεπλένονται” και νομιμοποιούνται από τον ίδιο τον Τζο Μπάιντεν. 

Δεν είναι τυχαίο ότι και στην Ελλάδα τα φασιστικά τάγματα εφόδου εμφανίζονται και πάλι…

*Φωτογραφία, “τα παράξενα φρούτα” που κρεμούσε στα δέντρα η Κου Κλουξ Κλαν

πηγή: artinews.gr