ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ

Την πολύνεκρη τραγωδία στα Τέμπη-που αποτελεί την τραγική κορωνίδα μιας βάρβαρης και απάνθρωπης πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων και κυνικής απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής-καταδίκασε εξ αρχής η Αγωνιστική Παρέμβαση Εκπαιδευτικών, καταθέτοντας στο Δ.Σ της ΕΛΜΕ Ηρακλείου πρόταση ψηφίσματος -που πλειοψήφισε και αποτελεί θέση του σωματείου– αναδεικνύοντας τις βαθύτερες και πραγματικές αιτίες της δυστυχίας που έσπειρε η σύγκρουση των τρένων, με τους δεκάδες νεκρούς -κυρίως νέους- πολλούς τραυματίες και αρκετούς αγνοούμενους.

Τόνισε τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και των προκάτοχων κυβερνήσεων των ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, που ξεπουλώντας τον ΟΣΕ, αλλά και όλο το δημόσιο πλούτο στα κοράκια του κεφαλαίου, έστρωσαν το δρόμο, για να παραδοθούν στην πυρά των συγκρουόμενων και φλεγόμενων βαγονιών δεκάδες νεανικές ψυχές, άλλοι να χαροπαλεύουν στα νοσοκομεία, άλλοι να μένουν ανάπηροι και άλλοι να παραμένουν αγνοούμενοι.

Τον πόνο των χαροκαμένων οικογενειών συμμεριστήκαμε, με δυνατή φωνή διεκδίκησης και καταδίκης του κρατικού εγκλήματος, χωρίς τη σιωπή που απαίτησε η συνδικαλιστική γραμμή των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ. Οι δυνάμεις αυτές από το χώρο του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ καλούσαν σήμερα (Παρασκευή 3/3) σε σιωπηρή διαμαρτυρία στην Πλατεία Ελευθερίας.

Εμείς από το χώρο της Αγωνιστικής Παρέμβασης Εκπαιδευτικών και της ΕΡΓΑΣ ακολουθήσαμε τη γραμμή της καταγγελίας της αντιδραστικής πολιτικής της ιδιωτικοποιήσης όλων των δημοσίων υποδομών της μεταφοράς, πολιτική που επιβλήθηκε από τους ιμπεριαλιστές κηδεμόνες με τα δεσμά της μνημονιακής εξάρτησης και οδηγεί τη νεολαία και τα λαϊκά στρώματα στον πραγματικό θάνατο, φυσικό, οικονομικό, πνευματικό και κοινωνικό.

Στη βάση, αυτή –και λόγω της συνάφειάς μας με τη μαθητική νεολαία- υποστηρίξαμε όλες τις μορφές καταδίκης του κρατικού εγκλήματος που υιοθέτησαν οι μαθητές μας για δυο μέρες (Πέμπτη και Παρασκευή), είτε με τη μορφή των καταλήψεων, είτε με τις εκδηλώσεις στα σχολεία τους, είτε με τις πορείες τους.

Την Παρασκευή οι μαθητικές διαμαρτυρίες οργανώθηκαν πιο μαζικά, με αποτέλεσμα να πραγματοποιηθεί το μεσημέρι μια μαζική μαθητική συγκέντρωση στο κέντρο της πόλης, στην οποία συμμετείχαμε και στηρίξαμε από το χώρο της προεδρίας της ΕΛΜΕ, όχι μόνο με την απόφαση του Δ.Σ, αλλά και με πολλές δηλώσεις στα τοπικά ΜΜΕ.

Παρ/λα το απόγευμα της ίδιας ημέρας ανταποκριθήκαμε στην πρόσκληση του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ για συγκέντρωση των σωματείων του Δημοσίου, χωρίς όμως να συμφωνούμε με τη θέση του …σιωπηρού πένθους που πρότεινε η ένοχη πολιτική γραμμή των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Αγωνιστική Παρέμβαση Εκπαιδευτικών μερίμνησε, ώστε να η ΕΛΜΕ να έχει το δικό της πανό και τη δική της θέση, που ήταν θέση «φωνής» και όχι σιωπής, θέση καταδίκης και διεκδίκησης. Έτσι, όταν στη συγκέντρωση διαπιστώσαμε ότι οι παρατεταγμένες δυνάμεις τους ΣΥΡΙΖΑ επεδίωκαν να υποτάξουν τη λαϊκή οργή σε… παράσταση αναμμένων κεριών, εγκαταλείψαμε την πλατεία της δημαγωγίας και βρεθήκαμε, μαζί με τους φοιτητικούς συλλόγους και άλλες πολιτικές δυνάμεις, στην πλατεία της δυναμικής διαμαρτυρίας στα Λιοντάρια.

Τον παλμό στη συγκέντρωση έδωσαν, κατά βάση, οι φοιτητικοί σύλλογοι, αλλά και πολλοί άλλοι χώροι και συλλογικότητες.

Στη συγκέντρωση συμπαραταχθήκαμε στο πανό της ΕΛΜΕ που καταδίκαζε την εγκληματική πολιτική της ΝΔ και όλων των κομμάτων του κεφαλαίου, ενώ από τον τηλεβόα διατρανώναμε την ανειρήνευτη αντίθεσή μας με το σάπιο σύστημα της …θανατηφόρας εξάρτησης και της πλουτοκρατίας που αυτές τις μέρες αποκαλύπτει, με τον πιο αποκρουστικό τρόπο, το πραγματικό του πρόσωπο.

Η πορεία ήταν μαζική και ειρηνική και με τη δυναμική της ανέδειξε ένα νέο κοινωνικό τοπίο οργής και διεκδίκησης, τοπίο που δείχνει ότι δεν είναι εύκολα ελέγξιμο και χειραγωγήσιμο από τις πολύχρωμες σειρήνες της λαϊκής παραπλάνησης.