Οι πρόσφατες βροχοπτώσεις και χαλαζοπτώσεις στη Θεσσαλία, Μακεδονία, Στερεά Ελλάδα, Θράκη κ.α. είχαν σαν αποτέλεσμα -και λίγο πριν τη συγκομιδή- εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών σιτηρών, καλαμποκιού, βαμβακιού, βιομηχανικής ντομάτας, οσπρίων, αμυγδάλων, κερασιών, ροδάκινων, τριφυλλιών, υπαίθριων οπωροκηπευτικών και άλλων αγροτικών προϊόντων να καταστραφούν σχεδόν ολοσχερώς, με τους παραγωγούς να βρίσκονται σε απόγνωση. Προβλήματα προκλήθηκαν επίσης σε σπίτια, αποθήκες και κτηνοτροφικές μονάδες.

Στην Κρήτη, οι αόριστες κυβερνητικές εξαγγελίες για δήθεν 50 εκατ. € για την κτηνοτροφία, αθετήθηκαν πριν καν γραφούν στα χαρτιά! Αντ’ αυτών δόθηκαν κάποια ελάχιστα ψίχουλα με τη μόνιμη επωδό της «αντοχής της οικονομίας». Τα άμεσα αιτήματα ενίσχυσης με 20 €/ζώο, τη μείωση των ενισχύσεων, τη σύνδεση με την παραγωγή και το ζωικό κεφάλαιο, την τιμή του γάλακτος, την αρπαγή των ιστορικών δικαιωμάτων παραδοσιακών χορτολιβαδικών εκτάσεων, στο όνομα των δήθεν «Δασικών Χαρτών». Παρ’ όλ’ αυτά τα «δάση» ισοπεδώνονται σύμφωνα με το Ν.4280/2014, Κεφ. ΣΤ΄ άρθ.45 Γενικές διατάξεις), ως εξής: «…Η παραπάνω γενική απαγόρευση του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου αυτής δεν ισχύει (δηλ οι αναδασωτέες χορτολιβαδικές εκτάσεις), εφόσον πρόκειται για εκτέλεση στρατιωτικών έργων που αφορούν άμεσα στην εθνική άμυνα της χώρας, για διανοίξεις δημόσιων οδών, για την κατασκευή και εγκατάσταση αγωγών φυσικού αερίου και πετρελαϊκών προϊόντων, την κατασκευή και εγκατάσταση έργων ηλεκτροπαραγωγής από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (Α.Π.Ε.), περιλαμβανομένων των μεγάλων υδροηλεκτρικών σταθμών και κάθε απαραίτητου έργου για τη λειτουργία αυτών, καθώς και των δικτύων σύνδεσής τους με το Σύστημα ή το Δίκτυο του άρθρου 2 του ν. 2773/1999 (Α ́ 286) κλπ, κλπ…».

Ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης πρόσφατα ενισχύθηκε οικονομικά με ποσό περίπου 8.500 ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) μετά από σχετική αίτησή του. Θυμίζουμε ότι το 2019 είχε πάρει αποζημίωση από τον ΕΛΓΑ για ελαιόδεντρα που είχαν υποστεί ζημιές από πλημμύρες. Και η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου: «Ο Πρωθυπουργός ενεργοποιεί πολλά χρόνια, τα τελευταία 10 χρόνια, ιστορικά δικαιώματα -είναι όρος αυτός της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής- σε ό,τι αφορά την προϋπόθεση για την καταβολή αγροτικών ενισχύσεων, από αγροτεμάχια που ανήκαν στην οικογένειά του και πέρασαν στην ιδιοκτησία του». Κι ενώ τα ιστορικά δικαιώματα ισχύουν για τον Μητσοτάκη, για χιλιάδες κτηνοτρόφους της Κρήτης καταπατούνται από άδικους νόμους, υπέρ των συμφερόντων της ολιγαρχίας!

Ο «στρατηγός άνεμος», η «πύρινη λαίλαπα», ο «καπετάν χιονιάς», η «κλιματική αλλαγή», τα «ακραία καιρικά φαινόμενα» κλπ, κλπ, που επικαλούνται οι εκάστοτε κυβερνήσεις, αποτελούν φτηνιάρικα άλλοθι προκειμένου να συγκαλυφθούν οι τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες. Ευθύνες που συνίστανται πρώτα και κύρια στην απαρέγκλιτη εφαρμογή της καταστροφικής ΚΑΠ, στην έλλειψη ενός ολοκληρωμένου κρατικού σχεδιασμού και την αναγκαία χρηματοδότηση και τέλος στην παντελή έλλειψη αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας, αντιχαλαζιακών έργων, έγκαιρων προειδοποιήσεων ΕΜΥ, ανεμομεικτών, φραγμάτων και ταμιευτήρων νερού, και στη μη αντικειμενική εκτίμηση και αποκατάσταση στο 100% των ζημιών από τον ΕΛΓΑ κατ’ εντολή του υπΑ.Α&Τ.

Για τη χώρα μας οι επιπτώσεις της εφαρμογής της ΚΑΠ ήταν ιδιαίτερα οδυνηρές, δεδομένης της εξάρτησης από τα ξένα μονοπώλια φυτοφαρμάκων και κτηνιατρικών σκευασμάτων, μηχανημάτων και εργαλείων, λιπασμάτων, ζωοτροφών, σπόρων κλπ γεωργικών και κτηνοτροφικών εφοδίων. Παράλληλα, οι υπέρογκες αυξήσεις σε πετρέλαιο και ηλεκτρική ενέργεια (και λόγω του πολέμου στην Ουκρανία) εκτόξευσαν το κόστος παραγωγής του αγροτικού προϊόντος, ενώ οι τιμές στα ράφια των σούπερ μάρκετ τετραπλασιάστηκαν. Μονάχα στην τριετία Νοε. 2020 – Νοε. 2022 το κόστος παραγωγής αυξήθηκε πάνω από 40,5% την ίδια στιγμή που οι τιμές των αγροτικών προϊόντων μόνο κατά 15%!

Σημειώνουμε, πως η χώρα μας είναι σήμερα μία χώρα συνταξιούχων, ανέργων και οικονομικά μη ενεργών πολιτών, με ανάλογες συνέπειες στην οικονομία και στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Πιο συγκεκριμένα, ο πληθυσμός της Ελλάδας που δεν εργάζεται υπερβαίνει τα 7 εκατομμύρια! Με 4.740.000 άτομα εργατικό δυναμικό, 3.500.000 άτομα στην απασχόληση, 1.240.000 άτομα στην ανεργία και 2.650.000 άτομα στη σύνταξη δεν μπορεί να προσδοκά μέσα σε αυτό το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα της εξάρτησης, ούτε αποκατάσταση των σοβαρών ανισορροπιών (Στοιχεία: Η Ελλάδα με αριθμούς 2020) στη βιωσιμότητα και την ανάταξη του κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού, πράγμα το οποίο επιφέρει ως άμεσο αποτέλεσμα τη μόνιμη φτωχοποίηση του μεγαλύτερου μέρους του ελληνικού πληθυσμού. Παράλληλα το 8,6% του εργατικού δυναμικού, που ασχολείται με τη Γεωργία, Κτηνοτροφία, Αλιεία, συνεχώς ξεκληρίζεται, εξαιτίας της απαξίωσης της αγροτικής παραγωγής. Και για να «χρυσωθεί» το χάπι για τη φτωχομεσαία αγροτιά, έχουν γίνει σοβαρές προσπάθειες στην κατεύθυνση του «επιχειρηματία αγρότη» στον οποίο προσβλέπει η ΕΕ. Αυτό το μοντέλο του «λίγο απ’ όλα» δήθεν πολυαπασχολούμενου αγρότη, με τις συμπληρωματικές δραστηριότητες στον αγροτουρισμό, στο περιβάλλον, στη μεταποιητική βιομηχανία, στη βιοτεχνία, στις υπηρεσίες κλπ, έχει καθορίσει σαν πρότυπο η Κομισιόν, η οποία προφανώς δεν παίρνει υπόψη της ούτε την έλλειψη μεταποιητικής βιομηχανίας, ούτε την ανεξέλεγκτη ρυπογόνα δράση των υπαρχόντων, ούτε το τεράστιο κόστος παραγωγής του αγροτικού προϊόντος, ούτε την παλινδρόμηση του τουριστικού ρεύματος, ούτε την παντελή έλλειψη υποδομών, ούτε τον δραστικό περιορισμό των χορτολιβαδικών εκτάσεων (λόγω ανεμογεννητριών), ούτε τον μικρό κλήρο των Ελλήνων αγροτών. Εξάλλου, οι επιπτώσεις της εφαρμογής της ΚΑΠ ήταν ιδιαίτερα οδυνηρές, αφού αποτέλεσε την ταφόπλακα σε μία σειρά παραδοσιακές καλλιέργειες, όπως το λάδι, ο καπνός, η σταφίδα, το βαμβάκι, τα ζαχαρότευτλα, τα δημητριακά κλπ. Σημειώνουμε, πως ο χαρακτηρισμός της «παραδοσιακής καλλιέργειας» επέχει μία μακραίωνη ασχολία με ένα συγκεκριμένο αγροτικό προϊόν στην οποία συμπυκνώνονται πείρα και γνώση, βελτίωση και εμπλουτισμός που έχουν ως αποτέλεσμα την ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση του προϊόντος.

Μέσα στα χρόνια, όλα αυτά ξεπεράστηκαν και σήμερα έχουμε ένα μωσαϊκό αγρότες-τουριστικούς πράκτορες, αγρότες-φωτοβολταϊκών, αγρότες-προϊόντων Π.Ο.Π., αγρότες-ιδιοκτήτες «Ψαρού» Μυκόνου, αγρότες-καφετζήδες, αγρότες-βουλευτές, μέχρι και αγρότες-πρωθυπουργούς! Η φτωχομεσαία αγροτιά, που εξακολουθεί να αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της αγροτικής οικονομίας, βρίσκεται στα αζήτητα, την ίδια στιγμή που η χώρα ετοιμάζεται να δεχθεί επισιτιστική κρίση!

Παράλληλα, η αγροτική παραγωγή είναι άμεσα συνδεδεμένη (και μάλιστα επεκτείνεται καθορίζοντας και το τι θα παραχθεί) τόσο με τη βιομηχανική, όσο και με τις τράπεζες. Κατά πάγια πρακτική, ο αγρότης πρώτα δανείζεται κεφάλαιο για να καλλιεργήσει τη γη του και με τη συγκομιδή ξεπληρώνει τα χρέη του. Κατά συνέπεια αντί να υπάρχει σχέση-συνάρτησης με το βιομηχανικό (γεωργικά εφόδια κλπ) και τραπεζικό (χρήμα, διευκολύνσεις κλπ), υπάρχει σχέση-εξάρτησης, με την αγροτική γη να έχει υποθηκευτεί εξ ολοκλήρου στο τραπεζικό και βιομηχανικό κεφάλαιο.

Σαν συμπέρασμα μπορούμε να πούμε ότι η αγροτική παραγωγή συρρικνώνεται χρόνο με το χρόνο, με αποτέλεσμα η συμμετοχή του αγροτικού προϊόντος στο ΑΕΠ της χώρας να μειωθεί από 5,75% το 2000, στο 3,7% το 2006 και στο 3% το 2017. Παράλληλα το έλλειμμα του Αγροτικού Εμπορικού Ισοζυγίου από 1, 029 δισ. € το 2000, να εκτοξευθεί στα 2,998 δισ. € το 2007, ενώ σήμερα λόγω της μείωσης των εισαγωγών, έχει εξισορροπηθεί.

Μπροστά στον επερχόμενο αφανισμό που προωθεί η αντιδραστική αγροτική πολιτική της ΕΕ και αποδέχεται και συνυπογράφει η κυβέρνηση της Δεξιάς, η ελληνική αγροτιά δεν μπορεί να παραδέρνει μέσα στα θολά μέτωπα που συγκροτούν οι ευρωλάγνοι θιασώτες της μνημονιακής πολιτικής, της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και του ΜέΡΑ25 μαζί με τους τραγικούς αμετανόητους αριστερούς θαυμαστές της συνδιανομής και της συνδιαχείρισης. Είναι καιρός η στερεή, ανυπόταχτη βάση να δώσει το βροντερό παρόν μέσα από τους αγροτικούς συλλόγους, μέσα από τους συνεταιρισμούς, μέσα από εξωραϊστικά σωματεία και να αναδείξει τους φυσικούς ηγέτες της έξω και πέρα από τις μικροκομματικές μεθοδεύσεις και αδιαφανείς συναλλαγές.

Γιατί τα μέτωπα δεν χτίζονται πάνω στην άμμο της ευκαιρίας, αλλά πάνω στο γρανιτένιο υπόβαθρο των αρχών ενός κινήματος.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος