Στην πρόσφατη (μνημονιακή) περίοδο του συνδικαλιστικού κινήματος, η συνδικαλιστική παράταξη της ΔΑΚΕ μας έχει συνηθίσει σε δηλώσεις και υποδείξεις νομιμοφροσύνης. Η νομιμοφροσύνη όμως της ΔΑΚΕ Λέσβου φαίνεται να εξαντλήθηκε όταν ενημερώθηκε για την εισαγγελική έκκληση να μη χρησιμοποιείται ο όρος λαθρομετανάστης προς αποφυγή καλλιέργειας κλίματος ρατσισμού και ξενοφοβίας.

Συγκεκριμένα, στις 17-9-2018, συζητήθηκε το θέμα «Εισαγγελική Έκκληση για τον Όρο Λαθρομετανάστης» το οποίο έβαλε στην ημερήσια διάταξη ο αιρετός, αντιπρόεδρος της ΕΛΜΕ Λέσβου και πρόεδρος της ΔΑΚΕ Απόστολος Βαρελτζής, ο οποίος έκανε και την εισήγηση.

Στην εισήγηση δήλωσε ότι ο κλάδος πρέπει να ενημερωθεί για την ετυμολογία όλων των όρων που χρησιμοποιούνται για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, για να καταλήξει ότι ο όρος «λαθρομετανάστης» είναι αυτός που αποδίδει καλύτερα τον «παράνομο μετανάστη».

Με τον κο Βαρελτζή συμφώνησαν και τα υπόλοιπα μέλη της ΔΑΚΕ κι έτσι η εισήγηση πέρασε ως απόφαση της ΕΛΜΕ Λέσβου με 4 ψήφους (ΔΑΚΕ) ενώ μειοψήφησαν η Αγωνιστική Παρέμβαση και το ΠΑΜΕ. Η Αυτόνομη Πρωτοβουλία (ΣΥΝΕΚ) απουσίαζε από τη συνεδρίαση παρότι γνώριζε την ημερήσια διάταξη, μία τακτική που έχει ακολουθήσει σε αρκετές συνεδριάσεις, και αποτελεί προφανώς πολιτική απόφαση που συντελεί στην πλήρη παράλυση του σωματείου.

Θεωρούμε ότι η ΔΑΚΕ, με τον συγκεκριμένο τρόπο, ξεδιπλώνει την ακροδεξιά ατζέντα της Νέας Δημοκρατίας προκειμένου να κάνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που οφείλει ως συνδικαλιστική παράταξη εκπαιδευτικών. Καθ’ όλη τη διετία της απόλυτης πλειοψηφίας της, με όλες τις αποφάσεις τις οποίες έχει λάβει, αποτελεί, συστηματικά και συνειδητά, «πλυντήριο» ακροδεξιών απόψεων. Από τα εθνικοπατριωτικά ψηφίσματα για τους «δύο στρατιωτικούς της Ανδριανούπολης» και της «προδοσίας του Μακεδονικού» έως την αντικαταστατική προσπάθεια «ξεπλύματος» του εθνικοσοσιαλιστή, πρώην διευθυντή, Βασίλη Μακρυπούλια και τα μισαλλόδοξα κηρύγματα του μέλους της ΔΑΚΕ Αλέκου Κουτσαντώνη.

Ούτε κουβέντα για τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας και την αντιμεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που έχει εγκλωβίσει χιλιάδες κόσμου σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Ανατολικό Αιγαίο και σε όλη την Ελλάδα, που δημιουργεί και συντηρεί κολαστήρια τύπου Μόρια. Ούτε κουβέντα για την ομοθυμία κυβέρνησης – ΝΔ η χώρα μας να μοιράζεται κοινές αξίες με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και να μετέχει ενεργά στους πολεμικούς, αντιλαϊκούς σχεδιασμούς τους. Ούτε κουβέντα για το κεφάλαιο, τους πολέμους, τον ιμπεριαλισμό που ιστορικά δημιουργούν τα ρεύματα της προσφυγιάς και της μετανάστευσης.

Στην ακριτική Λέσβο το φάντασμα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας είναι εδώ. Διαχέεται στον κοινωνικό ιστό κάνοντας την εμφάνιση του σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και σε όλους τους εργασιακούς χώρους. Λιπαίνεται από την κρίση, την ανεργία, τη φτώχεια και την κοινωνική εξαθλίωση, που παρουσιάζονται από τις κυβερνήσεις σαν τη νέα κανονικότητα.

Κάποιοι μέσα απ’ αυτό το φαινόμενο προσπαθούν να «χτίσουν καριέρα». Κάποιοι από αυτούς είναι εκπαιδευτικοί οι οποίοι πολιτεύονται στο χώρο της εκπαίδευσης. Στην προεκλογική τους προσπάθεια να μαζέψουν και τους πιο ακραίους της τάσης τους μιλούν για ανθρώπους “λαθραίους”.

Ο όρος «λαθρομετανάστης» στον δημόσιο λόγο προσβάλει το τεκμήριο της αθωότητας αλλά και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια του ατόμου στο οποίο αναφέρεται, αφού του αποδίδει μια ενοχή. Χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους αυτούς «λαθραίους» σε μια εποχή με εξαιρετικά εύθραυστες ισορροπίες, στην οποία η λογική και η ευαισθησία μας κρέμονται από μια λεπτή κλωστή και αποτελούν το μόνο στοιχείο που μας αποτρέπει από το να μετατραπούμε σε μια κοινωνία ανθρωποφάγων που θα επιτίθεται σε κάθε τι «ξένο» και «αλλότριο». Γιατί φαίνεται πως ότι δεν «ορίζουμε» θεωρούμε οτι μπήκε στη ζωή μας λαθραία.

Ας θυμηθούμε όμως πού οδηγεί μια τέτοια λογική:

Ας θυμηθούμε τις κανιβαλιστικές διαθέσεις που ομάδα της τοπικής κοινωνίας μας επέδειξε τους τελευταίους μόλις μήνες.

Το πογκρόμ της 22ας Απριλίου όπου μεγάλο μέρος της κοινωνίας της Λέσβου συμμετείχε πετώντας πέτρες, κροτίδες και άλλα αντικείμενα σε μικρά παιδιά, “λαθραία παιδιά”, κοιτάζοντας, επικρατώντας, δικαιολογώντας. Τους αγανακτισμένους παλικαράδες που πίσω απο τα ματ προσπαθούσαν να δώσουν κι αυτοί καμία κλωτσιά στους ήδη εξουθενωμένους απεργούς πείνας στη πλατεία Σαπφούς, τον Νοέμβριο του 2017.

Ας θυμηθούμε το πλήθος που “έφαγε” τον αδύναμο, τον πεσμένο κάτω και πνιγμένο στο αίμα του, Ζακ, στην Ομόνοια.

Αυτούς που φώναζαν «πέσε» στον απελπισμένο που απειλούσε να αυτοκτονήσει πηδώντας από μια ταράτσα, πριν λίγες μέρες κάπου στην Αθήνα.

Ολοι αυτοί οι αδύναμοι ή παράνομα εισερχόμενοι στη ζωή μας ειναι, με αυτή τη λογική, “λαθραίοι”.

Στην περίπτωση της κοινωνίας της ακριτικής Λέσβου, για έναν παραπάνω λόγο, τα πράγματα είναι ακόμη πιο εύθραυστα. Πρόκειται για μια κοινωνία της οποίας ένα κομμάτι βρίσκεται πολύ κοντά στο να γίνει κάτι που δεν λέγεται ούτε αλληλεγγύη ούτε αξιοπρέπεια.

Κείμενα σαν αυτά της ΔΑΚΕ Λέσβου προωθούν τον ρατσισμό και τη ξενοφοβία μεσα στα σχολεία. Ποιοι εκπαιδευτικοί θα διδάξουν τα παιδιά των μεταναστών, όταν το ίδιο τους το σωματείο προάγει εναν όρο υβριστικό; Και αντί να αμβλύνει τις όποιες αναστολές τους τις τροφοδοτεί; Πώς θα μάθουν οι μάθητές να φέρονται με εκτίμηση στους αλλοδαπούς συμμαθητές τους όταν οι ίδιοι οι καθηγητές τους, μέσω του σωματείου τους, τους αποκαλούν “λαθραίους”;

Οι άνθρωποι αυτοί δεν ήρθαν εδώ από επιλογή. Τους ανάγκασαν οι όποιες συνθήκες (πόλεμοι, φτώχια, πείνα, πολιτικοί λόγοι κα) να έρθουν στην Ευρώπη με όποιον τρόπο είναι αυτό εφικτό. Και όταν εισαι διωκώμενος ο πιο εφικτός τρόπος δεν είναι το να περάσεις τα σύνορα με ταυτότητα ή διαβατήριο σαν να πηγαίνεις ταξίδι.

Αυτά βέβαια είναι ψιλά γράμματα για την ΔΑΚΕ Λέσβου, την στιγμή μάλιστα που μέλη της έχουν προβεί δημόσια σε εξαγγελίες ρατσιστικών λόγων και απειλών προς κάθε “λαθραία” εισερχόμενο.

Επικίνδυνοι λόγοι, σε εύθραυστους καιρούς…

Επικίνδυνοι λόγοι, σε εύθραυστους καιρούς. Ας γνωρίζουν όμως πως οι μετανάστες μαθητές που θα φοιτήσουν στα σχολεία μας δεν είναι μόνοι. Οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί έχουν αποδείξει ότι μαζί με την κιμωλία ξέρουν να κουβαλούν επάξια την αλληλεγγύη και την συμπαράσταση στους κατατρεγμένους. Αποδίδοντας υπέρτατη σημασία στην ανθρώπινη ύπαρξη και αξιοπρέπεια. Γιατί για τους δασκάλους που σέβονται το έργο τους

λαθραίοι άνθρωποι δεν υπάρχουν.

Υπάρχουν μόνο άνθρωποι.

Μυτιλήνη 10 -10- 2018

Αγωνιστική Παρέμβαση