Στα Γιάννινα, η Εργατική Πρωτομαγιά του 1923 μέσα από το Ριζοσπάστη 
της εποχής.
Είναι γνωστό ότι τον Μάρτιο του 1923 είχε γιορταστεί και η επέτειος 
της Κομμούνας, ενώ τον Ιανουάριο του 1924 έγινε εκδήλωση ύστερα από 
κάλεσμα της ΟΚΝΕ στη μνήμη της Ρόζας Λούξεμπουργκ και του Καρλ 
Λίμπκνεχτ. Ο κομμουνιστικός όμιλος της πόλης φαίνεται ότι είχε αρχίσει να δυναμώνει μετά τη δημιουργία του το 1919

Το πώς έγινε η γιορτή μάς το διηγείται η ανταπόκριση του «Ριζοσπάστη» στις 7 Μαΐου.
Διευκρινίσεις για ορισμένα ονόματα: το “Ιούλιος Συνγουλέριος” ήταν το 
ψευδώνυμο του ποιητή Γιοσέφ Ελιγιά και το “Δ. Τανάλιας” ήταν το 
ψευδώνυμο Κ. Βάρναλη.

ΓΙΑΝΝΕΝΑ 1 Μαϊου. -Χτες παρ’ όλη την κακοκαιρία και τις ύπουλες ενέργειες μερικών πολιτικάντηδων η Εργατική Πρωτομαγιά γιορτάστηκε πανηγυρικότατα στο εξοχικό καφενείο Ζάππειο.

Η συγκέντρωση στο καφενείο άρχισε στις 8 το πρωί. Κατά τις 8 ο γενικός γραμματεύς του εργατικού Κέντρου σ. Μαυρομάτης έδωσε το σύνθημα της έναρξης.

Πρώτος μίλησε ο σ. Παλάσκας που εξιστόρησε τα συμβάντα των εργατών της Αμερικής και τελείωσε λέγοντας πως η εργατιά της Ελλάδος, μαζύ με το Διεθνές Προλεταριάτο δεν ξέχασε το αδικοχαμένο εργατικόν αίμα και ότι σήμερα πια, έχοντας για παράδειγμα την αυτοθυσία των εργατών της Αμερικής και την πρωτοπορία της Κοινωνικής Επαναστάσεως στη Σοβιετική Ρωσία θα βαδίση όχι πια προς την επιτυχία του οκταώρου, αλλά προς κατάκτησιν αυτής της πολιτικής εξουσίας από τα χέρια της αμαρτωλής αστικής τάξεως. Ενθουσιώδεις ζητωκραυγές σκεπάσανε το τέλος του λόγου του υπέρ της Σοβιετικής Ρωσσίας και της Διεθνούς επαναστάσεως.

Δεύτερος ο σ. Ιούλιος Συνγουλιέρος απήγγειλε ένα δικό του Σοσιαλιστικό ποίημα κι ύστερα έλαβε το λόγο ο σ. Βενέτης. Με την ετοιμολογία και τη χαριτολογία που τον διακρίνει στιγμάτισε τη Διεθνή αντίδραση καθώς και τους διαφόρους “αντιδραστικούς τενεκέδες”, Βράγκελ, Ντεμίντωφ και Σία. Ύστερα ανέπτυξε πολύ ξάστερα τα θέματα του ψηφίσματος και τελείωσε λέγοντας πως αυτά δεν αποτελούν παρά τις άμεσες απαιτήσεις της Ελληνικής εργατικής τάξεως και πως ο τελικός μας σκοπός είναι η κατάκτησις της πολιτικής εξουσίας απ’ το Προλεταριάτο όλου του Κόσμου και της Σοβιετοποιήσεως της Οικουμένης. Παρατεταμένα χειροκροτήματα σκεπάσανε το λόγο και πριν διαβαστεί το ψήφισμα ο σ. Ιούλιος Συνγουλιέρος απάγγειλε κάμποσα κομμάτια απ’ το “Φως που καίει” του Δ. Τανάλια και το “Παραμύθι” του Χατζόπουλου. Επίσης ο Σ. Παπασγούρας απήγγειλε ένα ωμορφογραμμένο λογίδριο και αφού διαβάστηκε το ψήφισμα, ο κόσμος διαλύθηκε στο τόπο γιατί οι αρχές δεν επέτρεψαν την επίδοση του ψηφίσματος στη Γ. Διοίκησι εν διαδηλώσει. Ιδιαιτέραν επιμέλειαν έδειξε η μανδολινάτα και το κόρο της Νεολαίας και η γιορτή κλίστηκε με τη Διεθνή.

Όσοι απ’ τους διανοουμένους παρευρεθήκανε συνεχάρησαν θερμά την διοργανωτική επιτροπή για την τάξη και την λαμπρήν εμφάνιση της γιορτής.