Τρεις θάνατοι, 250.000 παροχές κομμένες από το δίκτυο ηλεκτροδότησης, κλειστή για μέρες η Νέα Οδός (Εθνική Οδός Αθηνών-Λαμίας), διακοπές και στα άλλα δίκτυα (ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΕΥΔΑΠ κλπ) και άλλες καταστροφές ήταν το αποτέλεσμα της κακοκαιρίας «Μήδεια», που βρήκε τον κρατικό μηχανισμό παντελώς απροετοίμαστο, παρά το γεγονός ότι υπήρξαν προγνώσεις γι’ αυτήν δυο βδομάδες πριν.
Μια κλασσική κακοκαιρία που -πέρα από τους θανάτους, τις καταστροφές και την ταλαιπωρία των πολιτών- φέρνει στο φως «εικόνες από το μέλλον» που θα είναι ακόμη πιο άγριες και σκληρές. Και θα είναι πιο σκληρές και άγριες όσο περισσότερο ιδιωτικοποιείται ο τομέας της ενέργειας -και όχι μόνον-, που συνεχίζει -μέσα από αλλεπάλληλες δημοπρασίες- να κομματιάζεται και να ξεπουλιέται στο ξένο και στο ντόπιο κεφάλαιο. Άλλωστε, πέρα από κάποιες περιπτώσεις από παρατεταμένες απεργιακές κινητοποιήσεις, ουδέποτε στο παρελθόν προέκυψε τέτοιο μεγάλο «black out» από κακοκαιρία. Μέχρι και ο γκουρού των ιδιωτι­κοποιήσεων» Στέφανος Μάνος εξέφρασε την οργή του για τις διακοπές ρεύματος, λέγοντας ότι πρώτη φορά συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Και δεν είναι η αιτία για το πρόβλημα η επικάλυψη αρμοδιοτήτων -που έδωσε τη δυνατότητα σε όλους τους «ανευθυνο-υπεύθυνους» (ΔΕΗ, Υπουργεία, Περιφέρεια, Δήμους, Δασαρχείο, Αποκεντρωμένη) να παίζουν την «κολοκυθιά» της αποποίησης ευθυνών-, που επικαλέστηκε ο Μητσοτάκης και για το οποίο δήλωσε ότι θα επιβάλει την «τάξη».
Οι εκάστοτε κυβερνήσεις με τις πολιτικές τους κατάφεραν να κάνουν τη ΔΕΗ ζημιογόνα, βάσει ενός προδιαγεγραμμένου σχεδίου για την εκποίησή της και την αρπαγή των «ασημικών» του κλάδου της ενέργειας από τους ξένους δυνάστες.

Ξεκίνησαν με τις σκανδαλώδεις-ληστρικές συμβάσεις που της επιβάλλονται από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) για τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, με τις αποικιοκρατικού τύπου συμβάσεις της «ΠΕΣΙΝΕ», μέχρι τις σκανδαλώδεις ρυθμίσεις προς όφελος του «Ομίλου Μυτιληναίου».

Αλλά πολύ περισσότερο μέσα από τις μνημονιακές υπαγορεύσεις της ΕΕ για «απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας», με τις εξωφρενικές απαιτήσεις για διαχωρισμό του δικτύου από την παροχή και της παροχής από την παραγωγή (ΔΕΗ, ΔΕΔΔΗΕ, ΑΔΜΗΕ), με αποτέλεσμα την εμφάνιση πλειάδας «παρόχων», που πουλούν ρεύμα χωρίς κατ’ ανάγκη να παράγουν, αποσκοπώντας στο εύκολο κέρδος και που οδηγεί στην παρακμή του δικτύου, αφού η συντήρησή του δεν επιφέρει κέρδος.
Έτσι συνακόλουθα, περικόπηκαν παραπέρα οι δαπάνες για τη συντήρηση του δικτύου και των υποδομών που αφορούν την ηλεκτροδότηση των λαϊκών νοικοκυριών, με το μηχανισμό του ΔΕΔΔΗΕ εδώ και χρόνια υποστελεχωμένο να αναθέτει σε εξωτερικά συνεργεία τόσο την αποκατάσταση των βλαβών, όσο και την εύρυθμη λειτουργία του δικτύου.

Μα το «χοντρό παιγνίδι» έγινε με την υποχρέωση της ΔΕΗ με το 3ο μνημόνιο να πουλάει στους «παρόχους» φθηνά (με τιμή εκκίνησης που ορίζεται από την ΡΑΕ στο κόστος παραγωγής), χωρίς δηλαδή το παραμικρό οικονομικό αντάλλαγμα, συγκεκριμένη ποσότητα ηλεκτρικού ρεύματος που προέρχεται από τη λιγνιτική και υδροηλεκτρική παραγωγή της, με στόχο την ανακατανομή μεριδίων στη λιανική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και τη σταδιακή μείωση των μεριδίων της ΔΕΗ κάτω του 50%.
Μέχρι στιγμής έχουν γίνει πέντε τέτοιες «δημοπρασίες», με αποτελέσματα οι «πάροχοι», χωρίς κανένα κόστος να κερδίζουν από τη διαφορά τιμής μεταξύ της φτηνής που αγοράζουν από τη ΔΕΗ και αυτής που πουλάνε στους καταναλωτές, πέραν του γεγονότος της εξαγωγής φτηνού ηλεκτρικού ρεύματος που κάνουν, με τις εισαγωγές ηλεκτρικού ρεύματος για την κάλυψη των αναγκών της χώρας σε ηλεκτρική ενέργεια να αυξάνονται!!!

Και το «έργο» συνεχίζεται με τα 11 επενδυτικά σχήματα που εκδήλωσαν το ενδιαφέρον τους για την απόκτηση του 49% των μετοχών του ΔΕΔΔΗΕ και έπεται συνέχεια.

Είναι προφανές ότι θα οδηγηθούμε με αυτά και με τα άλλα (την «πράσινη» ενέργεια των ανεμογεννητριών, των φωτοβολταϊκών και της καύσης βιομάζας) σε πλήρη ιδιωτικοποίηση του τομέα της ενέργειας. Και πέρα από την ενέργεια, στον ίδιο δρόμο βρίσκονται και άλλα δημόσια αγαθά, τα δίκτυα ύδρευσης (ΕΥΔΑΠ), λιμανιών, σιδηροδρόμων, Εθνικών Οδών (μετά το πρόσφατο φιάσκο της Νέας Οδού, αποτελεί σκάνδαλο η επιμονή της κυβέρνησης να ιδιωτικοποιήσει την Εγνατία Οδό), η Υγεία, η Παιδεία κ.ά.

Για όλο αυτό το μπαράζ των ιδιωτικοποιήσεων είναι χαρακτηριστικά -και αξίζει να σχολιαστούν- τα αποτελέσματα από δυο παραδείγματα σε ναυαρχίδες του καπιταλιστικού κόσμου, που έχει σαν πρότυπα και η ελληνική κυβέρνηση (ΗΠΑ – Βρετανία στην ενέργεια και στους σιδηροδρόμους, αντίστοιχα) και που προδιαγράφουν ένα ζοφερό μέλλον για τους λαούς.

Για «Το black out του καπιταλισμού αλά … Τέξας,» μιλάει το «Βήμα της Κυριακής».

Στο Τέξας που είναι συνώνυμο με το πετρέλαιο και την ενέργεια, όπου το 1999 αποφασίστηκε η πλήρης απελευθέρωση και απορρύθμιση αγοράς ενέργειας από Δημοκρατικούς, Ρεμπουμπλικάνους, Εταιρείες και καταναλωτές. Με μια κακοκαιρία στις 15 Φλεβάρη έμειναν για μέρες χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και θέρμανση, με εκτεταμένα και τα προβλήματα υδροδότησης. Η σφοδρή κακοκαιρία γονάτισε το σύστημα παροχής ενέργειας, που δεν ήταν διασυνδεδεμένο με διαπολιτειακά δίκτυα και δεν μπορούσε να δανειστεί ρεύμα από άλλες πολιτείες. «Το αόρατο χέρι της αγοράς», με τον ανταγωνισμό για φθηνότερες τιμές, δεν επέτρεψε επενδύσεις για τη συντήρηση του δικτύου και προστασία από ακραία καιρικά φαινόμενα και βρήκε το σύστημα χωρίς απόθεμα ενέργειας. Μέσα σε λίγες ώρες προέκυψε εκτόξευση των τιμών ρεύματος στα ύψη (κατά 9000%), ζητώντας από τα νοικοκυριά 5.000 δολάρια μέχρι και 16.000 δολάρια για κατανάλωση λίγων εβδομάδων!!! Από έρευνα δε της εφημερίδας «Wall Street Journal» προέκυψε ότι οι καταναλωτές στην 20ετία πλήρωσαν 28 δισ. δολάρια ακριβότερα στις ιδιωτικές εταιρείες, από όσο πλήρωναν με τις κρατικές εταιρείες!!!

Στη Βρετανία η νέα συντηρητική κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον ομολόγησε πρόσφατα την αποτυχία του μοντέλου ιδιωτικοποίησης των βρετανικών σιδηροδρόμων και ανακοίνωσε την επανεθνικοποίηση του δικτύου της Βόρειας Αγγλίας, του μεγαλύτερου της χώρας, που εξυπηρετεί περισσότερους από 500 σταθμούς, μεταξύ άλλων και μεγάλων πόλεων της Βρετανίας, όπως Λιντς, Λίβερπουλ, Μάντσεστερ, Νιουκάστλ. «Καταστροφική» χαρακτήρισαν την ιδιωτικοποίηση των βρετανικών σιδηροδρόμων και οι Εργατικοί στην 25η επέτειο από την αποκρατικοποίησή τους, εκτιμώντας πως αυτή κοστίζει στους φορολογούμενους 5 δισ. στερλίνες κατ’ έτος, ενώ οι ανατιμήσεις στα εισιτήρια έχουν φτάσει στο 20%, με ταυτόχρονη την αύξηση των ατυχημάτων, τις καθυστερήσεις και την ταλαιπωρία του επιβατικού κοινού.

Είναι η γνωστή τακτική, το κράτος να πουλάει φιλέτα και άλλα δημόσια αγαθά στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος όσο μπορεί κερδοφορεί σε βάρος τους και σε βάρος των πολιτών, τα αρμέγει μέχρι να τα στραγγίσει, τα αφήνει χωρίς συντήρηση, τα εξαθλιώνει και έτσι απαξιωμένα τα ξαναγυρνάει στο κράτος, που τα στηρίζει στα πόδια τους με τα χρήματα των εργαζομένων, αυξάνοντας το συνολικό κόστος τους γι’ αυτούς.
Σε αυτές τις «εικόνες από το μέλλον» μάς οδηγούν οι πολιτικές ιδιωτικοποίησης της ενέργειας και άλλων δημόσιων αγαθών. Απέναντι σε αυτές τις πολιτικές πρέπει να αναπτυχθεί ένα κίνημα υπεράσπισης του ηλεκτρικού ρεύματος, του νερού, των μεταφορών, της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας, ως δημόσιων αγαθών, στα οποία πρέπει να έχουν πρόσβαση οι πάντες και να αντιμετωπισθούν ως μια κρίσιμη παράμετρος για το δημόσιο χαρακτήρα της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ, της Εγνατίας και άλλων δημόσιων οργανισμών.

Το κίνημα αυτό εντάσσεται εκ των πραγμάτων στο συνολικότερο αγώνα του λαού, της νεολαίας και της εργατικής τάξης για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου, της φτώχειας, της ανεργίας, της τρομοκρατίας και της υποτέλειας.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος