ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Στο κλείσιμο της μέρας των πανηγυρικών, στο τέλος της γιορτής, να τραγουδήσει αυτός που δεν γνώρισε γενιά και του καημού την πόρτα να χτυπήσει.
Η Ιστορία παστώθηκε με τόσα ψέματα και παραχαράξεις, ώστε χρειάζεται πολύ ξαρμύρισμα για να βγουν οι αλήθειες.
Η κοινωνική διάσταση της Επανάστασης του ’21, ενάντια σε προεστούς και φορομπήχτες κοτζαμπάσηδες χάθηκε. Οι Φαναριώτες που αφόρισαν τον Παμβαλκάνιο Ρήγα, τον Υψηλάντη και τον Κολοκοτρώνη, αυτοί πάλι πήραν τα ηνία μετά την Επανάσταση. Κι έτσι έμεινε μια μισή και προκαταβολικά χαντακωμένη εθνικοαπελευθερωτική υπόθεση.
Χαντακωμένη απ’ τις Μεγάλες Δυνάμεις που δεν ήθελαν άλλες ευρωπαϊκές αναταράξεις για να επιδίδονται ανενόχλητες στην αποικιοκρατία, αλλά θορυβήθηκαν όταν οι Ρώσοι κόντεψαν να φτάσουν, στο Ρωσοτουρκικό πόλεμο, μέχρι την Κωνσταντινούπολη κι έτσι συγκατατέθηκαν. βάζοντας όμως “τους δικούς τους ανθρώπους” στα κουμάντα.
Χαντακωμένη από τα δάνεια στους Άγγλους, με τα οποία βρεθήκαμε χρεωμένοι ως το λαιμό πριν καν γίνουμε κράτος. 2.000.000 λίρες από τις οποίες οι 1.100.000 παρακρατήθηκαν προκαταβολικά ως “επισφάλεια”, 200.000 οι τόκοι δύο χρόνων, 68.000 λίρες τα μεσιτικά,
212.000 λίρες για ξαγορά ομολογιών δανείου, 13.700 λίρες συμβολαιογραφικά, 15.487 λίρες έξοδα Ελλήνων μεσαζόντων (!) και τα λοιπά σε ΗΠΑ και Αγγλία για κάτι σαπιοκάραβα, από τα οποία ελάχιστα έφτασαν, και σε αμοιβές Άγγλων “φιλελλήνων” (Για μισθοδοσία φιλέλληνα Κόχραν 37.000 λίρες). Όταν ο Καποδίστριας ζήτησε από τον Πρόεδρο της επιτροπής οικονομικών Ανδρέα Κοντόσταυλο, να κάνει μια απογραφή, πήρε πολύ λιτό πόρισμα, «Κύριε Κυβερνήτα, εις το ταμείον του κράτους έν μόνο νόμισμα και αυτό κίβδηλον».
Χαντακωμένη από ένα φυτευτό, εισαγόμενο βασιλιά, που έφερε μαζί του 3.500 Βαυαρούς κι έκαναν την πρώτη Γερμανική κατοχή. Μάζεψε γύρω του, ο ανήλικος γαλαζοαίματος, όλα τα καθάρματα που έβαζαν τρικλοποδιές στην Επανάσταση και τα βάφτισε στρατηγούς και αντιστράτηγους. Έστησαν και δυο σκουριασμένες γκιλοτίνες που έκοβαν λαιμούς, αφόπλισαν όλους τους επαναστάτες (αυτή ήταν η πρώτη Βάρκιζα) κι αυτοί πήραν τα βουνά κι έγιναν ληστές κι έστειλαν όσους δεν βγήκαν στα βουνά και δεν εξαγοράστηκαν στη ζητιανιά και στις φυλακές.
Χαντακωμένη από μια εκκλησία που υμνούσε το σουλτάνο και αφόριζε τους επαναστάτες αλλά στο νεοσύστατο κράτος όρισε ποιοι τάχα την ξεκίνησαν και πότε. Αφορισμός του Πατριαρχείου για Σούτσο και Υψηλάντη: “«Με τοιαύτας ραδιουργίας εσχημάτισαν την ολεθρίαν σκηνήν οι δύο ούτοι και οι τούτων συμπράκτορες φιλελεύθεροι, μάλλον δε μισελεύθεροι, και επεχείρησαν εις έργον μιαρόν, θεοστυγές και ασύνετον, θέλοντες να διαταράξωσι την άνεσιν και ησυχίαν των ομογενών μας πιστών ραγιάδων …
Αφωρισμένοι υπάρχειεν και κατηραμένοι και ασυγχώρητοι, και μετά θάνατον άλυτοι, και τω αιωνίω υπόδικοι αναθέματι, και αυτοί, και όσοι τοις ίχνεσιν αυτών κατηκολούθησαν του λοιπού…”
Χαντακωμένη από μια ιστορία που διδάσκεται αναποδογυρισμένη και παστωμένη με παραχαράξεις, ψέματα, παρελάσεις, εμβατήρια, πασαρέλες, πανηγυρικούς της δεκάρας κι έξέδρες “επισήμων” ώστε να μη μάθουμε ποτέ, να μην εξεγερθούμε ποτέ, να μείνουμε για πάντα “ραγί” , δηλαδή πρόβατα, δηλαδή πάντα ραγιάδες.

Νίνα Γεωργιάδου