Το «παράξενο» αυτό βιβλίο, ένα υβριδικό μείγμα μαρτυρίας, μυθιστορίας, βιογραφίας και άλλων ειδών, επικεντρώνεται στις δύο τελευταίες ώρες της ζωής του αργεντινού δασκάλου Φρανσίσκο Ισάουρο Αρανσίμπια, ιστορικού συνδικαλιστή ηγέτη ενός από τα πιο μαχητικά, μαζικά και δραστήρια σωματεία δασκάλων της Αργεντινής στις ταραγμένες και ταραχώδεις δεκαετίες 1950-1970. Οι δύο, βέβαια, τελευταίες ώρες της ζωής του δασκάλου συμπίπτουν με τις πρώτες ώρες της 24ης Μαρτίου του 1976, τις ώρες ακριβώς που αρχίζει να εκδιπλώνεται το πραξικόπημα του στρατηγού Βιντέλα, το οποίο θα εγκαθιδρύσει στην Αργεντινή μία από τις πιο άγριες, αιμοσταγείς, αμερικανοκίνητες χούντες στην ιστορία της βασανισμένης, πολύφερνης και πολύπλαγκτης Λατινικής Αμερικής. Με διαρκή ανεβοκατεβάσματα στον άξονα του χρόνου και του χώρου ο Ροσεντσβάιγκ ανασυνθέτει, μέσα από την προσωπική –και την στους ιστούς του συλλογικού συνυφασμένη– ιστορία τού πρωταγωνιστή του, όλη την πρόσφατη ιστορία της Αργεντινής.
Αλλά πέρα από αυτό, το βιβλίο είναι ένας διαρκής ύμνος στον δάσκαλο. Σε έναν δάσκαλο όχι ιδεαλιστικοποιημένο, άγιο ή μάρτυρα, που θα «στέκεται σε απόσταση απ’ τους αγώνες στον κόσμο», όπως έγραφε ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, αλλά που θα παρεμβαίνει και ταυτόχρονα θα δημιουργεί «παρεμβατική σκέψη» (eingreifendes Denken, έτσι το ’λεγε και το ’θελε ο «ποιητής από τα μαύρα δάση»), δηλαδή μια σκέψη που, όπως την ήθελε επίσης ο μεγάλος Πάουλο Φρέιρε, να μπορεί να παρεμβαίνει, να δρα και να αναστοχάζεται τον ίδιο τον εαυτό της, τους όρους, τα όρια, τους ορίζοντες και τις δυνατότητές της.
Μετάφραση : Βασίλης Αλεξίου
e-prologos.gr
