Πριν κάμποσο καιρό ο Σύνδεσμος Ιδιοκτητών Ιδιωτικών Σχολείων (ΣΙΣ) δεν δίστασε να αρνηθεί την εγγραφή μαθητών με αναπηρία ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες με τους ίδιους όρους, προϋποθέσεις και προσαρμογές που ισχύουν για τα δημόσια σχολεία, όπως όριζε η νομοθετική παρέμβαση του Υπουργείου Παιδείας.

Είναι φανερό ότι ο ΣΙΣ έχει άλλα σχέδια για την Παιδεία που θυμίζουν ακραίες, ολοκληρωτικές λογικές «καθαρότητας» οι οποίες αγγίζουν τα όρια του κοινωνικού ρατσισμού. Δεν θέλουν τα παιδιά αυτά στα σχολεία τους, για να μην «χαλάσει» η ειδυλλιακή εικόνα ενός ομογενοποιημένου κοινωνικά μαθητικού πληθυσμού.

Δυστυχώς, μια ομάδα ΜΜΕ τηρεί μια περίεργη σιγή ιχθύος απέναντι σε αυτή την αντικοινωνική συμπεριφορά του ΣΙΣ. ΜΜΕ και δημοσογράφοι που έδιναν αποκλειστικά βήμα στο Σύνδεσμο των ιδιοκτητών προκειμένου να εξαπολύει το κήρυγμά του για το σχολείο της αγοράς, σήμερα σιωπούν.

Και είναι, βέβαια, εύλογα τα ερωτήματα της Ομοσπονδίας των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών (ΟΙΕΛΕ):

• Πού είναι ο λαλίστατος κ. Απόστολος Λακασάς της Καθημερινής που έχει δαπανήσει τόνους μελάνης για να προβάλλει τις θέσεις των σχολαρχών και να δυσφημίσει τους εκπαιδευτικούς;
• Πού είναι η «μαχητική» κ. Μάρνυ Παπαματθαίου, η οποία εδώ και κάποια χρόνια έχει αναλάβει τον άτυπο ρόλο του Γραφείου Τύπου του ΣΙΣ;
• Πού είναι ο κ. Θεοδωρόπουλος που με άρθρα του σε γνωστή εφημερίδα συμφερόντων Αλαφούζου καθύβριζε την Ομοσπονδία; Αλλά ξεχάσαμε, πώς θα ήταν δυνατόν να δείξει ευαισθησία για ΑΜΕΑ και άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες άνθρωπος που αποκάλεσε τον παγκοσμίου φήμης εικαστικό AiWeiWei «πιθηκόμορφο Κινέζο»;

Και είναι αυτά τα ίδια μέσα που ιδιαίτερα σε περιόδους αναταράξεων  στη Δημόσια Εκπαίδευση παράγουν, διαχέουν και εγχαράσσουν έναν κυρίαρχο λόγο που συστηματικά προβάλλει από τη μια τα «υψηλά ποσοστά επιτυχίας των ιδιωτικών σε σχέση με τα δημόσια» και από την άλλη την «αύξηση των μαθητών των ιδιωτικών σχολείων».

Άλλες φορές η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των μαθητών στην πορεία πρόσβασης για το Πανεπιστήμιο δίνει την ευκαιρία για την ανάδυση και την προβολή ενός αναγεννησιακού λόγου υπέρ της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης, οι μαθητές της οποίας παρουσιάζονται με αυξημένα ποσοστά στους καταλόγους επιτυχίας και με μειωμένα ποσοστά στους καταλόγους αποτυχίας, σε σύγκριση πάντοτε με τους μαθητές των δημοσίων σχολείων.

Πρόκειται για ένα λόγο που κηδεμονεύεται από τους τίτλους των ΜΜΕ και νομιμοποιείται στις κατασκευασμένες απαντήσεις της κοινής γνώμης καθώς, χρόνια τώρα, έχει εγγραφεί στο σκληρό δίσκο των πεποιθήσεών της και αποτελεί τμήμα της ιδεολογικής της «γκαρνταρόμπας».

Η επίδοση των μαθητών στα ιδιωτικά: αλήθεια και μύθος

Συνήθως προβάλλονται τα ποσοστά επιτυχίας μιας σειράς γνωστών Ιδιωτικών σχολείων και για το εύπεπτο του πράγματος παρουσιάζονται στα ΜΜΕ διαφημιστικές καταχωρήσεις στις οποίες ορισμένα ιδιωτικά σχολεία, «ευλογώντας τα γένια τους», συνοψίζουν τα υψηλά ποσοστά της επιτυχίας τους που «υπερέχουν κατά πολύ του πανελληνίου δείκτη» δίνοντας παράλληλα την ευκαιρία στους τεχνικούς της κοινής γνώμης να ξεσκονίσουν τα λιβανιστήρια τους «για τα υψηλά ποσοστά επιτυχίας των ιδιωτικών σε σχέση με τα δημόσια γεγονός που βαραίνει στην απόφαση όλων και περισσοτέρων γονέων να επιλέγουν τα πρώτα για τις σπουδές των γόνων τους».

Πόσο, όμως, αλήθεια απέχουν οι επιδόσεις των μαθητών των ιδιωτικών και δημοσίων σχολείων και ποια είναι τα αθέατα χαρακτηριστικά που συγκροτούν τις όποιες επιτυχίες των πρώτων;

Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα μια και καλή.

Η φοίτηση σε ιδιωτικό σχολείο, από μόνη της, σε καμιά περίπτωση δεν συνεπάγεται υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας σε σχέση με το δημόσιο σχολείο ούτε συνδέεται με εξασφαλισμένα ποσοστά επιτυχίας των τροφίμων του.

Θέλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι η παρουσίαση των αποτελεσμάτων των μαθητών όλων των Ιδιωτικών σχολείων αποδεικνύει ότι η φοίτηση σ΄ αυτά δεν «εξασφαλίζει» de facto την επιτυχία στις εξετάσεις παρά μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που οι ευνοημένοι, οικονομικά, κοινωνικά και μορφωτικά μαθητές, επιλέγουν την αναπαραγωγή τους μέσα από τα ιδιωτικά σχολεία του «κοινωνικού διαχωρισμού» δηλαδή, εκείνα τα πανάκριβα-«αριστοκρατικά» που λειτουργούν στη βάση αναπαραγωγής των γόνων της «αριστοκρατίας».

Να θυμίσουμε, ακόμη ό,τι οι υψηλές σχολικές επιδόσεις και η σχολική επιτυχία των μαθητών ορισμένων πασίγνωστων Ιδιωτικών σχολείων συντελείται, σε κάθε περίπτωση, με τη διαμεσολάβηση του κοινωνικού – οικονομικού background των υποψηφίων, και όχι μέσω της «υψηλότερης» ποιότητας των ιδιωτικών σχολείων. Γι αυτόν εξάλλου το λόγο υπάρχουν ιδιωτικά σχολεία με πολύ υψηλά ποσοστά επιτυχίας τόσο στις Πανελλήνιες εξετάσεις και άλλα που η «Φαεθόντεια πτήση» τους τα αναπαύει στον «πάτο» της σειράς. Είναι από τη μια εκείνα που οφείλουν την επιτυχία τους στο μορφωτικό «πλεονέκτημα» μαθητών με «οικονομική  – κοινωνική προίκα» που απλά την αναπαράγουν και τη «νομιμοποιούν» και από την άλλη εκείνα που απευθύνονται ως «λύση ανάγκης» σε «κοινούς» υποψήφιους.

Χρήστος Κάτσικας, μέλος του συντονιστικού οργάνου του Περιοδικού Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης

—————–Δείτε και αυτό: