Πριν μία δεκαετία (2012) στο Παγκόσμιο Φόρουμ Νερού, όπου συμμετείχαν οι παγκόσμιοι κρατικοί φορείς -υποστηρικτές της ιδιωτικοποίησης του νερού- και κυρίως οι πολυεθνικές εταιρείες νερού, Suez Environment SA (Γαλλία), Nestle SA (Ελβετία), Coca Cola Co (ΗΠΑ), Mekorot Development & Enterprise Co (Ισραήλ), Miya Water Projects Netherlands BV (Ολλανδία), Veolia Environmet SA (Ισπανία), Sabesp Co Βραζιλία), RWE AG (Γερμανία), ACEA SA (Ιταλία), Saur SA (Γαλλία), PepsiCo Ιnc. (ΗΠΑ), συστήθηκε το «2030 Water Resources Group» σαν μια παγκόσμια δημόσια και ιδιωτική πρωτοβουλία, που θα μπορούσε να «βοηθήσει» στην παροχή εργαλείων και πληροφοριών σχετικά με τις βέλτιστες πρακτικές για τη διαχείριση του νερού, καθώς επίσης και να συμβάλει σε μια νέα «πολιτική καθοδήγηση» για τη σπανιότητα των υδάτινων πόρων. Από τη στιγμή που το δημόσιο αγαθό του νερού μπήκε στη σφαίρα των πολυεθνικών εταιρειών και στις εταιρικές αίθουσες συσκέψεων, η λέξη «νερό» πέρασε στη διαχείρισή της.

Έτσι, αφού πέρασε χρόνο στην καναδική Αρκτική, η οποία θερμαίνεται πολύ πιο γρήγορα από άλλα μέρη του κόσμου, καθώς το λιώσιμο των παγετώνων έχει μνημειώδεις οικονομικές επιπτώσεις, αν πάρουμε μονάχα την παραγωγικότητα του σιταριού στον κόσμο η οποία συνδέεται άμεσα με τις θερμοκρασίες στους πόλους, στο φετινό «Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ» στο Νταβός η πρωτοβουλία ήταν αποφασισμένη να μεταφέρει το μήνυμα του επείγοντος.

Το ζήτημα μπήκε ξεκάθαρα: «Το σύνθετο ζήτημα της βιώσιμης διαχείρισης των υδάτων απαιτεί πολυμορφία στη σκέψη και δυνατότητες που μόνο η συνεργασία μεταξύ των επιχειρήσεων, των κυβερνήσεων και των διεθνών οργανισμών μπορούν να επιφέρουν και επιτρέπουν την υπεύθυνη χρήση του νερού. Οι λύσεις που έχουμε αναπτύξει αφορούν τη μακροπρόθεσμη επιβίωση και την ευημερία των ανθρώπων, των επιχειρήσεων, των κυβερνήσεων και της κοινωνίας…».

Το 2015, παρά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης Τσίπρα, έγιναν δύο νομοτεχνικές βελτιώσεις προκειμένου το ν/σ να υπερψηφιστεί με 152 ψήφους από τους Οικολόγους. Αλλά το σοβαρότερο είναι πως με το ξεπούλημα του νερού σε μονοπωλιακές εταιρείες, οι χιλιάδες εργαζόμενοι στις ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ θα βρεθούν στο μάτι του κυκλώνα, με μειώσεις μισθών, εντατικοποίηση της εργασίας και ομαδικές απολύσεις. Ήδη έχουν ξεκινήσει προκαταρκτικές συζητήσεις και έχουν δημιουργηθεί κοινοπραξίες από α) τη γαλλική Suez Environment SA και τον όμιλο του Μπόμπολα, ΑΚΤΩΡ-Παραχωρήσεις και β) την ισραηλινή Mekorot Development & Enterprise Co και τον όμιλο Αποστολόπουλου, την ΤΕΡΝΑ-Ενεργειακή και την ολλανδική Miya Water Projects Netherlands BV για την εξαγορά της ΕΥΑΘ.

Σημειώνουμε πως, όπου οι «επενδυτές» πήραν στα χέρια τους τις δημόσιες επιχειρήσεις (Βολιβία, Χιλή, Πορτογαλία κ.α.), η τιμή του νερού εκτοξεύτηκε μέχρι και 400%!! Ήδη, την Τρίτη 14 Μάρτη, η κυβέρνηση φέρνει στη Βουλή ένα πολυνομοσχέδιο (τρία ξεχωριστά ν/σ με εκατοντάδες άρθρα) που αφορά το πιο ζωτικό αγαθό, το νερό, μαζί με τα σκουπίδια, τις πολύπαθες περιοχές Νatura και τα ενεργειακά. Περιττό να σημειώσουμε ότι η διαβούλευση και ο δημόσιος διάλογος ουσιαστικά αποκλείονται (λόγω και του τραγικού συμβάντος με του 57 νεκρούς στη σύγκρουση των τραίνων, ήταν μέχρι τις 28/2) και προφανώς και οι βουλευτές της Δεξιάς δεν προλαβαίνουν ούτε να διαβάσουν!

Το ν/σ επεκτείνει τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) -με την παταγώδη αποτυχία στο ηλεκτρικό ρεύμα και τη δουλική υποταγή στα μονοπώλια των ΑΠΕ-, ώστε να αναλάβει να ρυθμίζει και τις αγορές του νερού και των σκουπιδιών! Οι δήθεν προστατευτικές δικλείδες για τις περιοχές Natura ετοιμάζονται να ακυρωθούν, ενώ επεκτείνεται η λειτουργία των πάσης φύσεως ενεργειακών εγκαταστάσεων (λιγνίτη, κάρβουνο, πετρέλαιο, φυσικά αέριο, κ.ά.).

Μπροστά σε αυτή την καταστροφική εξέλιξη, όπου ένα δημόσιο κοινωνικό αγαθό σαν το νερό μπαίνει προσεκτικά (το νερό και τα σκουπίδια μέχρι σήμερα και με το Σύνταγμα παραμένουν υπόθεση των Δήμων και του κράτους) στη διαδικασία ξεπουλήματος στους κερδοσκόπους «επενδυτές», η μοναδική απάντηση μπορεί να δοθεί μόνον μέσα από τους μαζικούς αγώνες των εργαζομένων και του λαού.

14-3-2023

Ιωσήφ Σταυρίδης, μέλος της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ

.

.