Με το ανεκδιήγητο «αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο» η κυβέρνηση προσφέρει αφενός επιδοτήσεις, παροχές και προνόμια για το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, η δε εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι γενικά αποκαλύπτουν με τις -ανίσχυρες είναι η αλήθεια- κινητοποιήσεις τους τις κάλπικες υποσχέσεις που κρύβουν κάτω από το χαλί το χτύπημα των εργασιακών σχέσεων (ΣΣΕ, ελαστικοποίηση ωραρίων, ψαλίδισμα μισθών) και την κατεδάφιση των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Η Δεξιά, πετώντας στην άκρη τη φιλεργατική προβιά, ετοιμάζεται να χαρίσει -μέσω κρατικών εγγυήσεων- άλλα 9 δις € στις τράπεζες (η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε χαρίσει 40 δις €), ώστε να ξεφορτωθούν άρον-άρον τα «κόκκινα» καταναλωτικά δάνεια, και φέρνει για ψήφιση το φορολογικό Ν/σ (πιθανόν μέσα στο «αναπτυξιακό») με επίσης παχυλές φοροελαφρύνσεις και φοροαπαλλαγές για τις επιχειρήσεις.

★★★

Το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο ισχυρίζεται πως εισέπραξε εύφημες μνείες από του ευρισκόμενους στην Αθήνα την περασμένη εβδομάδα, «θεσμούς» (Κομισιόν, ΕΚΤ, ESM), με μόνη ανορθογραφία τις γκρίνιες της αποστολής του ΔΝΤ (επίσης στην Αθήνα), στο πλαίσιο των «κανονικών» ελέγχων που διενεργεί. Και μπορεί οι συζητήσεις του οικονομικού επιτελείου με τους «θεσμούς» στο πλαίσιο της τέταρτης «αξιολόγησης» να είχαν χαλαρή «καταγραφική αποστολή» -όπως είναι γνωστό οι αποφάσεις θα παρθούν στο Eurogroup της 4ης Δεκέμβρη- ωστόσο οι πιέσεις στην κατεύθυνση της αντιλαϊκής πολιτικής, σε όλη τη βεντάλια των 50 περίπου θεμάτων που θίχθηκαν, εξακολουθούν να είναι αφόρητες. Υπάρχει σοβαρός προβληματισμός των δανειστών και πιέσεις για ισοδύναμα μέτρα που θα πρέπει να πάρει η κυβέρνηση, τόσο για να κλείσει το κενό από τις φοροελαφρύνσεις που έχει τάξει ο Κυρ.Μητσοτάκης, όσο και για τις αμφίβολες τελικές εισπράξεις των 120 δόσεων. Η κυβέρνηση υπολογίζει και την επιστροφή από τα κέρδη που αποκόμισαν οι κεντρικές τράπεζες της Ευρώπης που «τζόγαραν» τα ελληνικά ομόλογα μετά το κούρεμα του PSI (και που βούλιαξαν ως γνωστόν τα Ασφαλιστικά Ταμεία). Το ποσό αυτό για φέτος υπολογίζεται στο 1,2 δις € ή περίπου 1,1% του ΑΕΠ.

Βεβαίως ο ίδιος ο πρωθυπουργός στη Νέα Υόρκη «μάζεψε» τις υπερφίαλες εκτιμήσεις του στη ΔΕΘ για «ανάπτυξη» 4%, την ίδια στιγμή που ΟΟΣΑ και Κομισιόν προβλέπουν ρυθμό αύξησης για φέτος και το 2020 όχι πάνω από 1,9-2,1% του ΑΕΠ, με την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρξουν κραδασμοί. Σε ό,τι αφορά τις τεράστιες ελλείψεις στην Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια, τα οικονομικά επιτελεία σφυρίζουν αδιάφορα!
Από την πλευρά του ο επικεφαλής του ESM Κλ.Ρέγκλινγκ έκοψε κάθε κουβέντα για την κυβερνητική πρόταση μείωσης του «πρωτογενούς» πλεονάσματος, επισημαίνοντας τη δέσμευση να τηρηθούν απαρέγκλιτα οι στόχοι για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ στον φετινό Προϋπολογισμό αλλά και σ’ αυτόν του 2020.

Παρά τις τότε, αιχμηρές κριτικές Μητσοτάκη προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ «για τις απαράδεκτες δεσμεύσεις της χώρας σε βασικές μεταρρυθμίσεις», τώρα η κυβέρνηση της Δεξιάς σπεύδει να τηρήσει ευλαβικά και να υλοποιήσει τόσο τα υψηλά «πρωτογενή» πλεονάσματα του 3,5% και 2,2% του ΑΕΠ μέχρι το 2022, όσο και όλους τους στόχους των «μεταρρυθμίσεων», κάτω από την αυστηρή επιτήρηση της επιτροπείας. Άλλωστε, το «πρωτογενές» πλεόνασμα αποτέλεσε το κύριο θέμα, καθώς συνδέεται με την ανελέητη φοροληστεία των λαϊκών εισοδημάτων και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των εργατολαϊκών νοικοκυριών, που καλούνται να καταβληθούν εντόκως με το -εξ ίσου ληστρικών προϋποθέσεων- σχέδιο ρύθμισης των 120 δόσεων.

Θυμίζουμε, πως στα φτωχότερα νοικοκυριά που δεν θα μπορέσουν να ενταχθούν στις 120 δόσεις, προβλέπονται -βάσει του νόμου- άμεσες κατασχέσεις ή και βαριά πρόστιμα. Σύμφωνα με την ΑΑΔΕ, κατά το πρώτο οκτάμηνο του 2019 έχουν κυριολεκτικά αρπαχτεί από τις τσέπες των εργαζομένων 30,5 δις €, από τα 34,7 δις που προβλέπει ο Προϋπολογισμός του 2019 και ήδη έχουν καλυφθεί τα 2,9 δις € του «πρωτογενούς» πλεονάσματος από τα προβλεπόμενα 6,5 δις €. Ωστόσο, η κυβερνητική ανησυχία έγκειται στο αν τελικά αποδώσουν οι 120 δόσεις, αν θα υπάρξει ροή εσόδων (κυρίως ΦΠΑ) και μην τυχόν υπάρξουν έκτακτες δαπάνες (αποφάσεις δικαστηρίων) που θα εκτροχιάσουν τις αισιόδοξες κυβερνητικές προβλέψεις. Όπως λ.χ. το γνωστό, διεθνών επιπτώσεων, «κανόνι» της Thomas Cook, η οποία ήλεγχε το 25% περίπου της «βαριάς βιομηχανίας» του τουρισμού της χώρας μας και που θα έχει σοβαρές, απρόβλεπτες συνέπειες. Ήδη οι μεγαλοξενοδόχοι ετοιμάζονται να φορτώσουν τα βάρη στους απλήρωτους εργαζόμενους και στις τράπεζες, μιας και η έκθεση των τραπεζών στους κλάδους διαμονής και διατροφής ανέρχεται στο 11% περίπου των συνολικών επιχειρηματικών δανείων που έχουν χορηγήσει. Το παραπάνω δε ποσοστό αυξάνεται κατά πολύ εάν συνυπολογιστεί τόσο η προεξόφληση των υπαρχόντων τιμολογίων (βασικά της Thomas Cook) όσο και οι επιπτώσεις σε άλλους κλάδους που έχουν άμεση σχέση με τον τουρισμό. Οι τράπεζες βεβαιότατα στρέφονται προς την κυβέρνηση και αυτή με τη σειρά της κοιτάζει -για άλλη μία φορά- προς την πλευρά των φορολογούμενων, όπου και πιθανότατα θα «κάτσει η μπίλια»!

Είναι ανάγκη να συγκροτηθεί ένα ενιαίο πανεργατικό – παλλαϊκό μέτωπο αντίστασης και πάλης με κορμό τα μαζικά και αγωνιστικά σωματεία των εργαζομένων, ώστε να μπει φραγμός στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος